Πρωτότυπο κείμενο, «κατασκευασμένο» στο πλαίσιο του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής
Συντονίστρια-υπεύθυνη. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
Λίγες ημέρες πριν, στα πλαίσια εναλλακτικών τρόπων μάθησης, πραγματοποιήθηκε μία εκπαιδευτική επίσκεψη των μαθητών του 3ου γυμνασίου Τρικάλων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Βυζαντινού Πολιτισμού, στο κέντρο ιστορίας και πολιτισμού «Κλιάφα», όπου έγινε μία παρουσίαση σε σχέση με την πόλη των Τρικάλων και τη σύγκριση της παλαιότερης μορφής της με την σημερινή.
Φανερό είναι το γεγονός ότι με την παρουσίαση αυτή αποκομίσαμε πολλές πληροφορίες, γνωρίσαμε σαφώς καλύτερα την ιστορία της πόλης μας, παρατηρήσαμε και σχολιάσαμε σημαντικά κτίρια και πώς εξελίχθηκαν αυτά με το πέρασμα των χρόνων. Ο ενθουσιασμός και το ενδιαφέρον όλων των μαθητών κορυφώθηκε με την παρουσίαση του πλούσιου φωτογραφικού υλικού που διέθετε η κυρία Κλιάφα το οποίο σχολιάστηκε καταλλήλως και προσέφερε σε όλους μας ιδιαίτερες γνώσεις για την πορεία και τα ιστορικά κτίρια της πόλης μας. Σ΄ αυτό βοήθησαν ιδιαιτέρως οι λεζάντες και οι παρατηρήσεις που συνόδευαν τις φωτογραφίες. Με τον τρόπο αυτό, η κατανόηση για εμάς έγινε πολύ πιο εύκολη και αποδοτική. Μπορέσαμε να ταξιδέψουμε στον τότε κόσμο, να ενταχθούμε στις συνθήκες της εποχής και να κατανοήσουμε τον τρόπο ζωής καθώς και τις δυσκολίες επιβίωσης του τότε.
Με τη βοήθεια των εικόνων επισημάναμε αρκετές διαφορές στην αρχιτεκτονική των σημερινών κτιρίων σε σχέση με εκείνα των παλαιότερων εποχών. Συγκρίναμε τους δρόμους της πόλης μας και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι παλαιότερα οι δρόμοι παρείχαν κατά μεγάλο βαθμό μεγαλύτερο χώρο για τους πεζούς σε σχέση με τώρα, που οι περισσότεροι πεζόδρομοι αποτελούνται από πληθώρα καταστημάτων και μοντέρνων κτιρίων. Η μεγάλη αυτή αλλαγή μας γινόταν φανερή με το γεγονός ότι δυσκολευόμασταν να διακρίνουμε ποιο μέρος των Τρικάλων απεικόνιζε κάθε φορά η φωτογραφία που μας έδειχνε η κυρία Κλιάφα, κι όταν τελικά αντιλαμβανόμασταν ποιο ήταν αυτό, ο ενθουσιασμός όλων μας ήταν ολοφάνερος. Η όψη του δρόμου της Ασκληπιού, που όλοι μας γνωρίζουμε καλά κι έχουμε χιλιοπερπατήσει, λίγα χρόνια πριν έμοιαζε άγνωστη στα μάτια μας. Ήταν ένας πλατύς αυτοκινητόδρομος ο οποίος όμως τα βράδια μετατρέπονταν σε πεζόδρομο για να επιτρέψει στους τρικαλινούς να απολαύσουν τον περίπατό τους. Στα πεζοδρόμια δεξιά και αριστερά δέσποζαν τα όμορφα αρχοντικά και υπήρχαν πολλά δέντρα. Μέσα από τις φωτογραφίες εντοπίσαμε ορισμένα κτίρια, όπως το ξενοδοχείο «Ντίνα», το «Πανελλήνιον» και το «Αχίλλειον», τα οποία σώζονται ακόμα και σήμερα και οι διαφορές τους από τότε είναι ελάχιστες.
Με το πέρας της παρουσίασης, όλοι οι μαθητές είχαμε την δυνατότητα να συνοψίσουμε τις πληροφορίες που αποκομίσαμε και να συγκρατήσουμε τις πιο σημαντικές, κάνοντας ένα τεστ σχετικό με όσα είχαμε αναφέρει προηγουμένως. Φεύγοντας μας έμεινε ένας ενθουσιασμός αλλά και η απορία: ?Πότε άραγε ήταν πιο όμορφη η πόλη μας, τότε ή τώρα, και πότε ζούσαν πιο ανθρώπινα σ? αυτήν οι κάτοικοί της;?
Συνοψίζοντας, προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των υπόλοιπων συμμαθητών μου τόσο την κυρία Ηλιάδη, τη διευθύντριά μας, η οποία μας έδωσε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια τόσο ενδιαφέρουσα παρουσίαση, όσο και την κυρία Κλιάφα για την υπομονή της να μας παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την πόλη μας. Μακάρι στο άμεσο μέλλον να μας ξαναδοθεί η ευκαιρία για μία τόσο ενδιαφέρουσα επίσκεψη.
Η μαθήτρια της Β΄ τάξης
του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
Πολύζου Αθηνά