με μότο το στίχο του Οδυσσέα Ελύτη: «τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της» (Μαρία Νεφέλη)
Την Πέμπτη στις 19 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς 2013-2014 στον προαύλιο χώρο του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων. Η αποχαιρετιστήρια αυτή γιορτή απευθυνόταν στους μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου οι οποίοι εγκαταλείπουν το παλιό τους πλέον σχολείο και ετοιμάζονται να συνεχίσουν την πορεία τους με στόχο την πρόοδο. Η γιορτή αυτή άρχισε με μια σύντομη ομιλία της διευθύντριας του σχολείου κ. Αμαλίας Ηλιάδη με την οποία αποχαιρέτησε τους απόφοιτους και τους παρότρυνε να αγωνιστούν ενάντια σε όποια δυσκολία συναντήσουν στο δρόμο τους.
Ακολούθησε ο λόγος της μαθήτριας-εκπροσώπου της Γ΄ Γυμνασίου, Ευτυχίας Μπλαντή. Το γεγονός έλαβε τέλος με τη διανομή ενθυμίων στους μαθητές από το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου. Στα ενθύμια ήταν χαραγμένος ο στίχος του Οδυσσέα Ελύτη: «τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της».
Παρατίθεται η αποχαιρετιστήρια ομιλία της μαθήτριας Ευτυχίας Μπλαντή:
Ο χρόνος κυλά
ξυπνά συναισθήματα
οι μνήμες μένουν
πλάκες, αστεία
αγωνίες, βραβεία
στιγμές όμορφες
Ο κύκλος κλείνει
νέος δρόμος ανοίγει
μια αρχή για μας.
Με αυτούς τους στίχους του χαϊκού νιώθω την ανάγκη να αποχαιρετήσω το σχολείο μας μετά από τα χρόνια που περάσαμε εδώ. Σαν σήμερα θυμάμαι που ήρθαμε πρωτάκια και τριγυρνούσαμε στο προαύλιο γεμάτοι και γεμάτες από άγχος και αγωνία γι? αυτά που θα ακολουθούσαν. Ήρθαμε στο νέο σχολείο, με νέους συμμαθητές και καθηγητές . Όλα ήταν διαφορετικά, όλα ήταν καινούργια. Κάναμε γρήγορα νέες φιλίες και αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε το νόημα του Γυμνασίου.
Στη Β΄ Γυμνασίου ήμασταν μια μεγάλη παρέα και είχαμε μια άλλη σχέση όχι μόνο με τους συμμαθητές αλλά και με τους καθηγητές μας. Μετά από ένα χρόνο φτάσαμε στην Γ΄ Γυμνασίου. Ήμασταν οι «μεγάλοι» του σχολείου και τώρα παραδίνουμε τα ηνία του σχολείου στη Β΄ Γυμνασίου.
Σήμερα είναι η τελευταία μέρα που είμαι με τους συμμαθητές μου και τους καθηγητές. Είναι σκληρό να αποχωρίζεσαι ανθρώπους με τους οποίους μοιράστηκες τόσα πολλά: πλάκες, αγωνίες και φυσικά εκδρομές. Πρέπει να αποχαιρετήσω πρόσωπα που σημαίνουν πολλά για μένα. Επιπλέον θα χάσουμε και εσάς τους καθηγητές που μας προσφέρατε τόσα πολλά. Κάθε φορά που μας πιέζατε, είχε σκοπό να βγάλετε στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό μας. Για όλους μας υπάρχουν καθηγητές που έγιναν κομμάτι του εαυτού μας και υπάρχουν καθηγητές που όσο και αν μας ταλαιπώρησαν τους λατρέψαμε.
Θα ήθελα να απευθυνθώ στους καθηγητές μας και να τους ζητήσω να μας συγχωρήσουν αν κάναμε τον Ευρώτα ιδρώτα, το ημίτονο εφαπτομένη και την ψιλή δασεία. Έπρεπε μέσα από τα λάθη μας να μάθουμε. Το Γυμνάσιο για μας τελείωσε. Ο Σεπτέμβρης θα μας βρει σε άλλο σχολικό χώρο. Αυτά τα τρία χρόνια θα μας μείνουν αξέχαστα. Σύντροφοι μας θα είναι οι οδηγίες και οι νουθεσίες σας.
Αντίο, αγαπημένο μου σχολείο.
