Ενδοσχολική επιμόρφωση με θέμα: “Χρήση Διαδραστικού Πίνακα στην εκπαιδευτική Διαδικασία

     Τη Δευτέρα 20 Μαρτίου διοργανώθηκε από τη Σχολική Σύμβουλο Φιλολόγων κ. Ιουλία Κανδήλα σε συνεργασία με το Κέντρο Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών (ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ.) της Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. Τρικάλων επιμορφωτικό σεμινάριο  με θέμα “Ο διαδραστικός πίνακας στην εκπαιδευτική διαδικασία”. 

     Ο κύριος σκοπός του σεμιναρίου ήταν να προσφερθεί στους εκπαιδευτικούς πολύπλευρη επιμόρφωση ώστε να γνωρίσουν την προσθετική αξία του διαδραστικού πίνακα και να γίνουν ικανοί να αξιοποιήσουν παιδαγωγικά το μέσο, τόσο στη διδασκαλία με τη χρήση αυτού, όσο και στην ανάπτυξη και προσαρμογή περιεχομένου διδασκαλίας.

Οι επιμέρους στόχοι αφορούσαν:

  •  στη γνωριμία των εκπαιδευτικών με τα βασικά χαρακτηριστικά του πίνακα
  • στην παιδαγωγική αξιοποίησης των εργαλείων και λειτουργιών του διαδραστικού πίνακα
  • στη δυνατότητα δημιουργίας περιεχομένου  με τα εργαλεία του πίνακα
  • στην περιγραφή τρόπων ενεργής συμμετοχής και αλληλεπίδρασης των μαθητών με το περιεχόμενο του μαθήματος
       Εισηγητές ήταν ο κ. Λεωνίδας Μποντίλας, Υπεύθυνος του ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕΤ. της Δ/νσης Δ/θμιας Εκπ/σης Τρικάλων και οι καθηγητές Πληροφορικής του σχολείου μας κ. Δημάδης Ηλίας (ΠΕ19) και Μαγαλιού Καλλιόπη (ΠΕ19).

Επιμορφωτική συνάντηση με θέμα “Μαθησιακές δυσκολίες”

Τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 13:00 μμ πραγματοποιήθηκε επιμορφωτικό σεμινάριο για τους εκπαιδευτικούς του  3ου Γυμνασίου Τρικάλων, με θέμα: “Παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο σχολείο- ο ρόλος του ΚΕΔΔΥ”.  Το σεμινάριο οργανώθηκε μετά από αίτημα του σχολείου, από τη Σχολική Σύμβουλο ν. Τρικάλων και  Σύμβουλο παιδαγωγικής ευθύνης του σχολείου μας, κ. Κανδήλα Ιουλία,  σε συνεργασία με την προϊσταμένη του ΚΕΔΔΥ ν. Τρικάλων κα Ρέντα Μαρία.

Οι εκπαιδευτικοί αφού παρακολούθησαν την ενδελεχή και εμπεριστατωμένη  εισήγηση από την  κ. Ρέντα για το νομοθετικό, εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό πλαίσιο  που διέπει τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, είχαν την ευκαιρία να θέσουν ερωτήματα και να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους για τη διαχείριση αυτών των  μαθητών. 

Ενδοσχολική επιμόρφωση

«Αποτύπωση διοικητικής και παιδαγωγικής εμπειρίας: μια προσπάθεια εφαρμογής  ενδοσχολικής επιμόρφωσης στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων κατά το Σχολικό Έτος  2014-15, με αρωγό τις νέες τεχνολογίες-ΤΠΕ»

   Η γράφουσα και εισηγήτρια  αυτής της  διοικητικής και παιδαγωγικής εμπειρίας ως μιας προσπάθειας εφαρμογής  ενδοσχολικής επιμόρφωσης στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων κατά το Σχολικό Έτος  2014-15, πρακτικά και εμπειρικά διαπίστωσε πως προϋπόθεση για την προσέγγιση του θέματος αποτελούσε η οριοθέτηση των εννοιών της άτυπης, μη τυπικής και τυπικής επιμόρφωσης. Ο ρόλος της Διεύθυνσης στη διαδικασία προσέγγισης των δύο βασικών συστατικών- συντελεστών της σχολικής κοινότητας, εκπαιδευτικών και μαθητών, υπήρξε προωθητικός του ανοιχτού και ειλικρινούς διαλόγου, ενθαρρυντικός-συντονιστικός. Για να πραγματωθούν όλα τα παραπάνω, απαραίτητη είναι  η συνδρομή της Διοίκησης του σχολείου και η άσκηση μιας κάθε άλλο παρά διεκπεραιωτικής ηγεσίας . Μιας ηγεσίας με όραμα και συνάμα δημοκρατικό και αποκεντρωτικό προφίλ. Με αυτόν τον τρόπο, δίνεται η ώθηση για την επίτευξη κοινά σχεδιασμένων στόχων και εμπλέκονται οι περισσότεροι σε αυτή τη διαδικασία. Παράλληλα, η διεύθυνση αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για επιμορφωτικές δραστηριότητες, ενθαρρύνει και υποστηρίζει επιστημονικά καινοτόμες δράσεις, ενημερώνει συστηματικά για φλέγοντα θέματα της σχολικής και εκπαιδευτικής καθημερινότητας, για σεμινάρια, ημερίδες και συνέδρια,  προτρέπει ολόψυχα για συμμετοχή σε όλα αυτά. Οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί αποκτούν έτσι αυτοπεποίθηση και κοινούς στόχους που, μεταξύ άλλων, αποτελούν και την αιτία για τα όσα ενδιαφέροντα συμβαίνουν στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Γιατί η επιμόρφωση  των εκπαιδευτικών  αποτελεί προϋπόθεση για τη σχολική βελτίωση και αποτελεσματικότητα, αλλά και για την εισαγωγή καινοτομιών και την επαγγελματική εξέλιξη . Σε αυτό το πλαίσιο, η επιμόρφωση αποτελεί αναγκαιότητα και η ενδοσχολική επιμόρφωση αφετηρία της σχολικής κοινότητας για πιο ανοιχτούς ορίζοντες και γοητευτικά ταξίδια στον κόσμο της ουσιαστικής, βιωματικής  επικοινωνίας.

