«Ο πολιτισμός της καθημερινότητάς μας? αμφισβητείται».

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.), Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Αφορμή για το κείμενο που ακολουθεί, αποτέλεσε η εικόνα που αντικρίζω στην ευρύτερη γειτονιά μου και εν γένει στο δημόσιο χώρο της πατρίδας μας. Γιατί είναι  μια ελληνική μοναδικότητα η καταστροφή του δημόσιου χώρου. Συνηθίσαμε στην ιδέα ότι κάποιοι γράφουν στους τοίχους συνθήματα, άλλοι χρησιμοποιούν μνημεία ως υποδοχείς εκτόνωσης της οργής τους. Πολλοί πετάνε σκουπίδια όπου να ?ναι. Τα πεζοδρόμια στο κέντρο της Αθήνας και πολλών άλλων ελληνικών πόλεων είναι κατειλημμένα από μηχανάκια και γενικώς η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι η πόλη ανήκει στον καθένα που θέλει να την κακοποιήσει  αλλά όχι σε όλους μαζί, γιατί αυτό θα προϋπέθετε σεβασμό στα έμψυχα και τα άψυχα.

Για να «σκοτώσουν» την ώρα τους ορισμένοι, έβαλαν στο σημάδι  δημόσιες εγκαταστάσεις καταστρέφοντας όψεις κτιρίων, μουτζουρώνοντας και «καταγράφοντας»  με μπογιές τις τζαμαρίες και τους τοίχους. Επιδεικνύοντας  οργισμένη συμπεριφορά πληγώνουν το βλέμμα μας και τραυματίζουν ανεπανόρθωτα την αισθητική μας αντίληψη. Σπασμένα ξύλινα σκίαστρα πεταμένα στο χώρο, κακόγουστα γκράφιτι, τσαλακωμένες λαμαρίνες, δίνουν την εικόνα μιας προσχεδιασμένης αντίδρασης που ασκούν ορισμένοι -έφηβοι;- για να εκφράσουν την αντίθεσή τους, σε τι όμως;  Ποια άραγε κίνητρα τους οδήγησαν εκεί; Δεν μπορεί να σκεφτεί κανείς το λόγο που έγινε αυτό, και μόνο όποιος ή όποιοι το έκαναν μπορούν να «δικαιολογήσουν» την πράξη τους? Μπορούν οι νέοι τις όποιες ανησυχίες τους και τους όποιους προβληματισμούς τους να τους εκφράσουν και να τους εξωτερικεύσουν πιο δημιουργικά και με άλλους τρόπους? Η παιδεία δεν είναι κάτι αποκομμένο από την καθημερινή μας πραγματικότητα, είναι η ίδια η καθημερινή πραγματικότητα. Παιδεία και Πολιτισμός είναι να μαθαίνουμε στο παιδί μας να σέβεται και να προστατεύει τη δημόσια περιουσία. Να αγαπά και να ενδιαφέρεται για το περιβάλλον που ζει. Ψυχή του πολιτισμού είναι ο πολιτισμός της ψυχής μας. Οι νέοι μαθαίνουν πώς να υπακούν σε κανόνες ζωής, όταν οι υπεύθυνοι ανταποκρίνονται με συνέπεια στην επιβολή των κανόνων αυτών. Να υπάρχει ο πολιτισμός της καθημερινότητας. Γιατί πολιτισμός δεν είναι μόνο να βλέπω μια θεατρική παράσταση το μήνα ή να πηγαίνω σε μια συναυλία. Continue reading

«Εργαστήρι Δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής: η απόλαυση της ανάγνωσης και η κριτική αποτίμησή της με εργαλείο τη γραφή ως δημιουργικές, πνευματικές διεργασίες και δραστηριότητες»

από την κ.Ηλιάδη Αμαλία , φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ουΓυμνασίου Τρικάλων  

Κατά το Σχολικό Έτος 2013-2014 στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων λειτούργησε και υλοποιήθηκε Εργαστήρι Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής με επίκεντρο τη μελέτη και επεξεργασία νεανικών μυθιστορημάτων της συγγραφέως Τούλας Τίγκα. Το συγκεκριμένο καινοτόμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα-δράση εντάσσεται στη θεματολογία του Εργαστηρίου ανάγνωσης και δημιουργικής γραφής και στην ευρύτερη περιοχή της λογοτεχνίας.

