Λόγος περί τα «Διευθυντικά» σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Υποψήφια Διευθύντρια στο 3ο ΓΕΛ Τρικάλων, στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων και στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων

Η  σύντομη εισήγηση που ακολουθεί με θέσεις, σκέψεις και προβληματισμούς για την Ψηφοφορία του Συλλόγου Διδασκόντων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, προκειμένου να αναδειχτούν οι Διευθυντές/Διευθύντριες σχολικών μονάδων, αποτελεί ουσιαστικά αναφορά στα στοιχεία του νόμου, ερμηνευμένα υπό την υποκειμενική μου οπτική και προσέγγιση και με την προσωπική μου «σφραγίδα» στις λεπτές του λεκτικές  διατυπώσεις.

Τα κριτήρια,  με βάση τα οποία καλούνται οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να ψηφίσουν τον ηθελημένο τους υποψήφιο διευθυντή/ντρια σχολικής μονάδας, είναι  η προσωπικότητα, η συμβολή του/της μέσω της επιμορφωτικής δραστηριότητας που ανέπτυξε και αναπτύσσει στην  επαγγελματική εξέλιξη και στο εκπαιδευτικό έργο του σχολείου, καθώς και η γενική συγκρότηση υποψηφίου.

Σύμφωνα με τις ανωτέρω προϋποθέσεις, καθίσταται σημαντική η επιλογή προσώπου για τη θέση του Διευθυντή/ντριας εκ μέρους του συλλόγου των διδασκόντων. Αυτός/αυτή, ως στέλεχος της Εκπαίδευσης, εκπροσωπεί το σχολείο και το σύλλογο διδασκόντων καθηγητών στη δημόσια σφαίρα, συντονίζει, διαμορφώνει και διαγράφει τη δημόσια εικόνα του εκπαιδευτικού ιδρύματος, διαμεσολαβεί τις σχέσεις του σχολείου με τους Σχολικούς Συμβούλους, το Δ/ντή/ντρια της Β/θμιας Εκ/σης, τους γονείς και κηδεμόνες, τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς με τους οποίους σχετίζεται και από τους οποίους εξαρτάται το δημόσιο σχολείο (δήμο, περιφέρεια, Υπουργείο, Υπηρεσίες αποκεντρωμένες και κεντρικές).

Επομένως, απαιτούνται για όλους αυτούς τους λόγους από τον Δ/ντή ή τη Δ/ντρια της σχολικής μονάδας γνώσεις, ικανότητες, δεξιότητες λόγου μεστού λογικών επιχειρημάτων σωστά δομημένων, ευγένεια τρόπων, ευελιξία, συνθετική ικανότητα, ευήκοα ώτα, ανοιχτό μυαλό, δημοκρατική συμπεριφορά ώστε να αποφεύγονται οι εντάσεις και επιδέξιοι χειρισμοί στο να διατηρούνται οι λεπτές ισορροπίες σε ένα πολύπλοκο σύστημα θεσμικών και οικονομικών σχέσεων και προτεραιοτήτων? διότι ο διευθυντής/ντρια οφείλει να αποδεικνύεται καθημερινά και αποτελεσματικός οικονομικός διαχειριστής ακανθωδών ζητημάτων και αιτημάτων δωρεών  προς κοινωφελή ιδρύματα-επάρκεια στη διαχείριση κρίσεων και γνώσεις και ικανότητα στην ψηφιακή υποστήριξη του σχολείου. Γιατί μπορεί το σύγχρονο σχολείο, εν πολλοίς, να ταυτίζεται με τη γνώση των ΤΠΕ, όμως η ανθρωπιστική παιδεία και καλλιέργεια επίσης μπορεί να συνδράμει τα μέγιστα στην αποτελεσματική διαχείριση έμψυχων και άψυχων πόρων (δηλαδή ανθρώπων, εργασιακού δυναμικού, εκπαιδευτικού προσωπικού και υλικοτεχνικής υποδομής).

Προς τη μέγιστη ωφέλεια του συνόλου της σχολικής κοινότητας (μαθητών/τριών, εκπαιδευτικών, γονέων) και παραμερίζοντας μικροπρέπειες και αντικρουόμενα συμφέροντα, οι σύλλογοι διδασκόντων έχουν σήμερα τη σπουδαία δυνατότητα να αναδείξουν και να επιλέξουν, για τη διευθυντική θέση, προσωπικότητες που θα θέσουν αποτυπώματα προόδου, ποιότητας και εξέλιξης στο εκπαιδευτικό τους έργο. Μέσα από την ελεύθερη επιλογή τους, δηλαδή  μέσω της ψηφοφορίας, αντικατοπτρίζεται η θέληση του συλλόγου για την ποιότητα του οράματος για το σχολείο τους στο μέλλον, έτσι όπως αυτό «απλώνεται» στην συνευθύνη του συλλόγου στη Διοίκηση του σχολικού οργανισμού.

Βεβαίως, ο κάθε Δ/ντης/ντρια  οφείλει να εφαρμόζει την κρατική εκπαιδευτική πολιτική και γι? αυτό το λόγο δεν έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, ακόμη κι αν ως ελεύθερος πολίτης διαφωνεί με τα συγκεκριμένα νομοθετικά διατάγματα, τις τροπολογίες, τα κυβερνητικά θέσφατα και τις σχετικές αποφάσεις, ωστόσο έχει τη δυνατότητα, εφόσον η προσωπικότητά του και ο μορφωτικός εξοπλισμός του, η πνευματική «σκευή» του το επιτρέπουν, να εκμεταλλευτεί, να αξιοποιήσει δημιουργικά τις ρωγμές του συστήματος της πολυδαίδαλης κρατικής εξουσίας και της αντίστοιχης γραφειοκρατίας και εν συνεχεία να πράξει, να  ενεργήσει με αμεσότητα και σύνεση προς το καλό του συλλόγου διδασκόντων και εν γένει του εκπαιδευτικού ιδρύματος του οποίου ηγείται.

Βασιζόμενη, λοιπόν, στις γνώσεις αλλά στα εκπαιδευτικά μου βιώματα, και κυρίως στην διοικητική μου εμπειρία των τελευταίων τεσσάρων ετών  στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων,  προτρέπω  (θέση και φύσει) τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να ψηφίσουν συνειδητά, μετά λόγου γνώσεως και  ελεύθερο φρόνημα,  αν και ενίοτε μετεωριζόμενοι ανάμεσα στη λογική και την καρδιά τους, τον  υποψήφιο/υποψήφια που τους αξίζει για τις σχολικές τους κοινότητες.