Επιπροσθέτως, η αλληλοϋποστήριξη εκπαιδευτικών   βασίζεται με τον τρόπο αυτό στο συνεργατικό κλίμα που επικρατεί στη συγκεκριμένη μονάδα, στις σχέσεις εμπιστοσύνης και στη διάθεση πειραματισμού που ενυπάρχει και καλλιεργείται. Αυτό είναι ένδειξη της σχολικής κουλτούρας που επικρατεί στο εργασιακό-σχολικό μας περιβάλλον-ίδρυμα και κατατάσσει ψηλά τη συστηματική ανταλλαγή απόψεων, την ετεροπαρατήρηση πρωτότυπων και εναλλακτικών διδασκαλιών, την απροσποίητη και απροκατάληπτη επικοινωνία μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών. Παράλληλα, η εξωστρεφής κουλτούρα του σχολείου γίνεται αντιληπτή και από τη διάδοση-διάχυση του επιμορφωτικού υλικού των βιωματικών συναντήσεων και εισηγήσεων στις ιστοσελίδες εκπαιδευτικών πυλών και στην ιστοσελίδα του σχολείου.

Έτσι, περνώντας από τη θεωρία στην πράξη, κατά το σχολικό έτος  2014-15 το 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων προχώρησε στην υλοποίηση του παρακάτω σχεδίου δράσης για την  υλοποίηση της ενδοσχολικής επιμόρφωσης  στο χρονικό διάστημα  Ιανουαρίου 2015?Μαρτίου 2015.  Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων, ύστερα από εισηγήσεις, διαφωνίες, προτάσεις, κατέληξε στις εξής αποφάσεις: Να ασχοληθεί με την ενότητα: Νέες Τεχνολογίες (ΤΠΕ) και Μαθησιακή Διαδικασία-Εκπαίδευση. Σ΄αυτό το πλαίσιο παρακολούθησε ανάλογες εισηγήσεις και εργαστήρια που  διεξήχθησαν από  τη Δ/ντρια και συναδέλφους του σχολείου μας που έχουν επιμόρφωση και πιστοποίηση Β΄επιπέδου στις Τ.Π.Ε, προκειμένου αυτοί να λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστές της γνώσης και, μέσω της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, το σχολείο να αξιοποιήσει τις εκ των ενόντων δημιουργικές του δυνατότητες και πλεονεκτήματα,  ήτοι τους: Ηλιάδη Αμαλία ΠΕ02, Διευθύντρια, Μαγαλιού Καλλιόπη ΠΕ19, Δημάδη Ηλία ΠΕ19, Μαυρομμάτη Ειρήνη ΠΕ04.01, Τσαγκαδόπουλο Χαράλαμπο ΠΕ03 και Μπλούνα Καλλιόπη ΠΕ03. Ο χρόνος  και ο χώρος παρακολούθησής τους ορίστηκε ως εξής: το σύνολο των ωρών να έπεται του διδακτικού ωραρίου και οι επιμορφωτικές συναντήσεις  να πραγματοποιούνται στην αίθουσα  πολλαπλών χρήσεων και προβολών, στο εργαστήριο  πληροφορικής Η/Υ του σχολείου και στην αίθουσα του διαδραστικού πίνακα.

Ακολουθεί το πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο πραγματοποιήθηκαν οι επιμορφωτικές μας συναντήσεις:

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΤΠΕ

1)Ηλιάδη Αμαλία ΠΕ02, Διευθύντρια: 13.45΄-15.00΄Θέμα: Νέες Τάσεις στην Παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ στην Εκπαιδευτική Διαδικασία  (αίθουσα προβολών)Πέμπτη 22-01-2015.

2)Μαγαλιού Καλλιόπη ΠΕ19: 13.45΄-15.00΄Θέμα: Εργαλεία Web 2.0 στην εκπαιδευτική πράξη: wiki, edmodo, googledocs, blog ( εργαστήριο  πληροφορικής) Τρίτη 3-02-2015.

3)Δημάδης  Ηλίας ΠΕ19: 13.45΄-15.00΄Θέμα: Εργαλεία Web 2.0 στην εκπαιδευτική πράξη: Doodle, flipsnack, voki (εργαστήριο  πληροφορικής) Τρίτη 17-02-2015.

4)Μαυρομμάτη Ειρήνη ΠΕ04.01: 13.45΄-15.00΄Θέμα: Εργαλεία Web 2.0 στην εκπαιδευτική πράξη: dropbox, calameo, wordle (εργαστήριο  πληροφορικής) Πέμπτη 26-02-2015.

5)Τσαγκαδόπουλος  Χαράλαμπος  ΠΕ03, Μπλούνα Καλλιόπη ΠΕ03: 13.45΄-15.00΄Θέμα: Χρήση Διαδραστικού Πίνακα (αίθουσα του διαδραστικού πίνακα)Πέμπτη 5-03-2015.

  Συναντηθήκαμε τόσες φορές,  χάρη στη δύναμη της αγαθής προαίρεσης για να βαθύνει περισσότερο η αλληλογνωριμία μας. Καθηγητές και καθηγήτριες διαφορετικών ειδικοτήτων…καταλάβαμε πως η διαθεματική προσέγγιση βελτιώνει, τονώνει, σχεδόν ζωντανεύει τον κύκλο της βιωματικής μάθησης: δρόμοι γνώσης που τέμνονται και σχηματίζουν σταυροδρόμι σοφίας και ομορφιάς για τα ανθρώπινα πράγματα?

Έτσι, γνωρίζοντας καλύτερα τις δυνατότητες διαθεματικής επικοινωνίας ο ένας του άλλου, ως μέλη του συλλόγου διδασκόντων, συνειδητοποιήσαμε  πως η δια βίου μάθηση αποτελεί αλληλεπιδραστική διαδικασία: ολοκληρώνεται και ανατροφοδοτείται, σε  ενηλίκους, μέσα από δρόμους ελεύθερης αναζήτησης απαντήσεων στις ανησυχίες μας, ποτέ οριστικών και πάντα υπό αίρεση, με ανοιχτούς  ορίζοντες, σε απλωμένους ουρανούς? Η «γεύση» των 5 συναντήσεών μας που, εξερευνώντας τα μονοπάτια της γνώσης αποκομίσαμε, ήταν αυτή της δεμένης «οικογένειας», η οποία, αυθόρμητα και ειλικρινά, ανταλλάσσει απόψεις, εξελίσσοντας τη στάση της απέναντι στη ζωή και τη μάθηση.

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Οργάνωση Σεμιναρίου Ενδοσχολικής Επιμόρφωσης στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων

(Σχετ.: η υπ΄ αριθμ. 11748/04-12-2014  Έγκριση του Τμήματος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης  της Περιφερειακής  Δ/νσης  Εκπ/σης Θεσσαλίας).

