Δείτε την παρουσίαση του μαθητή της Α΄τάξης Σδόγκου Ηλία
Γράφει η μαθήτρια της Α΄τάξης Σιάγκα Βαρβάρα -Χριστίνα
Την Παρασκευή 12 Μαΐου τα περισσότερα παιδιά της πρώτης γυμνασίου πήγαμε εκδρομή στον Βόλο. Ξεκινήσαμε την εκδρομή μας από το σχολείο όπου μας χώρισαν σε δύο λεωφορεία ανάλογα με τα επίθετά μας. Η διαδρομή πέρασε ευχάριστα με γέλια, τραγούδια, συζητήσεις και βέβαια με ανάγνωση κάποιων πληροφοριών που είχαν συγκεντρώσει οι καθηγήτριες που μας συνόδευαν σχετικά με κάποια μέρη και εκθέματα που θα επισκεπτόμασταν.
Τα λεωφορεία μας άφησαν στην παραλία του Βόλου όπου το γαλάζιο χρώμα της θάλασσας, η ηρεμία και η λάμψη της, τα πολλά καραβάκια που ήταν έτοιμα να σαλπάρουν για μια ακόμη φορά, μας γέμισαν με την φυσικά ακατόρθωτη επιθυμία να κολυμπήσουμε. Αντί αυτού εκεί στην παραλία δύο συμμαθήτριές μας, μας διάβασαν τις πληροφορίες που είχαν συγκεντρώσει και εμείς τις ακούγαμε με προσοχή κάνοντας όσο περισσότερη ησυχία μπορούσαμε.
Πρώτα μας μίλησαν για ένα πολύ σπουδαίο ζωγράφο, τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο που γεννήθηκε στο Βόλο από Ιταλούς γονείς στις 10 Ιουλίου του 1888 και πέθανε στις 20 Νοεμβρίου το 1978. Ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο ήταν ζωγράφος, συγγραφέας και γλύπτης που έγινε γνωστός για τη διαμόρφωση του ιδιώματος της Μεταφυσικής Ζωγραφικής καθώς και της επιρροής που άσκησε σε καλλιτεχνικά ρεύματα του 20ου όπως ο υπερρεαλισμός και η Νέα Αντικειμενικότητα. Ο ελληνικός πολιτισμός και το ελληνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε υπήρξε πηγή έμπνευσης και τον επηρέασε πολύ η ελληνική μυθολογία και ειδικότερα η Αργοναυτική εκστρατεία. Η μητέρα του ήταν πρώην τραγουδίστρια της όπερας και ο πατέρας του μηχανικός και επέβλεπε την κατασκευή του θεσσαλικού σιδηροδρομικού δικτύου. Ο πατέρας επιθυμούσε να γίνει και ο γιος του μηχανικός, ωστόσο τελικά ενθάρρυνε το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον του παιδιού του και ανέθεσε σε ιδιωτικούς δασκάλους την μόρφωσή του. Φοίτησε στην Ανώτατη σχολή Καλών Τεχνών. Τον Μάιο του 1905, λόγω του θανάτου του πατέρα του απέτυχε στις τελικές εξετάσεις της σχολής και παρ? όλη αυτή την αποτυχία του συνέχισε τις σπουδές του και την καριέρα του. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα για εμάς
Έπειτα η άλλη συμμαθήτριά μας, μας μίλησε για το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο το οποίο είναι το κεντρικό ολόκληρης της Θεσσαλίας. Κτίσθηκε το 1909 με χρήματα του Αλέξιου Αθανασάκη και περιελάμβανε επτά χώρους. Βρίσκεται στην παραλία του Βόλου. Λόγω των πολλών ευρημάτων χρειάστηκε η επέκταση του κτιρίου. Το Μουσείο φιλοξενεί ευρήματα από όλη τη Θεσσαλία σε οχτώ αίθουσες.
Έπειτα από αυτή τη μικρή εκπαιδευτική στάση πήγαμε στο Κέντρο Τέχνης Τζόρτζιο ντε Κίρικο και επισκεφτήκαμε τρεις ορόφους. Ο πρώτος όροφος είχε πίνακες με πλούσια χρώματα και μια αξιοπερίεργη έκθεση με όλα τα μέρη του ανθρώπινου οργανισμού φτιαγμένα από μαλλί. Στο δεύτερο όροφο είδαμε μαριονέτες με πλούσια χρώματα μόνες τους αλλά και να ολοκληρώνουν ένα concept. Στον τρίτο όροφο είδαμε εκπληκτικούς πίνακες από πολύ γνωστούς ζωγράφους που τα θέματα που απεικόνιζαν έμοιαζαν σχεδόν αληθινά. Δυστυχώς λόγω μιας έκθεσης στην Ιταλία όλα τα έργα του Τζόρτζιο ντε Κίρικο έλειπαν και έτσι δεν μπορέσαμε να δούμε τους πίνακες του. Η κυρία διευθύντρια πρότεινε όσοι από μας ήθελαν να δουν φωτογραφίες από τους πίνακές του να αγοράσουν ένα βιβλίο που περιείχε το έργο του.