Οι μαθήτριες και οι μαθητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ως σύνολο-ομάδα (13 κορίτσια και 5 αγόρια) ασχολήθηκαν, ενεργητικά και βιωματικά, με τα φαινόμενα της ανάγνωσης και της γραφής ως ουσιαστικά συστατικά της καθημερινότητάς τους: απόλαυσαν την ανάγνωση και αποτίμησαν κριτικά τα μυθιστορήματα της συγγραφέως Τούλας Τίγκα με εργαλείο την προσωπική τους γραφή ως δημιουργική, πνευματική διεργασία και δραστηριότητα.

Κατά την ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ που ακολουθήθηκε προσεγγίστηκαν ΥΠΟΘΕΜΑΤΑ- ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΟΨΕΙΣ του συγκεκριμένου εργαστηρίου και εξετάστηκαν, θεωρητικά και πρακτικά, η ανάγνωση ως δημιουργική και κριτική δραστηριότητα, η γραφή ως προσωπική αφήγηση-κατάθεση απόψεων, η προσέγγιση της Ιστορίας μέσα από τη λογοτεχνία, η λογοτεχνία ως μέσο κατανόησης και εμβάθυνσης της ανθρώπινης ψυχολογίας και ψυχοσύνθεσης, ως εργαλείο συνειδητοποίησης και επεξεργασίας εσωτερικών και εξωτερικών συγκρούσεων. Πραγματοποιήθηκε επίσης δημιουργική ανάγνωση και, κατ΄επέκταση, μελέτη νεανικών μυθιστορημάτων της συγγραφέως Τούλας Τίγκα, ως μέσων συνειδητοποίησης του εφήβου, γνώση της τοπικής και ευρύτερης ιστορίας της Ελλάδος, μέσα από την αβίαστη απόλαυση των μυθιστορημάτων της με ιστορικό υπόβαθρο, βιωματική διαπίστωση των τρόπων με τους οποίους ο άνθρωπος είναι, ταυτόχρονα, θύτης και θύμα στην ιστορία, πομπός και δέκτης μηνυμάτων στην κοινωνική του ζωή, υποκείμενο και αντικείμενο της ψυχολογικής του εξέλιξης. Continue reading

«Βιότοπος. Η φύση στην αυλή μας: ψυχές της Φύσης στο σχολείο μας»

Το συγκεκριμένο Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που εκπονείται στο σχολείο μας με συντονίστρια την κ. Τέγου Αγορίτσα ΠΕ 06, και συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς τις: κ. Μαγαλιού Καλλιόπη ΠΕ19 και  Καλλέργη Κωνσταντία ΠΕ08, Παπαευθυμίου Μαρία, βιολόγο, Ψάλλα Αθανασία, καθηγήτρια Γερμανικών, αποτελεί  βιωματική δράση με αποδέκτες τα μέλη της σχολικής μας κοινότητας και της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας.

 Βασικός σκοπός του προγράμματος  είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μαθητών μας για τους τύπους βιότοπων της ηπειρωτικής Ελλάδας και για την άγρια φύση και το φυσικό της περιβάλλον. Επιδιώκεται να αναβαθμιστεί και να καλλωπιστεί το σχολείο μας μέσα από την δημιουργία κήπου και εικαστικής παρέμβασης.

Ταυτόχρονα, γίνεται στο σχολείο μας έρευνα για:

  • Τα απειλούμενα είδη της Πίνδου(καφέ αρκούδα, πέστροφα, λύκος),
  • Το ρόλο των κατοίκων,τα επαγγέλματά τους και τα προϊόντα της περιοχής,
  • Τις δραστηριότητες, τις ορειβατικές διαδρομές και τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στο περιβάλλον,
  • Τα ποτάμια ( Αχελώος, Πηνειός ) και τις πετρόκτιστες γέφυρες,
  • Την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική στην περιοχή ( εκκλησίες και μοναστήρια ),
  • Τους θρύλους και τις παραδόσεις της περιοχής.

Το όλο πρόγραμμα εκπονείται με τη  χρήση της μεθόδου project:

Προϋποθέσεις της: Σχεδιασμός, έρευνα, ομαδικότητα, διαδραστική μάθηση, έμπνευση, ανάπτυξη πρωτοβουλίας μαθητών, συλλογική προσπάθεια.

