Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄τάξης Χατζή Μαρία και Πατουλιώτη Μαρίνα
Στις 27 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε η εκδρομή στη Θεσσαλονίκη, μια εκδρομή που όλοι περιμένανε με ανυπομονησία και χαρά. Όλοι ήταν έτοιμοι για μία πληθώρα αξέχαστων και φανταστικών εμπειριών. Και η εκδρομή άρχισε κάπως έτσι?
Είχαμε ήδη φτάσει στην Θεσσαλονίκη χωρίς καν να το έχουμε αντιληφθεί. Το άρωμα τη ς θάλασσας σε συνδυασμό με τα πασίγνωστα αξιοθέατα της συμπρωτεύουσας της χώρας μας δημιουργούσαν στο μυαλό μας ένα μαγευτικό κλίμα, ένα σύνολο από αμέτρητες, γεμάτο ζωντάνια εικόνες. Τη πρώτη μας στάση αποτελούσε το Βυζαντινό Μουσείο., του οποίου η ίδρυση αποφασίστηκε το 1913, ένα μόλις χρόνο μετά από την απελευθέρωση της πόλης. Τριγυρνώντας ανάμεσα στα πολυάριθμα εκθέματα του μουσείου, αισθανθήκαμε ένα δέος ενώ η μηχανή του χρόνου, μας ταξίδεψε μέσα από τους αιώνες, στην καθημερινή ζωή του Βυζαντίου. Επιπλέον, η ταξινόμηση των εκθεμάτων μας τράβηξε το ενδιαφέρον, καθώς μας άφησε να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη άποψη για ορισμένες όψεις του βυζαντινού πολιτισμού. Μετά από μία σύντομη περιήγηση μέσα στα κεντρικά αλλά και στα παραδοσιακά στενά της πόλης φτάσαμε στο βαρυσήμαντο ναό του πολιούχου της πόλης, του Αγίου Δημητρίου. Μας συνεπήρε η πληροφορία πως ο Ναός χτίστηκε πάνω από ένα ρωμαϊκό λουτρό στο οποίο μαρτύρησε ο άγιος το 303 καθώς επίσης ότι αναγνωρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Ωστόσο εντύπωση μας έκανε το γεγονός πως η χρονολογία ανέγερσης του Ναού δεν είναι επακριβώς γνωστή. Παράληψη θα ήταν να μην αναφερθούμε στην οστεοθήκη του Αγίου, που βρίσκεται σε ένα εσωτερικό παρεκκλήσι του Ναού. Κάθε χρόνο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες οι οποίοι σπεύδουν να προσκυνήσουν τα οστά του.
Στην συνέχεια, αφού μείναμε ελεύθεροι από τους καθηγητές, εξερευνήσαμε σαν μικροί εξερευνητές κάθε γωνιά της πόλης. Απολαύσαμε τα ψώνια μας και την ομορφιά της πλατείας Αριστοτέλους, όπου χτυπάει η καρδιά της πόλης. Βέβαια, πρέπει να επισημάνουμε πως μας γοήτεψε ιδιαίτερα η πελώρια οδός Τσιμισκή με τα καταστήματά της να δεσπόζουν σαν ένας ολόκληρος «λαός». Αλλάζοντας κατεύθυνση, βρεθήκαμε κατά μήκος της παραλίας όπου απολαύσαμε το γρήγορο φαγητό μας μυρίζοντας την αλμύρα της θάλασσας. Φυσικά, από αυτήν την εξερεύνηση δεν θα μπορούσε να λείψει ο Λευκός Πύργος ένα οχυρωματικό έργο οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα. Προχωρώντας προς την προβλήτα χαλαρώσαμε αφού καθίσαμε στο άκρο της παραλίας, αγναντεύοντας το απέραντο πέλαγος. Ακόμα ,θα μας μείνουν αξέχαστες οι φωτογραφίες που βγάλαμε με φόντο το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τέλος, μία από τις πιο χαρούμενες και διασκεδαστικές στιγμές της εκδρομής μας ήταν η ομαδική βόλτα της Β΄ τάξης περιμένοντας τους καθηγητές. Έπειτα, γεμάτοι ενθουσιασμό αλλά και λύπη που η εκδρομή έφτανε σιγά σιγά στο τέλος της, επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.. Αργά το βράδυ, φτάσαμε στην πόλη μας, όπου κουρασμένοι από την εντυπωσιακή αυτή εκδρομή, ξαναειδωθήκαμε με τους δικούς μας. Αυτή η εκδρομή θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μας . Είμαστε σίγουρες πως κάθε μαθητής που συμμετείχε σε αυτήν την εκπαιδευτική εκδρομή θα ήθελε με την πρώτη ευκαιρία να βρεθεί ξανά σε αυτήν την αξιέπαινη πόλη.
Παρουσίαση από τις μαθήτριες της Β΄τάξης Χατζή Μαρία και Πατουλιώτη Μαρίνα