«Πρώιμες σχέσεις, συσχετίσεις και ιδεολογικές ανταλλαγές μεταξύ φασισμού-κομμουνισμού»

μια μελέτη από  την Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογο-ιστορικό, (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.), Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Ο  Τζέφρυ  Χέρφ  στην   εργασία  του  «Αντιδραστικός  Μοντερνισμός»  έχει  αποκαλύψει  ένα  από  τα  ισχυρότερα  ιδρυτικά  στοιχεία  του  φασιστικού  φαινομένου, μέσω  του  οποίου  ο  φασισμός  ενδημεί  στις  βλέψεις, στις  προσδοκίες  και  στα  οράματα  του  σημερινού  «μαζο-ατόμου»  και  των  ψυχοδυναμικών  του  δεσμεύσεων: «Ο  φασισμός  στην  Ευρώπη  και  ο  εθνικοσοσιαλισμός  στη  Γερμανία», γράφει, «υπόσχονταν  ομορφιά, αισθητική  μορφή  και  πνευματική  ενότητα  του  έθνους, στη  θέση  του  υλισμού, του  θετικισμού  και  του  άμορφου, άψυχου  και  χαοτικού  φιλελευθερισμού.  Η  ψυχή  θα  μπορούσε  να  εκφραστεί  στο  πολιτικό  όραμα  και  τον  συμβολισμό  του  έθνους  και  όχι  στις  διχαστικές  κοινωνικές  τάξεις  και  τα  συμβιβαστικά  κοινοβούλια».

Η  λέξη  φασίστας  είναι  μια  από  τις  πιο  πολυχρησιμοποιημένες  υποτιμητικές  πολιτικές  εκφράσεις, και  συνήθως  υποδηλώνει  «τον  βίαιο», «τον  κτηνώδη», «τον  καταπιεστικό»  ή  «τον  δικτατορικό».  Αν  όμως  φασισμός  δεν  σημαίνει  τίποτε  περισσότερο  απ? αυτό, τότε  τα  κομμουνιστικά  καθεστώτα, για  παράδειγμα, θα  έπρεπε  πιθανόν  να  ενταχθούν  στην  κατηγορία  των  πιο  φασιστικών  καθεστώτων, αποστερώντας  έτσι  τη  λέξη  από  κάθε  χρήσιμο  προσδιορισμό.Διαβάστε περισσότερα…