Η Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Ιουλία Κανδήλα, ΠΕ02, οργάνωσε Σεμινάριο Ενδοσχολικής Επιμόρφωσης σε συνεργασία με τον υπεύθυνο του ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ Τρικάλων Λεωνίδα Μποντίλα την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014  στο  3ο Γυμνάσιο Τρικάλων και ώρα 12.30 έως 14.30, με θέμα : ” Σχολικά διαδραστικά βιβλία – Φωτόδεντρο  (Αποθετήριο μαθησιακών αντικειμένων)”.

Εισηγητές του σεμιναρίου ήταν η Σχ. Σύμβουλος κ. Ιουλία Κανδήλα, ο υπεύθυνος ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕΤ κ. Λεωνίδας Μποντίλας, η κα. Καλλιόπη Μαγαλιού Υπεύθυνη του Εργαστηρίου Πληροφορικής του 3ου Γυμνασίου και o  εκπαιδευτικός πληροφορικής της Σχ. Μονάδας κ. Ηλίας Δημάδης .

Το Σεμινάριο σημείωσε αρκετή επιτυχία καθώς οι εκπαιδευτικοί της σχολικής μας μονάδας ενημερώθηκαν διεξοδικά για τον επίσημο δικτυακό τόπο του ΥΠΑΙΘ με τα Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία (e-books), με πάνω από 100 σχολικά βιβλία μαθητή, εμπλουτισμένα με διαδραστικό ψηφιακό υλικό ( html), όλο το διδακτικό πακέτο για κάθε μάθημα, που περιλαμβάνει το βιβλίο μαθητή, τετράδια εργασιών, βιβλίο εκπαιδευτικού κ.α. σε εκτυπώσιμη μορφή pdf.(http://ebooks.edu.gr/), Επίσης, ενημερώθηκαν για το αποθετήριο μαθησιακών αντικειμένων «φωτόδεντρο» (http://photodentro.edu.gr/video)  καθώς και για την Ψηφιακή Εκπαιδευτική
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ για μαθητές και εκπαιδευτικούς, ένα ολοκληρωμένο ψηφιακό περιβάλλον, ασφαλές αλλά ταυτόχρονα ανοικτό, για τη μάθηση, επικοινωνία, συνεργασία και δικτύωση όλων των μελών της σχολικής κοινότητας. Η Ψηφιακή Εκπαιδευτική Πλατφόρμα «e-me» , ένα ψηφιακό περιβάλλον που θα παρέχει το «χώρο» και τα «εργαλεία» για να εξυπηρετεί και να αναβαθμίζει αυτό που ήδη συμβαίνει στο σχολείο θα είναι ο προσωπικός χώρος κάθε μαθητή και κάθε εκπαιδευτικού. Ένας ψηφιακός χώρος συνάντησης και συνεργασίας, και το ατομικό αποθετήριο περιεχομένου και εφαρμογών, αλλά ταυτόχρονα και ένας χώρος προβολής της δουλειάς τους.(http://e-me.edu.gr/).

Οι επιμορφωτές του Σεμιναρίου μας εισήγαγαν σ? ένα σχολείο του μέλλοντος με το βλέμμα στραμμένο στην πρωτοπορία και στις νέες εκπαιδευτικές εξελίξεις, χωρίς παράλληλα να παραβλέπονται τα θετικά στοιχεία του παρελθόντος, όπου  ο εκπαιδευτικός γίνεται συνεργάτης και καθοδηγητής του μαθητή. Εγκαταλείπει τον ηγεμονικό ρόλο του παρουσιαστή και παντογνώστη, οργανώνει, εμπνέει και δημιουργεί βιωματικές δραστηριότητες. Οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες, συλλέγουν αποτελεσματικά τις πληροφορίες, τις αξιολογούν και τις επεξεργάζονται ακολουθώντας το πνεύμα της συνεργατικής μάθησης με στόχο τη βιωματική γνώση και διδασκαλία που μεταμορφώνει τον παθητικό μαθητή σε δημιουργό και υπεύθυνο της δικής του γνώσης.

 Η Διευθύντρια του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

ΗΛΙΑΔΗ ΑΜΑΛΙΑ ΠΕ02 

Εντυπώσεις από το μαθητικό σεμινάριο για την ενδοσχολική βία.

από τη μαθήτρια του Α2 Κυριάκου Στεφανία.

Η παρουσίαση αυτή μου άρεσε πάρα πολύ διότι μπορούσαμε να συμμετέχουμε ενεργά και να μαθαίνουμε ταυτόχρονα. Σαν πρώτη παρουσίαση στο Γυμνάσιο μου άρεσε γιατί με την κατάλληλη βοήθεια που μας επέδειξαν οι δύο ψυχολόγοι και η κα Διευθύντρια του σχολείου μας μπορέσαμε να καταλάβουμε καλύτερα την έννοια της ενδοσχολικής βίας. Μέσα από παραδείγματα που υπήρχαν στην παρουσίαση μάθαμε για τα χαρακτηριστικά του θύτη, του θύματος καθώς και τους ρόλους τους. Όλα τα παιδιά συμμετείχαμε με προθυμία. Ακόμη με εντυπωσίασε ο τρόπος με τον οποίο έγινε η παρουσίαση. Μέσα στην παρουσίαση γελάσαμε και συμβάλαμε στην αρμονική λειτουργία του προγράμματος αυτού. Μιλήσαμε, ρωτήσαμε και μάθαμε μέσα από έναν ευχάριστο τρόπο εκμάθησης με την ευκαιρία που μας δόθηκε χάρη στην κυρία διευθύντρια. Θα ήθελα να κάνουμε και πολλές άλλες παρουσιάσεις με διάφορα θέματα που απασχολούν και μαστίζουν την σημερινή κοινωνία και το αύριο της χώρας αλλά και του πλανήτη μας. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και την κινητή μονάδα ψυχικής υγείας που δέχτηκε να αναλάβει και να προσπαθήσει να μας κάνει να αισθανθούμε πόσο βίαιοι μπορεί να υπάρξουν οι άνθρωποι κάποιες φορές στη ζωή τους.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΛΙΑΦΑ

Το πρωινό της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου, όπως είχε προκαθοριστεί, οι συμμαθητές μου και εγώ επισκεφτήκαμε το Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού Κλιάφα στα πλαίσια του μαθήματος του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού για τα παλιά επαγγέλματα.