Στη συνέχεια, μετά από μια μεγάλη αλλά πολύ αναζωογονητική πεζοπορία δίπλα στη θάλασσα, φτάσαμε σε κάτι μικρά σπιτάκια προϊστορικής εποχής φτιαγμένα από πέτρα, χόρτα, λάσπη, ξύλα και καλάμια. Τα είχαν φτιάξει αρχαιολόγοι και χρησιμοποιούνταν για πειραματική αρχαιολογία. Μπορέσαμε να δούμε εσωτερικά μόνο από τα παράθυρα καθώς δεν ήταν ανοιχτά για τους επισκέπτες.
Ύστερα φτάσαμε στο Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο όπου είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε όλες τις αίθουσες του Μουσείου και να θαυμάσουμε όλα τα εκθέματα. Είδαμε εκπληκτικά αγγεία, λαμπερά κοσμήματα, πρωτόγνωρα εργαλεία και σπίτια, εκθαμβωτικές επιτύμβιες στήλες, πλουσιοπάροχα κτερίσματα, προσωπογραφίες και πραγματικούς τάφους. Φύγαμε από εκεί γεμάτοι εντυπώσεις.
Έπειτα πήγαμε για φαγητό και είχαμε ελεύθερο χρόνο να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Εγώ και οι φίλες μου βγάλαμε φωτογραφίες και περπατήσαμε στην παραλία με τις δεκάδες ταβέρνες και καφετέριες και φτάσαμε μέχρι το τέλος της προκυμαίας του λιμανιού του Βόλου αφού περάσαμε την όμορφη ημικυκλική γέφυρα. Έτσι με αυτή τη μακρινή βόλτα πέρασε η ώρα και όλοι μαζί επιστρέψαμε στο λεωφορείο όπου μετά από μια διαδρομή δυόμισι ωρών φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στα Τρίκαλα. Τα συναισθήματά μου για αυτή την εκδρομή περιπλέκονταν. Ήμουν πολύ χαρούμενη πέρασα πάρα πολύ όμορφα με τις φίλες μου και ταυτόχρονα έμαθα, είδα, θαύμασα και φωτογράφισα εκπληκτικής ομορφιάς πράγματα. Από την άλλη ήμουν στενοχωρημένη που τελείωσε αυτή η εκδρομή στο Βόλο καθώς ήταν η τελευταία εκτός νομού για αυτή τη σχολική χρονιά.
Γράφει η μαθήτρια της Α΄ Τάξης Παράσχη Δήμητρα
Το πρωί της Παρασκευής συναντηθήκαμε στο σχολείο απ? όπου θα παίρναμε το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο Βόλο. Όλοι ανυπομονούσαμε να ξεκινήσει η εκδρομή. Αφού μπήκαμε στα λεωφορεία ξεκινήσαμε. Η διαδρομή ήταν πολύ ευχάριστη κι ύστερα από δυόμισι ώρες φτάσαμε στον προορισμό μας. Μόλις κατεβήκαμε και αντικρίσαμε την θάλασσα μας ήρθε η επιθυμία να κολυμπήσουμε. Δυστυχώς δεν ήταν στο πρόγραμμα της εκδρομής! Συγκεντρωθήκαμε όλοι σε ένα σημείο και εκεί η διευθύντριά μας και ορισμένοι μαθητές που είχαν αναλάβει να βρούνε πληροφορίες μας ενημέρωσαν για το τι πρόκειται να επισκεφτούμε.
