από το μαθητή της Α΄ τάξης Στάθη Ι. Νταούλα
στα πλαίσια του εργαστηρίου δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων σχολικού έτους 2013-2014
Υπεύθυνη: Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
Το καλοκαίρι που μας πέρασε πήγα με τους γονείς μου διακοπές στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στο Πόρτο Χέλι.
Το Πόρτο Χέλι είναι ένα πανέμορφο μέρος όπου η πόλη του είναι χτισμένη σε φυσικό λιμάνι. Το μοναδικό τοπίο που προσφέρει σε συνδυασμό με το υπέροχο κλίμα και την ανοιχτή κι όμως τόσο ήρεμη θάλασσα οδήγησαν εκεί πολλούς εφοπλιστές και καλλιτέχνες να επιλέξουν το Πόρτο Χέλι ως μόνιμη κατοικία τους. Τα πολυτελή ξενοδοχεία και εστιατόρια, τα γραφικά ταβερνάκια και οι πεντακάθαρες παραλίες του προσφέρουν στον επισκέπτη μοναδικές εμπειρίες.
Το ξενοδοχείο που μέναμε ήταν μπροστά στο λιμάνι. Είχε πέντε μεγάλα συγκροτήματα, τεράστια πισίνα και κήπους καταπράσινους, γεμάτους με όλων των ειδών εξωτικά φυτά και λουλούδια. Από τη βεράντα του δωματίου μας μπορούσα να δω το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας καθώς και μεγάλα και μικρά κάτασπρα καράβια που ήταν αγκυροβολημένα στην άκρη του λιμανιού.
Αρχικά παίρναμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο και κάναμε μπάνιο στις όμορφες παραλίες ενώ το απόγευμα κάναμε βόλτες κατά μήκος του λιμανιού χαζεύοντας τα πολυτελή κότερα για να καταλήξουμε σε κάποιο γραφικό ταβερνάκι. Μέναμε στο Πόρτο Χέλι αλλά επισκεφτήκαμε και τη γύρω περιοχή.
Πρώτος μας σταθμός ήταν το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Ένιωσα μεγάλο θαυμασμό και δέος όταν αντίκρισα το μεγαλείο του αρχαίου αυτού θεάτρου που γεμίζει κάθε καλοκαίρι όταν δίνονται παραστάσεις. Είναι φημισμένο για την τέλεια ακουστική του και την αρχιτεκτονική του γι? αυτό και δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε το τελειότερο και μεγαλύτερο πέτρινο ηχείο του κόσμου. Ανεβήκαμε στις πάνω θέσεις αγναντεύοντας από ψηλά το καταπράσινο τοπίο αλλά και παρακολουθώντας τους Γάλλους τουρίστες που δοκίμαζαν εκείνη την στιγμή, τραγουδώντας, την ακουστική του θεάτρου.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τα νησιά Ύδρα και Σπέτσες. Ξεκινώντας από το λιμάνι του Πόρτο Χέλι το καράβι μας ? στο δρόμο μας για την Ύδρα – πέρασε πλάι από τις χλιδάτες, πετρόχτιστες βίλλες γνωστών εφοπλιστών και όχι μόνο, οι οποίες ήταν χτισμένες στην άκρη της θάλασσας και πνιγμένες στις βουκαμβίλιες και στο πράσινο. Φτάνοντας στο πανέμορφο και κοσμοπολίτικο νησί της Ύδρας επισκεφτήκαμε πρώτα το αρχαιολογικό μουσείο που βρίσκεται στο παλιό γραφικό λιμανάκι με τις πολεμίστρες και τα κανόνια. Περπατήσαμε στα πέτρινα επιβλητικά σοκάκια του νησιού, κάναμε το γύρο του νησιού με γαϊδουράκια, μιας και είναι το μόνο μέσο μεταφοράς που διαθέτει το νησί, για να καταλήξουμε σε ένα γραφικό ταβερνάκι στην παραλία του νησιού όπου φάγαμε και ξεκουραστήκαμε. Πολύ μεγάλη εντύπωση εδώ μου έκαναν οι τεράστιες παχουλές γάτες του νησιού που καθότανε ανέμελες δίπλα στα τραπέζια των επισκεπτών κατά μήκος του λιμανιού.