Continue reading

Μαθητικό Σεμινάριο για την ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

Κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του Σχολικού Έτους 2013-14, ήρθαν στο σχολείο μας κάποιοι έμπειροι ψυχολόγοι της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας οι οποίοι μας μίλησαν για τη βία στα σχολεία το γνωστό πια σε όλους μας bullying. Πράγματι ένα πολύ άσχημο φαινόμενο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στα σχολεία είναι  η προσπάθεια εκφοβισμού και η άσκηση βίας  κάποιων παιδιών σε κάποια άλλα με αποτέλεσμα να προκαλέσουν σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα. Καθημερινά διαβάζουμε στις εφημερίδες και ακούμε στις ειδήσεις τέτοιου είδους περιστατικά που δυστυχώς ολοένα και  αυξάνονται.

Continue reading

«Ο μυστικός κήπος των συγκρούσεων και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής»

 

Το 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για την προώθηση της επικοινωνίας και της επιμόρφωσης των μελών της σχολικής κοινότητας,  εκπαιδευτικών και  γονέων ,  πραγματοποίησε την   2η για εφέτος  επιμορφωτική του συνάντηση,  την Τετάρτη  4/12/2013  και ώρα 6.30-8.30 μ.μ με θεματική επιλογή: «Συγκρούσεις και Συναισθήματα στη Σχολική ζωή» και με εισηγήτρια την κ. Καραμπατζάκη Δέσποινα, διδάκτορα ψυχολογίας και υπεύθυνη του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Τρικάλων. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του 3ου Γυμνασίου και είχε διττό χαρακτήρα, θεωρητικό και βιωματικό.

Η κ. Καραμπατζάκη αναφέρθηκε στη σύγχρονη αντίληψη για το ρόλο του σχολείου ως πλαισίου που νοιάζεται και φροντίζει το μαθητή, που προάγει όχι μόνο τη μάθηση, αλλά και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και προσαρμογή των παιδιών, που έχει προσδώσει μια νέα προοπτική στο πάγιο αίτημα για ποιοτική εκπαίδευση και ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον. Η προαγωγή της ψυχικής υγείας και ευεξίας στη σχολική κοινότητα και στη διαμόρφωση ενός κλίματος αμοιβαίου σεβασμού, κατανόησης και αποδοχής των ιδιαιτεροτήτων μέσα στη σχολική τάξη, μέσω της καλλιέργειας δεξιοτήτων σε θέματα επικοινωνίας,  κατανόησης και συνεργασίας, εφαρμόζεται είτε από σχολικούς ψυχολόγους, είτε από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς μετά από κατάλληλη κατάρτιση και επιμόρφωση.

Η εισηγήτρια, μέσα από την ενεργητική εμπλοκή των συμμετεχόντων, κατά ομάδες, σε φάσεις ομαδοσυνεργατικής εμψύχωσης και διδασκαλίας, επεσήμανε προβλήματα στην επικοινωνία εκπαιδευτικών-μαθητών, μαθητών-μαθητών, γονέων-μαθητών, που ως τροχοπέδη της προσωπικής και επαγγελματικής εξέλιξης των μελών της σχολικής κοινότητας, μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα από τη συμβουλευτική διάσταση του ρόλου του εκπαιδευτικού, τα στάδια της συμβουλευτικής διαδικασίας, την ενσυναίσθηση και τις δεξιότητες επικοινωνίας στο σχολικό περιβάλλον.

Στη συνέχεια η κ. Καραμπατζάκη Δέσποινα περιέγραψε γλαφυρά, μέσα από βιωματικές αφηγήσεις, παραδείγματα και τις επισημάνσεις και παρεμβάσεις των εμπλεκομένων που προκλήθηκαν, την κομβική σημασία της εξελικτικής πορείας της αυτοαντίληψης, της πολυδιάστατης δομής της  και της αναγνώρισης, έκφρασης και διαχείρισης των συγκρούσεων και των συναισθημάτων που αυτές προκαλούν. Οι ακόλουθες υποενότητες λειτούργησαν ως βασικοί άξονες της αναλυτικής της παρουσίασης:
– Συναισθηματική ανάπτυξη του ατόμου και δη του εφήβου
– Πως ερμηνεύουν και αντιμετωπίζουν παιδιά και ενήλικες τις συγκρούσεις στο χώρο του σχολείου και τα αρνητικά και δυσάρεστα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτές
– Συναισθήματα και μαθησιακή διαδικασία
– Διαφυλικές διαφορές και συναισθήματα
– Η επίδραση των συγκρούσεων στην ψυχική υγεία των ατόμων
– Δεξιότητες συναισθηματικής επάρκειας
– Συναισθηματική νοημοσύνη – Συναισθηματική αγωγή στο σχολικό πλαίσιο: η σημασία της ενσυναίσθησης
– Δομή και περιεχόμενο της ενότητας “Συναισθήματα” :Αυτοαντίληψη-Αυτοεκτίμηση, Διαστάσεις της αυτοαντίληψης

Η έμπειρη σε θέματα σχολικής ψυχολογίας εισηγήτρια έκλεισε την παρουσίασή της με έναν εύγλωττο, συμβολικό μύθο που είχε στο επίκεντρό του την ψυχική ευελιξία και ανθεκτικότητα μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων στην εποχή της κρίσης, αφού στον «μυστικό κήπο» των συγκρούσεων και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής ανθίζουν χαμόγελα, θυμοί, απλώνονται αγκαλιές, σφίγγονται  γροθιές, ξεχνιούνται λύπες, παραμερίζονται ντροπές, απαλείφονται φόβοι, κρύβονται, και ταυτόχρονα, αποκαλύπτονται  πρόσωπα.

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ

με θέμα: «Συνθετικές-διερευνητικές εργασίες-project στο Γυμνάσιο: Θεωρία και Μελέτη περιπτώσεων-παραδειγμάτων»

Εισηγήτρια ήταν η κ. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του 3ου Γυμνασίου την  Τετάρτη,   16 Οκτωβρίου 2013  και ώρα 6:00-8.30΄μ.μ.

Το 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για την προώθηση της επικοινωνίας και της μορφωτικής ανταλλαγής απόψεων ανάμεσα στα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, στην 1η για εφέτος επιμορφωτική του συνάντηση ,είχε τη δυνατότητα να ενημερωθεί για τη μέθοδο ?project?.

Σύμφωνα με την εισηγήτρια η Μέθοδος Project ή «Σχέδιο Εργασίας» ή «ερευνητική εργασία»  ως όρος παράγεται από το λατινικό ρήμα  Projicere = σχεδιάζω, σκοπεύω, βάζω κάτι στο μυαλό μου. Οι όροι: σχέδιο, έργο, πρόγραμμα, πρόθεση, σκοπός περιλαμβάνονται στον όρο Project.

