Μαθητικό Σεμινάριο για την ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

Κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του Σχολικού Έτους 2013-14, ήρθαν στο σχολείο μας κάποιοι έμπειροι ψυχολόγοι της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας οι οποίοι μας μίλησαν για τη βία στα σχολεία το γνωστό πια σε όλους μας bullying. Πράγματι ένα πολύ άσχημο φαινόμενο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στα σχολεία είναι  η προσπάθεια εκφοβισμού και η άσκηση βίας  κάποιων παιδιών σε κάποια άλλα με αποτέλεσμα να προκαλέσουν σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα. Καθημερινά διαβάζουμε στις εφημερίδες και ακούμε στις ειδήσεις τέτοιου είδους περιστατικά που δυστυχώς ολοένα και  αυξάνονται.

Σύμφωνα με έρευνες οι μαθητές του δημοτικού είναι πιο επιρρεπείς στην κακοποίηση σε σχέση με τους μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου. Η βία εμφανίζεται με πολλές μορφές. Συνήθως ασκείται σωματικά. Τα σπρωξίματα, τα χαστούκια, οι γροθιές και γενικά η σωματική βία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα σε αυτούς που τα υφίστανται. Επιπλέον υπάρχει και η λεκτική βία που εκδηλώνεται με βρισιές, χειρονομίες και κοροϊδίες. Στις μέρες μας που η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί αρκετά δημιουργήθηκε και μια άλλη μορφή εκφοβισμού. Ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός περιλαμβάνει τη χρήση e-mail, chat rooms και κινητών.

Συνήθως τα παιδιά που δέχονται τη βία, δηλαδή τα θύματα έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Είναι ντροπαλά, μικρόσωμα, απομονωμένα παιδιά, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και κάποιες φορές με υπερπροστατευτικούς γονείς. Επίσης θύματα είναι συνήθως κάποια παιδιά με ιδιαιτερότητες όπως παιδιά με νοητικά προβλήματα καθώς και παιδιά τα οποία είναι πολύ ευαίσθητα και αντιδρούν έντονα στα πειράγματα των άλλων παιδιών.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και τα παιδιά που ασκούν βία, οι λεγόμενοι θύτες. Πρώτα – πρώτα οι θύτες είναι συνήθως παιδιά που δείχνουν μεγάλη αυτοπεποίθηση και δεν υπακούν σε κανόνες. Συχνά θέλουν να επιβάλλονται σε άλλους και θεωρούν ότι με τη βία θα λύσουν τα προβλήματα τους. Επιπλέον θέλουν να είναι πάντα αρχηγοί και φτιάχνουν κλίκες. Βέβαια κάτω από αυτό κρύβονται ψυχολογικά προβλήματα καθώς οι θύτες είναι παιδιά τα οποία νιώθουν μόνα και θέλουν να επιβάλλουν την δύναμή τους σε κάποιους άλλους  πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο είναι πιο σπουδαίοι.

Αρκετές φορές οι μαθητές που είναι θύματα εκφοβισμού κλείνονται στον εαυτό τους και  δεν αναφέρουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Αυτό γίνεται γιατί δεν θέλουν να εμπλέξουν τους γονείς τους ή γιατί είναι ντροπαλοί και φοβούνται, με αποτέλεσμα να υποφέρουν. Αυτό όμως δεν πρέπει να γίνεται γιατί το πρόβλημα μπορεί να μεγαλώσει και να είναι αδύνατο να βρεθεί λύση. Γι αυτό το λόγο τα παιδιά πρέπει, αν έχουν τη δύναμη, να αντιμετωπίσουν μόνα τους το πρόβλημά τους ή αν δεν μπορούν, να απευθυνθούν στον καθηγητή, στον διευθυντή και απαραίτητα στον γονιό. Επιπλέον αν το θύμα θέλει να σταματήσει ο εκφοβισμός τότε δεν πρέπει να φανερώνει τα αισθήματά του διότι ο θύτης θα καταλάβει ότι τον ενοχλεί και θα συνεχίσει να του ασκεί βία.

Η ενημέρωση που έγινε σχετικά με αυτό το θέμα ήταν πολύ χρήσιμη και εποικοδομητική. Ήταν πολύ χρήσιμη, γιατί αρχικά αν βρεθούμε ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση στη θέση του παρατηρητή, θα ξέρουμε τι θα κάνουμε. Θα απευθυνθούμε σε έναν ενήλικα και θα του ζητήσουμε βοήθεια ή θα προσπαθήσουμε να στηρίξουμε  και να βοηθήσουμε το θύμα όσο πιο πολύ μπορούμε. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να τον ενθαρρύνουμε να μιλήσει στους γονείς ή στους δασκάλους του και θα του πούμε ότι δεν χρειάζεται να ντρέπεται γι αυτό που του συμβαίνει. Εμείς όμως δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε «καρφιά» γιατί σώσαμε ένα παιδί από κάποια σωματικά και ψυχικά τραύματα. Επίσης αυτή η ενημέρωση μας έκανε να καταλάβουμε πόσο σοβαρό είναι το φαινόμενο της βίας στα σχολεία. Στο δικό μας σχολείο βέβαια δεν υπάρχουν ακραία φαινόμενα, υπάρχουν όμως κάποιες άσχημες συμπεριφορές οι οποίες, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, τότε μπορεί να εξελιχτούν πολύ άσχημα.

Όλοι μας πρέπει να προσπαθήσουμε να απομονώσουμε τέτοιου είδους φαινόμενα γιατί δεν είναι πρέπον να υπάρχουν σε μια πολιτισμένη χώρα όπως θέλουμε να είναι η Ελλάδα. Τέλος για να λυθούν αυτά τα προβλήματα που δημιουργεί η βία πρέπει τα παιδιά να συζητούν με τους ανθρώπους που εμπλέκονται στη ζωή τους.

Παρουσίαση από τις μαθήτριες του Α2  Κουγιούτα Ναυσικά & Μπλαντή Νικολέτα