Κατευθυνόμενοι για το νησί των Σπετσών διακρίναμε από μακριά την καταπράσινη και εύφορη ιδιωτική νησίδα «Σπετσοπούλα», ιδιοκτησίας της γνωστής οικογένειας Νιάρχου. Οι Σπέτσες κατά την περίοδο 1821-1832 έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση. Οι Σπέτσες μαζί με την Ύδρα και τα Ψαρά ήταν από τα πρώτα νησιά που επαναστάτησαν, έναντι των Τούρκων με κυρίαρχη μορφή την ιστορική Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Επισκεφτήκαμε το σπίτι της που είναι ένα όμορφο αρχοντικό. Οι Σπέτσες είναι ένα πολύ πλούσιο και πανέμορφο νησί με πολυτελή ξενοδοχεία και φανταστικές παραλίες. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τον εορτασμό της επετείου της Ναυμαχίας των Σπετσών ? Αρμάτα ? με την πυρπόληση και την ανατίναξη του ομοιώματος της τουρκικής ναυαρχίδας. Από πολύ νωρίς το απόγευμα το νησί είχε κατακλυστεί από κόσμο λόγω του εορτασμού, ενώ είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά εκτός από τα πολυτελή κότερα των εφοπλιστών και τα μεγάλα πολεμικά πλοία του ναυτικού μας που έδωσαν εκείνο το βράδυ το παρόν τους. Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τόσο πολύ κόσμο. Το νησί κυριολεκτικά κόντευε να βουλιάξει. Ο εορτασμός έκλεισε με μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις και πολύχρωμα βεγγαλικά που μετέτρεψαν την νύχτα σε μέρα.
Επόμενος προορισμός μας ήταν το Ναύπλιο. Επισκεφτήκαμε το Παλαμήδι, το φημισμένο Κάστρο με την έντονη μεσαιωνική ατμόσφαιρα, χτισμένο σε υψηλό λόφο που στεφανώνει την πόλη. Δεν φτάσαμε στην κορυφή του κάστρου ανεβαίνοντας τα 999 σκαλοπάτια αλλά ανεβήκαμε ως εκεί με το αυτοκίνητό μας αφού ευτυχώς υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Από εκεί ψηλά η θέα ήταν πανοραμική και σου έκοβε την ανάσα. Μπορούσες επίσης να δεις το Μπούρτζι, το μικρό φρούριο που είναι χτισμένο σε νησίδα μέσα στο λιμάνι.
Στη συνέχεια ξεναγηθήκαμε στην παλιά πόλη του Ναυπλίου όπου είδαμε την πλατεία του Συντάγματος η οποία θυμίζει Ιταλική πιάτσα, την Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, τα κτίρια όπου στεγάζονταν η Σχολή Ευελπίδων και το πρώτο Υπουργείο των Στρατιωτικών καθώς και άλλα αξιοθέατα. Η παλιά πόλη του Ναυπλίου μου άρεσε περισσότερο απ? όλα όσα είδα γιατί είναι μια πανέμορφη, πολύχρωμη πόλη υψηλής αισθητικής με στενά σοκάκια, καλοδιατηρημένα σπίτια με πολλά λουλούδια στις αυλές και στα μπαλκόνια, με το φούξια από τις βουκαμβίλιες να κυριαρχεί. Μια πόλη ανθρώπινη, καθαρή που λες και ξεπήδησε μέσα από παιδικό παραμύθι, μια πόλη που δεν έχει καμία σχέση με τις άχαρες πολυκατοικίες των σύγχρονων πόλεων. Μια πόλη μαγική που ποτέ δεν ησυχάζει, ποτέ δεν κοιμάται, κερδίζει τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή και τον κάνει να ξεχάσει ό,τι τον απασχολεί. Μια πόλη πολύχρωμη και ευωδιαστή από τα υπερβολικά πολλά της νυχτολούλουδα, μια πόλη με πολλά μαγαζιά με κοσμήματα, μουσικά όργανα και παραδοσιακά γλυκά που δεν ξέρεις ποια να πρωτοδοκιμάσεις. Μια πόλη που μοιάζει με αληθινό παζάρι, με πραγματικό παράδεισο.
Τελικός μας προορισμός ήταν οι Μυκήνες. Επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο. Τα κυκλώπεια τείχη, που οικοδομήθηκαν σε τρεις φάσεις, περιβάλλουν την ακρόπολη των Μυκηνών, ενώ στη νότια πλευρά μια απότομη χαράδρα εξασφάλιζε φυσική άμυνα. Εντός της ακρόπολης βρίσκεται μεταξύ άλλων και το ανακτορικό συγκρότημα.