Ο Walter  Gropius, ιδρυτής  του  Bauhaus τονίζει  πως η  κατευθυντήρια  αρχή  κάθε δομημένης δραστηριότητας  είναι ο σχεδιασμός  πως  ο σχεδιασμός  δεν  είναι  ούτε  μια  διανοητική, ούτε  μια  υλιστική  υπόθεση, αλλά  απλά  ένα  αναπόσπαστο  μέρος  του  υλικού  της  ζωής, αναγκαίο  για  τον  καθένα  σε  μια  πολιτισμένη  κοινωνία. Σύμφωνα με τον ορισμό του και στην εκπαίδευση,  εκτός από την αρχιτεκτονική προσιδιάζει ως μέθοδος το project. H Διερευνητική μάθηση,  η Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία,  η διεπιστημονική συνεργασία (Dewey, Vygotsky) ως έννοιες της  Παιδαγωγικής  θεωρίας   του κινήματος της  Νέας Αγωγής (J. Dewey) αφορούν άμεσα το project.

 Πρώτος ο παιδαγωγός Richards χρησιμοποίησε τον όρο Project .Τη μέθοδο όμως εισηγήθηκε πρώτος το 1918 (ΗΠΑ) ο παιδαγωγός W. H. Kilpatrick μαθητής του J. Dewey.   H  μέθοδος project είναι «μία σχεδιασμένη δράση, η οποία γίνεται με όλη την καρδιά και λαμβάνει χώρα μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον». (Kilpatrick, 1935, σελ. 163). Στη  Γαλλία ο Cousinet , στην πρώην Σ. Ένωση ο Otto, στη Γερμανία ο Kerschensteiner, στην Ελλάδα οι Δελμούζος, Παπαμαύρος, Κουντουράς  εισήγαγαν για πρώτη φορά την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και τη μέθοδό της.

Σε αυτή συμμετέχουν όλοι οι μαθητές αποφασιστικά: στη διαμόρφωση του θέματος και στον προγραμματισμό των δράσεων,  στην υλοποίηση της  εργασίας,  στη σύνθεση και την παρουσίαση. Η έμπνευση και εμπειρία των εκπαιδευτικών,  η πρόκληση του ενδιαφέροντος των μαθητών, η  ελευθερία δράσης , η ανάπτυξη πρωτοβουλίας  στο σχεδιασμό, η ανάπτυξη συλλογικής ? ομαδικής προσπάθειας των μαθητών όπως και η Θεσμική υποστήριξη εκ μέρους φορέων, δημοσίων και ιδιωτικών αποτελούν τις προϋποθέσεις ενός επιτυχημένου σχεδίου εργασίας.

Το ολοκληρωμένο project  οφείλει ν α προωθεί την αναζήτηση ώστε η γνώση να είναι : βαθύτερη, πολύπλευρη, διεπιστημονική, ακριβέστερη, διαρκέστερη. Να διδάσκει το μαθητή «πώς να μαθαίνει καλύτερα», να ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντα  και  τις ικανότητες των παιδιών, να εκπαιδεύει τους μαθητές να διατυπώνουν σκέψεις με καθαρότητα και  σαφήνεια, με ποικίλους και πρωτότυπους τρόπους. Επίσης στοχεύει να  καλλιεργεί «κρυμμένες» δεξιότητες και να αναπτύσσει  πτυχές της προσωπικότητά των μαθητών, οι οποίες στο σύνηθες πρόγραμμα είναι συνήθως «εξόριστες»,  να ωθεί στην αυτονομία και την  αυτομόρφωση,  να ενισχύει την πρωτοβουλία και  την ευέλικτη αντίληψη, να αναπτύσσει την ενεργητικότητα και τη δημιουργική δράση των μαθητών/τριών, ούτως ώστε αυτοί να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση, εμπιστοσύνη και κριτική ικανότητα.

Με τον τρόπο αυτό οι συμμετέχοντες μαθητές  συνηθίζουν στην  υπευθυνότητα σε ό,τι αναλαμβάνουν  στο πλαίσιο της ομάδας , στην εσωτερική πειθαρχία,  αποκτούν  θάρρος για έκφραση της γνώμης τους,  προσωπική αξιοπρέπεια και  αυτοκυριαρχία, αφού κατανέμουν τις διάφορες ενέργειες σε τακτά χρονικά διαστήματα και ανταλλάσσουν πληροφορίες ανάλογα με τις  ενέργειές τους , τις συνθήκες  και τα  αποτελέσματα.

Επειδή δουλεύουν σε ανοικτό πεδίο,  δεν προκαθορίζεται τίποτα λεπτομερειακά: Συζητούν ομαδικές ή ατομικές διαδικασίες και καταστάσεις που προκύπτουν. Θέτουν συγκεκριμένους στόχους και καθορίζουν τα πλαίσιά τους. Επινοούν δικές τους μεθόδους επίλυσης των προβλημάτων που ανακύπτουν. Επιδιώκουν να κάνουν πράξη τους στόχους τους. Ισορροπούν μεταξύ των ομαδικών και ατομικών ενδιαφερόντων τους.

Έτσι το έργο τους θεωρείται πείραμα σε παιδαγωγικές συνθήκες, γιατί , παράλληλα, διευθετούν πιθανές εντάσεις και συγκρούσεις, παραστέκονται στους άλλους  συμμαθητές τους, ασχολούνται με καταστάσεις που δεν έχουν σχέση πάντα με τις τωρινές περιστάσεις αλλά με καταστάσεις του παρελθόντος, αντιμετωπίζουν επίκαιρα προβλήματα, που τους ενδιαφέρουν.

Οι μαθητικές ομάδες  εργασίας στο project  μπορεί να είναι ευκίνητες-ευέλικτες: Μπορεί να είναι  ομάδες «αντικειμένου», πεδίου και στην πλειονότητά τους αποτελούνται από 3-6 άτομα (περισσότερο λειτουργικά 4). Κατά τη δημιουργία ομάδων,  ο ορισμός τους απαιτεί πλήρη γνώση των δυνατοτήτων των μαθητών και καταμερισμό ανάλογα με αυτές: Ο εκπαιδευτικός συντονίζει, επιλύει προβλήματα,  δεν είναι απλώς παθητικός θεατής, παρέχει πηγές ή δυνατότητες αναζήτησης πηγών, βοηθά στη διαμόρφωση ερευνητικών εργαλείων(π.χ. ερωτηματολογίου).