Η πρώτη μας στάση ήτανε στο Κέντρο Τέχνης, όπου φιλοξενούνταν προσωρινά εκθέσεις και μια πινακοθήκη στην οποία φιλοξενούνταν οι συλλογές του Μουσείου Αλ. Κ. Δάμτσα. Στον πρώτο όροφο υπήρχαν χειροποίητες κατασκευές, όπως κεντήματα διακοσμημένα με διάφορες χάντρες και ζωγραφιές πάνω σε πανί, αλλά το πιο εντυπωσιακό απ? όλα ήταν τα όργανα του ανθρωπίνου σώματος φτιαγμένα με μαλλί. Στον δεύτερο όροφο υπήρχαν μαριονέτες, σκιάχτρα με μουσικά όργανα, ένα τρενάκι που τα βαγόνια του ήταν φτιαγμένα από χαρτόκουτα και οι ρόδες του από πιάτα, ένας κατάμαυρος αετός με μεγάλα φτερά και πιόνια σκακιού με την μορφή ηρώων από παραμύθια. Αυτό που άρεσε όμως περισσότερο ήταν ένα δέντρο που στα κλαδιά του κρέμονταν μικρά ζωάκια και η κατασκευή τους θα απαίτησε σίγουρα πολύ χρόνο. Στον επόμενο όροφο είδαμε χαρακτικά ζωγράφων του 19ου αιώνα κυρίως. Μη ξέροντας ότι οι πίνακες του Τζιόρτζιο ντε Κίρικο έχουνε μεταφερθεί στην Ιταλία και επειδή ο σκοπός της επίσκεψης μας ήτανε να τους δούμε, αγοράσαμε, όσοι θέλαμε να δούμε τους αυθεντικούς πίνακες, ένα λεύκωμα με πληροφορίες για το έργο του Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, επεξηγήσεις των έργων του και φωτογραφίες τους.
Μετά την έξοδό μας απ? το Κέντρο Τέχνης προχωρήσαμε κατά μήκος στην παραλία του Βόλου και είδαμε προϊστορικούς οικισμούς φτιαγμένους από αρχαιολόγους με τα υλικά που χρησιμοποιούσαν την εποχή εκείνη, όπως καλάμια, χώμα, πέτρες και ξύλα. Παλαιότερα ο εσωτερικός χώρος των οικισμών αυτών ήτανε ανοιχτός στο κοινό και επειδή στις μέρες μας είναι κλειστός αρκεστήκαμε στο να ρίξουμε μια ματιά από την τζαμωτή πόρτα. Το εσωτερικό ήταν κι αυτό φτιαγμένο με λάσπη. Γύρω-γύρω υπήρχαν καθίσματα φτιαγμένα με τα υλικά της προϊστορικής εποχής και στη μέση η εστία όπου άναβαν την φωτιά.
Μόλις φωτογραφήσαμε τον οικισμό, ξεκινήσαμε να πάμε στο Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου, που είναι ένα από τα παλαιότερα μουσεία της χώρας και μέχρι σήμερα παραμένει το κεντρικό αρχαιολογικό μουσείο της Θεσσαλίας. Το μουσείο είναι χωρισμένο σε αίθουσες και κάθε μία από αυτές περιλαμβάνει μία διαφορετική συλλογή ευρημάτων διαφόρων εποχών. Σε μία από τις αίθουσες εκτίθενται παλαιολιθικά ευρήματα από ολόκληρη τη Θεσσαλία. Σε μία άλλη ειδώλια, αγγεία, σκεύη, πήλινα ομοιώματα και άλλα από την νεολιθική εποχή. Η επόμενη είχε αναπαραστάσεις τάφων και επιτύμβιων στηλών. Εντυπωσιακά ήτανε και τα χρυσά κοσμήματα, όπως και η συλλογή πήλινων, χάλκινων και γυάλινων αγγείων και νομισμάτων όλων των εποχών. Στο μουσείο παρατηρήσαμε τα εκθέματα, τα φωτογραφίσαμε και σχεδιάσαμε πρόχειρα ό,τι μας έκανε εντύπωση, έτσι ώστε να τα αναπαραστήσουμε σε χαρτί, όταν θα επιστρέφαμε.
Αφού περιηγηθήκαμε στο μουσείο, επιστρέψαμε στο λιμάνι του Βόλου, όπου υπήρχαν εστιατόρια και μπορούσαμε να φάμε κάτι. Οι καθηγήτριές μας μας άφησαν ελεύθερους να κάνουμε άλλη μία βόλτα για να απολαύσουμε τη θάλασσα. Φωτογραφίσαμε τα εντυπωσιακά κτίρια και περπατήσαμε στην αποβάθρα του λιμανιού περιτριγυρισμένοι από το γαλάζιο της θάλασσας και το γαλάζιο του ουρανού. Όλα μας δημιουργούσαν μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας. Η ώρα περνούσε ευχάριστα, αλλά έπρεπε να γυρίσουμε πίσω στα Τρίκαλα. Η διαδρομή μας φάνηκε σύντομη, δεν καταλάβαμε πότε πέρασε η ώρα.