Έτσι τελείωσαν οι καλοκαιρινές μου διακοπές. Ξεκουράστηκα αλλά ταυτόχρονα γνώρισα και μέρη της πατρίδας μου που δεν ήξερα πιο πριν πόσο όμορφα ήταν. Οι καλοκαιρινές μου αυτές διακοπές, μου έδειξαν ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη ομορφιές που ποτέ κανείς, όσες ζωές και να ζήσει, δεν μπορεί να τις δει όλες.
από τη μαθήτρια της Α΄τάξης του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων Δάφνη Πάνου στα πλαίσια του προγράμματος:
Εργαστήρι δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής σχολικού έτους 2013-2014
Υπεύθυνη καθηγήτρια :Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων
Φέτος το καλοκαίρι η οικογένεια μου και εγώ πήγαμε στην Χαλκιδική και συγκεκριμένα στο πρώτο πόδι, στο Πευκοχώρι! Εκεί έχουμε ένα εξοχικό! Έτσι πάμε κάθε χρόνο και βρισκόμαστε όλοι οι γνωστοί εκεί! Παρόλο που το διαμέρισμα είναι μικρό μια φράση λέει:”Όλοι οι καλοί χωράνε!”
Πάντα περνάμε τέλεια για το διάστημα που μένουν όσο και αν είναι! Το Πευκοχώρι έχει εκπληκτικά καθαρές παραλίες, ενώ το ηλιοβασίλεμα της περιοχής είναι θεαματικό και για εμένα προσωπικά είναι το καλύτερο από όλα τα μέρη που έχω πάει μαζί με το νησί της Σκοπέλου! Καθώς και στο θέμα του τουρισμού έχει πολλά καταστήματα με σουβενίρ, ρούχα, είδη θαλάσσης και πολλά άλλα! Καθώς έχει ψαροταβέρνες και μαγαζιά με κρέπες, λουκουμάδες ή ακόμα και γύρο!
Το διάστημα που μέναμε εκεί, μετά το πρωινό στην βεράντα, πηγαίναμε στην παραλία και απολαμβάναμε τα δροσερά νερά της! Την χαζεύαμεμέχρι και το απόγευμα όμως πάντα το μεσημεράκι καθόμασταν κάτω από την ομπρέλα! Ο ήλιος ήταν πολύ επικίνδυνος και καυτός! Αλλά μέχρι το μεσημεράκι είχαμε χορτάσει μπάνια και παιχνίδι!
Μετά, κατά το βραδάκι , μόλις δηλαδή σουρούπωνε ή θα καθόμασταν στην βεράντα του διαμερίσματος να μας φυσάει το δροσερό,τότε,αεράκι ή θα βγαίναμε στους δρόμους και τα στενά κατά μήκος της γαλήνιας θάλασσας με τα μαγαζιά και τα ταβερνάκια καθώς και τα μπαράκια, κοντά στο δρόμο για το φάρο!
Πραγματικά δεν κατάλαβα πως πέρασαν οι διακοπές μου εκεί,γιατί κύλησαν ήρεμα και ξεκούραστα!
Όμως οι διακοπές μου δεν σταμάτησαν εκεί!
Μόλις τελείωσαν τα θερινά μαθήματα των αγγλικών μου δηλαδή αρχές Ιουλίου πήγα στην κατασκήνωση για 3 βδομάδες και πέρασα εκπληκτικά με τέλεια παρέα και ομαδάρχισσα!Η καλύτερη ομάδα ήμασταν!
Πήγαμε πολλές βόλτες στο κοντινό χωριό και πραγματικά είχαμε εξαντλήσει κάθε πιθανή δραστηριότητα που μπορούσαμε να κάνουμε! Τέλειωσε η περίοδος της κατασκήνωσης με μια γιορτή με σκετσάκια που ανέλαβε να παρουσιάσει η κάθε ομάδα!
Το επόμενο πρωί φύγαμε όλη η οικογένεια για το ορεινό χωριό μου! Εκεί όλος ο Αύγουστος πέρασε ξέγνοιαστα καθώς και η γιορτή της 15ης Αυγούστου που έγινε ένα πανηγύρι στην πλατεία στο οποίο διασκέδασαν οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες του χωριού!
Το πρωί πάντως στην εκκλησία! Και μετά συνήθως πάμε στο καφενείο του χωριού για ένα καφέ ή για ένα χυμό!Το μεσημεράκι όλη η οικογένεια μαζί για το μεσημεριανό γεύμα! Μετά στην πόλη! Και κάπως έτσι έληξε το καλοκαίρι μου!
ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!