Με τον τρόπο αυτό μαθητές και εκπαιδευτικοί γίνονται συνεργάτες στο άνοιγμα του σχολείου στην ευρύτερη κοινωνία.

Μετά το πέρας της θεωρητικής εισήγησης εξετάστηκαν,  στην εφαρμογή και στα αποτελέσματά τους, τα ακόλουθα θέματα ως ενδεικτικά παραδείγματα :

1)Η θέση της γυναίκας στη Βυζαντινή κοινωνία μέσα από την τέχνη και τις σχετικές ιστορικές πηγές

 2)Πως ήταν η καθημερινή ζωή στην αρχαία Σπάρτη; Ποιες ήταν οι συνήθειες, οι θεσμοί, τα έθιμα στην καθημερινή ζωή των αρχαίων σπαρτιατών; Ποια ήταν η δομή και η οργάνωση του Σπαρτιατικού Κράτους;

 τα οποία και έδωσαν εναύσματα για δημιουργική συζήτηση μεταξύ των συμμετεχόντων.

Δείτε εδώ την παρουσίαση

 

Εκδήλωση για ενδοσχολική βία και εκφοβισμό

ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ? ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ!

…ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ του 3ουΓυμνασίου Τρικάλων

Η 6η Μαρτίου, η οποία έχει οριστεί ως πανελλήνια ημέρα κατά της βίας και του εκφοβισμού στις σχολικές αίθουσες, έδωσε την ευκαιρία σε εμάς, τους μαθητές του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων να γνωρίσουμε καλύτερα, ως άμεσα ενδιαφερόμενοι, αυτό το φαινόμενο που ταλανίζει την εκπαίδευση του σήμερα, στα πλαίσια μιας συζήτησης «στρογγυλής τραπέζης». Υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση της διευθύντριας του σχολείου μας κας Αμαλίας Ηλιάδη και της καθηγήτριας αγγλικής φιλολογίας, κας Α. Τέγου πραγματοποιήθηκε αυτή η ενδιαφέρουσα συζήτηση ανάμεσα σε μαθητές-αντιπροσώπους και των τριών τάξεων. Μέσα από τα λεγόμενα, αλλά και τους προβληματισμούς του καθενός, αποκτήσαμε τα ερεθίσματα για να αναλύσουμε λεπτομερώς τον σχολικό εκφοβισμό, τα αίτια και τις συνέπειές του.

Φυλετικός, εθνικός και θρησκευτικός ρατσισμός. Διαφορετικότητα και ποικιλομορφία. Ορολογίες αρκετά γνώριμες στους μαθητές της τελευταίας δεκαετίας. Οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους, κυρίως στις μέρες μας, αυξάνονται ραγδαία τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού απέναντι σε κάποια συγκεκριμένα άτομα. Άτομα που, άθελά τους, έχουν κάποιες διαφορές σε σχέση με «την πλειοψηφία» των υπολοίπων, όσον αφορά το εθνικοπολιτικό τους υπόβαθρο, την κοινωνικοοικονομική τους θέση ή απλά τις πεποιθήσεις τους. Αλλά και άτομα αδύναμα, τα οποία, μη μπορώντας να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, γίνονται θύματα των «δυνατών», και αφήνουν τον οποιοδήποτε να τους επιβάλλεται και να θίγει την τρυφερή προσωπικότητά τους.

Σχεδόν σε κάθε σχολικό περιβάλλον σήμερα, γίνεται μια κατανομή ρόλων, σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα και καθημερινά δίνεται μια παράσταση με τριών ειδών πρωταγωνιστές: τους θύτες, τα θύματα και τους παρατηρητές. Οι θύτες είναι τα αδίστακτα εκείνα άτομα, που χωρίς να αναλογίζονται τις συνέπειες των πράξεών τους, πληγώνουν κατ? εξακολούθηση άλλα άτομα, ασκώντας τους ψυχολογική, λεκτική ή σωματική βία. Θέλουν μόνο να επιβληθούν και να επιδείξουν την δύναμη τους (που ίσως κάποιες φορές πηγάζει από την προσπάθειά τους να καταπολεμήσουν τις δικές τους φοβίες και τις ανασφάλειές τους).

Εύκολα, λοιπόν, μπορούμε να συμπεράνουμε πως αυτά τα άτομα που στοχοποιούνται -και συνεπώς περιθωριοποιούνται και αποκλείονται από το σύνολο- ονομάζονται θύματα. Όσο και να υποφέρουν, πιέζουν δυνατά το μαξιλάρι της σιωπής πάνω στην επιθυμία τους να δραπετεύσουν από την «φυλακή» τους και την αφήνουν να πεθάνει από ασφυξία. Γι? αυτό και τις περισσότερες φορές πνίγουν μέσα τους τα συναισθήματά τους και δεν μιλάνε σε κάποιον που μπορεί να τους παρέχει πραγματική βοήθεια.

Και με τους παρατηρητές τι συμβαίνει; Οι παρατηρητές έχουν τον πιο κρίσιμο ρόλο σε αυτό το «θέατρο του παραλόγου», όσο ασήμαντοι και να φαίνονται? Μπορούν με τις αντιδράσεις και με τα λόγια τους να καθορίσουν το φινάλε. Μπορούν είτε να ταχθούν με το μέρος των θυμάτων και να τα βοηθήσουν να απαλλαγούν από το σκοτάδι στο οποίο είναι βυθισμένα, είτε να διατηρήσουν την σιωπή τους και να υποστηρίξουν έμμεσα τους θύτες, αποκτώντας έναν νέο ρόλο αυτή την φορά, τον ρόλο του συνένοχου.

Είναι λοιπόν στο χέρι του καθενός να καθορίσει το τέλος αυτής της τραγωδίας. Τα θύματα θα πρέπει να σπάσουν την σιωπή τους και να μιλήσουν σε κάποιους ειδικούς, εκπαιδευτικούς ή ακόμα και μέλη της οικογένειάς τους. Οι παρατηρητές θα πρέπει να καταλάβουν ποιον από τους δύο δρόμους οφείλουν να ακολουθήσουν, όντες στο σταυροδρόμι του προβληματισμού, και να υπερασπιστούν τα θύματα. Όσο για τους θύτες, πρέπει σίγουρα να αναλογιστούν τους τρόπους με τους οποίους προσπαθούν να αυτοπροβληθούν και να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο σκέψης και δράσης τους, μόνο αν φέρουν στο μυαλό τους ένα απλό παράδειγμα. Χρειάζεται μόνο να κατανοήσουν πως κάθε φορά που επιτίθενται σε κάποιο αδύναμο άτομο είναι σαν να καρφώνουν ένα καρφί σε ένα κομμάτι ξύλου. Και όταν ζητούν συγνώμη από το εν λόγω άτομο είναι σαν να αφαιρούν το καρφί από το ξύλο. Όμως, ακόμη και αν μετανοήσουν κάποια στιγμή και ζητήσουν συγγνώμη, τίποτα δεν θα διορθωθεί. Γιατί, όπως οι τρύπες στο κομμάτι ξύλου δεν πρόκειται να εξαφανιστούν, δεν πρόκειται και μια παιδική ψυχή να ξεχάσει τις άσχημες καταστάσεις, στις οποίες υποβλήθηκε?