Τελικά, παρόλο που πολλοί από τους μαθητές ίσως να ακούν τον όρο «εκπαιδευτική εκδρομή» τουλάχιστον με κάποια καχυποψία, πιστεύω πως η εκδρομή μας απέδειξε ότι, αν ο χρόνος μοιραστεί κατάλληλα, μπορούν όλοι να είναι και κερδισμένοι και ευχαριστημένοι!
ΜΙΑ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΒΟΛΟ
Την περασμένη Παρασκευή 12 Απριλίου 2013, το σχολείο μας διοργάνωσε μια μονοήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στη γειτονική πόλη του Βόλου, όπου συμμετείχαν οι μαθητές της Α? Γυμνασίου , συνοδευόμενοι από την κυρία διευθύντρια και τέσσερις εκπαιδευτικούς.
Το πρωί εκείνης της ημέρας όλοι οι συμμετέχοντες μαθητές συγκεντρωθήκαμε στο προαύλιο του σχολείου. Αναχωρήσαμε γεμάτοι περιέργεια και ανυπομονησία ταυτόχρονα για να γνωρίσουμε τα διάφορα εκθέματα τέχνης που θα συναντούσαμε.
Το ταξίδι μας ήταν αρκετά γρήγορο και κύλησε με ανέμελες κουβέντες των μαθητών. Όταν φθάσαμε στο Βόλο, συγκεντρωθήκαμε στο λιμάνι όπου δύο συμμαθητές μας, μας ενημέρωσαν σχετικά με τους χώρους όπου θα επισκεπτόμασταν δηλαδή την πινακοθήκη του Τζόρτζιο ντε Κίρικο και το Αθανασάκειο αρχαιολογικό μουσείο. Αφού ακούσαμε από τα παιδιά κάποιες πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τους πιο πάνω χώρους της επίσκεψης, ξεκινήσαμε για το μικρό μας ταξίδι στα μονοπάτια της τέχνης. Αρχικά πήγαμε στην πινακοθήκη του Ντε Κίρικο όπου μία ευγενική ξεναγός μας έδωσε αρκετές πληροφορίες για τον ζωγράφο και τη ζωή του. Έτσι μάθαμε ότι ο Ντε Κίρικο γεννήθηκε στο Βόλο από γονείς Ιταλικής καταγωγής. Εκτός από ζωγράφος υπήρξε εξαιρετικός γλύπτης αλλά και συγγραφέας. Θεωρείται ως ένας από τους καλλιτέχνες που επηρέασαν καλλιτεχνικά ρεύματα του 20ου αιώνα , όπως ο Υπερρεαλισμός και η Νέα Αντικειμενικότητα. Μας έκαναν τρομερή εντύπωση η αινιγματικότητα καθώς και τα ποιητικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα δημιουργήματα του. Μέσα στην πινακοθήκη υπάρχει και ένας χώρος όπου παιδιά κατασκευάζουν διάφορες κούκλες και μαριονέτες. Όταν φύγαμε από την πινακοθήκη πήγαμε μια βόλτα στην παραλία για ένα σύντομο διάλειμμα.
Όμως το πρόγραμμά μας δεν είχε τελειώσει. Το δεύτερο σημείο της επίσκεψης μας ήταν μια καλύβα προϊστορικού οικισμού. Τα υλικά από τα οποία ήταν κατασκευασμένη ήταν διάφορα απλά πράγματα της εποχής όπως: ξύλα, λάσπη, πέτρες και καλάμια. Αμέσως μετά επισκεφθήκαμε το Αθανασάκειο αρχαιολογικό μουσείο το οποίο είναι και το κεντρικό αρχαιολογικό μουσείο του Βόλου και το οποίο έχει εκθέματα του 3ου π.Χ. αιώνα. Εκείνο που μας έκανε περισσότερη εντύπωση σε αυτό το χώρο ήταν οι τάφοι εκείνης της εποχής. Ήταν μεγάλοι, πέτρινοι και επιβλητικοί. Με αρκετές πλέον εμπειρίες αφήσαμε πίσω μας το μουσείο και κατά παρέες περιηγηθήκαμε στην παλιά αγορά του Βόλου ξεφεύγοντας από την κουραστική καθημερινότητα που σαν μαθητές έχουμε. Αργά το απόγευμα αναχωρήσαμε για τα Τρίκαλα!
Βασιλική Κούρτη
Τμήμα Α΄2 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