Γκότσιου Κατερίνα, μαθήτρια της Γ΄τάξης του 3ουΓυμνασίου Τρικάλων

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ     ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ ΣΤΟ 3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Του μαθητή της Α΄τάξης Ηλία Σδόγκου

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής  βίας , την Τετάρτη 6 Μαρτίου , η Διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Ηλιάδη, μας συγκέντρωσε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων με σκοπό να συζητήσουμε γι? αυτό το πολύ ενδιαφέρον  και  επίκαιρο θέμα, που  τον τελευταίο καιρό τείνει να γίνει σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.

Η καθηγήτρια της Αγγλικής Γλώσσας, κ. Τέγου, με την ευαισθησία που τη διακρίνει, έκανε μία πολύ σωστή επιλογή εικόνων, μας τις παρουσίασε, τις παρατηρήσαμε, τις σχολιάσαμε μαζί της,  ευαισθητοποιηθήκαμε  και κεντρίστηκε το ενδιαφέρον μας για την ανάλυση του θέματος.

Η εισαγωγή της κ. Διευθύντριας ήταν καθοριστική για την αρχή της συζήτησης, η οποία ξεκίνησε με την αναφορά στα αίτια αυτού του προβλήματος.

Ο «εκφοβισμός», η «ενδοσχολική βία» και η «θυματοποίηση», αλλιώς «bullying», είναι οι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν  μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική, επαναλαμβανόμενη  βία  και  επιθετική  συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή και  την  πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές  τους,  τόσο  εντός  όσο  και εκτός  σχολείου. Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ σοβαρό και μας αφορά άμεσα, γι? αυτό προσπαθήσαμε να το προσεγγίσουμε και να το αναλύσουμε ουσιαστικά.

  Συμφωνήσαμε, πως η ενδοσχολική βία και ο εκφοβισμός είναι σύνθετο φαινόμενο και στην εκδήλωσή του συμβάλλουν  ατομικοί  και περιβαλλοντικοί  παράγοντες.

 Σκιαγραφήσαμε  το χαρακτήρα των παιδιών  που κυρίως ασκούν βία σε συμμαθητές τους, παρατηρώντας πως είναι άτομα με οικογενειακά προβλήματα και με μειωμένη σχολική επίδοση, τα οποία στην προσπάθειά τους να μη φαίνονται κατώτερα, καταφεύγουν στη σωματική και λεκτική βία απέναντι σε συμμαθητές τους. Έχουν έντονη και εξωστρεφή προσωπικότητα, υπερβολική αυτοπεποίθηση και δε  δέχονται τη διαφορετικότητα .

 Αντιθέτως τα παιδιά ? θύματα έχουν βασικό χαρακτηριστικό  την αδυναμία να προστατεύσουν και να υπερασπιστούν τον ίδιο τους τον εαυτό,  εξαιτίας της  συναισθηματικής ανασφάλειας του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, εξαιτίας της εθνικότητας, της εξωτερικής τους εμφάνισης, της σωματικής ανεπάρκειας, των σεξουαλικών προτιμήσεων κ.ά. Είναι παιδιά με ανασφάλειες, άγχος και  χαμηλή αυτοεκτίμηση ή ανήκουν σε μειοψηφική ομάδα.

Όλοι , κατά τη διάρκεια του σχολικού μας βίου, έτυχε να  παρακολουθήσουμε εκδηλώσεις βίας μεταξύ των μαθητών σε διάφορες μορφές όπως, σωματική με χειρονομίες, σπρωξιές ή ξυλοδαρμούς, λεκτική μέσω φραστικών επιθέσεων, προσβολών και απειλών, ψυχολογική και κοινωνική με αποκλεισμό και απομόνωση από παρέες και κοινωνικές δραστηριότητες, κλοπές ή καταστροφή προσωπικών αντικειμένων

Οι επιπτώσεις  αυτού του  τρόπου συμπεριφοράς στα παιδιά-μαθητές είναι σοβαρές και επηρεάζουν αρνητικά την ψυχική υγεία και την κοινωνικότητά τους.  Τα παιδιά παρουσιάζουν φοβίες,  επιδιώκουν να απουσιάζουν συνεχώς από το σχολείο,  εμφανίζουν μαθησιακές δυσκολίες,  νοιώθουν συνεχώς άγχος, αγωνία και  νευρικότητα.

Σημαντικός είναι και ο ρόλος των θεατών στα φαινόμενα βίας καθώς τις περισσότερες φορές παίρνουν το μέρος του θύτη, νοιώθουν και αυτοί δυνατοί, τον θαυμάζουν,  τον   φοβούνται,  διασκεδάζουν,  γελάνε  και ενθαρρύνουν τη βία,  δεν αναφέρουν το περιστατικό,  διότι νομίζουν πως είναι «κάρφωμα» . Αντιθέτως πρέπει να απορρίπτουν τη βία και να παρεμβαίνουν για να  τη σταματήσουν, να υποστηρίζουν το θύμα, να αναφέρουν στον εκπαιδευτικό το περιστατικό και να ενθαρρύνουν το θύμα να κάνει το ίδιο.

Μέσα από τις ερωτήσεις και απαντήσεις δυστυχώς διαπιστώσαμε πως  σε πολλές περιπτώσεις τα περιστατικά βίας και εκφοβισμού στα σχολεία δεν αντιμετωπίζονται κατάλληλα ενώ  άλλες φορές  αποσιωπούνται καθώς θεωρείται ότι εκθέτουν και στιγματίζουν τους θύτες και τα θύματα αλλά και το κύρος του σχολείου. Από την άλλη, συχνά τα παιδιά φοβούνται ή δεν ενθαρρύνονται από το περιβάλλον τους να μοιραστούν τα προβλήματά τους και να ζητήσουν βοήθεια.

Επειδή το πρόβλημα αυτό έχει πολλές φορές τραγικά αποτελέσματα, είναι ανάγκη να ληφθούν άμεσα  μέτρα, από τους γονείς και το σχολείο,  για την πρόληψη και την αντιμετώπισή του. Οι γονείς πρέπει να μιλούν με τα παιδιά τους για το πρόβλημα, να προσπαθούν να το λύσουν μαζί και να συνεργάζονται με το σχολείο το οποίο είναι ένας χώρος   που βοηθάει  στην προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Στο χώρο του σχολείου απαραίτητο είναι να υπάρχει ένας κώδικας συμπεριφοράς γνωστός σε όλους τους μαθητές για τις συνέπειες των  μη αποδεκτών συμπεριφορών. Οι δε εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι καλά εκπαιδευμένοι και ενημερωμένοι για να μπορούν να εντοπίζουν και να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.

Η παιδαγωγική αυτή συζήτηση τελείωσε. Τα συμπεράσματά μας τα βγάλαμε. Ποτέ  δεν  πρόκειται  να   είμαστε  πρωταγωνιστές  της  βίας.

Όταν είμαστε μάρτυρες τέτοιου είδους περιστατικών θα προσπαθούμε να τα αποτρέπουμε.

Θα επιλέγουμε να βοηθούμε το θύμα.

Θα αναφέρουμε το περιστατικό στον εκπαιδευτικό. Έτσι πιστεύουμε θα  συμβάλλουμε κι εμείς στη δημιουργία ενός κλίματος ασφάλειας και προστασίας στο σχολείο, στο οποίο έχουν δικαίωμα να βρίσκονται όλα τα παιδιά.

Ο BULLING ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Ένα σύγχρονο πρόβλημα που μαστίζει τα σχολεία της χώρας μας αλλά και γενικά όλο τον κόσμο σήμερα είναι το bullying. Tobullying είναι ένα είδος εκφοβισμού και κάθε τύπου παρενόχλησης και άσκησης βίας προς παιδιά και μαθητές, είτε αυτή είναι σωματική, είτε ψυχολογική, είτε σεξουαλική, από άλλους συνομήλικους τους ή από μεγαλύτερούς τους. Οι τάσεις εκδήλωσής του τα τελευταία χρόνια είναι ανησυχητικά αυξητικές γι αυτό με αφορμή την παγκόσμια ημέρα AntiBullying (6 Μαρτίου) και με πρωτοβουλία της διευθύντριάς μας κ. Ηλιάδη και της καθηγήτριας Αγγλικών μας κ. Τέγου οργανώσαμε μια συζήτηση με θέμα το bullying στις μέρες μας. Στη συζήτηση συμμετείχαν μαθητές και από τις τρεις τάξεις του γυμνασίου μας, κυρίως αυτοί που εμπλέκονται στα προγράμματα και στις ομάδες που έχουμε δημιουργήσει (περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, βυζαντινής ιστορίας κλπ.).

Κατά τη γνώμη μου, οι δύο διδακτικές ώρες που αφιερώσαμε άξιζαν τον κόπο και οι προσπάθειες των καθηγητριών μας που έπαιζαν το ρόλο του καθοδηγητή στη συζήτηση απέδωσαν καρπούς. Καταφέραμε να ευαισθητοποιηθούμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τη σημασία και τις συνέπειες του bullying στα παιδιά, εκφράσαμε όλοι τις απόψεις μας πάνω σε αυτό το θέμα, προβληματιστήκαμε και μάθαμε πολλά νέα, χρήσιμα πράγματα από αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική συζήτηση. Προσωπικά, μου δόθηκε η ευκαιρία να συνειδητοποιήσω την έκταση του προβλήματος αυτού καλύτερα και να γνωρίσω τις θλιβερές επιδράσεις του σε πολλούς αθώους συνομήλικούς μου σήμερα, που βιώνουν καθημερινά την άθλια αυτή κατάσταση, όντας ανήμποροι να αντιδράσουν από φόβο μήπως λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις. Η εκτενέστατη ανάλυση του θέματος καθώς και των διάφορων ιδιαίτερων πτυχών του από όλους τους συμμετέχοντες με οδήγησε στη δημιουργία μιας πιο σφαιρικής άποψης για το πρόβλημα αυτό. Αξιοσημείωτο είναι ότι για την ομαλότερη ένταξή μας στο νόημα και στην ουσία της συζήτησης καθώς και για την καλύτερη κατανόηση του θέματος με το οποίο θα ασχολούμασταν, οι καθηγήτριές μας μάς πρόβαλαν διάφορες σχετικές με το bullying φωτογραφίες, στίχους, ζωγραφιές και αποσπάσματα από λογοτεχνικά κείμενα έτσι ώστε να μας κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να μας προσφέρουν ερεθίσματα, τα οποία θα αξιοποιούσαμε κατάλληλα, όταν θα μπαίναμε αργότερα στο κύριο και κεντρικό θέμα της συζήτησης μας. Τέλος, έπειτα από την αναφορά όλων αυτών των ωφελημάτων της συζήτησής μας θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διευθύντριά μας κ. Ηλιάδη όπως και την κ. Τέγου για την ενασχόλησή τους πάνω σε τέτοια σύγχρονα θέματα και προβλήματα, που ο κάθε μαθητής πρέπει να γνωρίζει, καθώς και την προσπάθειά τους να περάσουν το μήνυμα αυτών σε όλα εμάς τα παιδιά. Τέτοιες κινήσεις είναι άξιες συγχαρητηρίων και πρέπει κατά τη γνώμη μου να προωθηθούν και στην ευρύτερη σχολική κοινότητα της πόλης αλλά και της χώρας μας έτσι ώστε όλοι να αποκτήσουμε ευσυνειδησία, να ευαισθητοποιηθούμε και να πάρουμε θέση πάνω σε τέτοια σοβαρά και επείγοντα κοινωνικά ζητήματα που γίνονται γνωστά σε όλο τον κόσμο και διασύρουν τη χώρα μας παγκοσμίως. Ας κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα για την καλυτέρευση των σχολικών συνθηκών, ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί άμεσα και έμμεσα να εξαλλείψουμε τέτοια φαινόμενα βίας από τα ελληνικά σχολεία και ας ανέβουμε ένα παραπάνω επίπεδο στον τομέα της εκπαίδευσης σαν χώρα, πράγμα καθοριστικό για τις μελλοντικές γενιές, στις δύσκολες εποχές που διανύουμε.

Στέλιος Γουναρόπουλος

Μαθητής Β? Τάξης του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Ενδοσχολική βία  κείμενο από τη μαθήτρια  της Β΄Γυμνασίου Πολύζου Αθηνά