Ο στόχος μας ένα δημιουργικό, ευχάριστο και βιωματικό σχολείο που ικανοποιεί τη διάθεση για εργασία, για αλληλεγγύη, για αλληλοκατανόηση, για δημιουργία επικοινωνίας σχολείου- σπιτιού. Επιπλέον, το συγκεκριμένο πρόγραμμα σκοπεύει στο να ξεδιπλώσει ο μαθητής την προσωπικότητά του, να ενισχύσει την αντίληψη και την επιχειρηματολογία του, να δρα δημιουργικά, να αυξάνει την κριτική του ικανότητα, να αποκτά αυτοεκτίμηση και να διατυπώνει τη σκέψη του με σαφήνεια και καθαρότητα.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΒΙΟΤΟΠΟΣ – Η ΦΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ» ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

Εκδήλωση γνωριμίας και παρουσίασης των δράσεων του προγράμματος «ΒΙΟτοπος – Η Φύση στην Αυλή μας» το οποίο υλοποιείται με την ευγενική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και την αιγίδα του ΥΠΑΙΘΠΑ υλοποίησαν το Γραφείο σχολικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων, το 3ο και 9ο Γυμνάσιο Τρικάλων και ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ.  Το 3ο και 9ο Γυμνάσιο Τρικάλων συνυπάρχουν και έχουν κοινή αυλή η οποία είναι μία  τις 20 αυλές σχολείων και ιδρυμάτων ευπαθών κοινωνικών ομάδων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΒΙΟτόπου στο πλαίσιο του οποίου μέσα στο 2014 θα δημιουργηθεί από τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ ένας βοτανικός κήπος στην αυλή του.

Στην εκδήλωση μετά το θερμό καλωσόρισμα από την αντιπεριφερειακή σύμβουλο Περιφέρειας Θεσσαλίας κα. Αργυροπούλου Ελένη και από τον Αντιδήμαρχο Τρικκαίων κο Ξάφο Αθανάσιο  πραγματοποιήθηκαν οι παρουσιάσεις:

  •  «Μηνύματα από το οικοσύστημα της καθημερινότητάς μας», Ελένη Γιοντζή, Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων.
  •  «Βιότοπος: Η φύση στην αυλή μας», Λάζαρος Γεωργιάδης, Διευθυντής Προγραμμάτων ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ.
  • «Βιότοπος. Η φύση στην αυλή μας: ψυχές της φύσης στο σχολείο μας», Αμαλία Κ. Ηλιάδη, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων, Φιλόλογος-Ιστορικός.
  • «Βιότοπος: Η φύση στην αυλή μας, Ο Βιότοπος του Λύκου»
  •  Ρίτσα Τέγου, εκπαιδευτικός ΠΕ06, συντονίστρια του προγράμματος για το 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων
  •  «Η σχολική αυλή από το χθες στο σήμερα?»
  •  Χρήστος Παπαδούλης, Δ/ντης 9ου Γυμνασίου Τρικάλων
  •  «Βιότοπος: Η φύση στην αυλή μας, Η σχολική αυλή των ονείρων μας»
  •  Φανή Κογιάννη, συντονίστρια του προγράμματος για το 9ο Γυμνάσιο Τρικάλων 

Ευχάριστη έκπληξη της εκδήλωσης ήταν οι παρουσιάσεις των παιδιών, για τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα,  για το Βιότοπο του Λύκου, για το όραμα που έχουν για την αυλή τους με αφήγηση των σκέψεών τους, ζωγραφικά έργα σε βότσαλα και χαρτί ακουαρέλλας, με επινόηση, δημιουργική γραφή και δραματοποίηση παραμυθιού αλλά και η δημιουργία της μακέτας του σχολείου.  Οι ενέργειες των μαθητών διαβεβαίωσαν την άμεση κινητοποίησή τους  και την υιοθέτηση των μηνυμάτων που το πρόγραμμα του ΒΙΟτόπου θέλει να στείλει.

 Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ ευχαριστεί θερμά όλους του συμμετέχοντες και τους φορείς που στέκονται αρωγοί στην υλοποίηση του προγράμματος του ΒΙΟτόπου στα Τρίκαλα και ειδικότερα το Δήμο Τρικάλων για την διάθεση της αίθουσας και την γενικότερη ένθερμη υποστήριξη.

Διαβάστε παρακάτω την εισήγηση  από την κ. Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογο-ιστορικό, Δ/ντρια του 3ου Γυμνασίου  Τρικάλων στην ημερίδα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που πραγματοποιήθηκε στις 22-1-2014 στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Τρικάλων  με θέμα “Βιότοπος. Η φύση στην αυλή μας” στα πλαίσια του αντίστοιχου περιβαλλοντικού προγράμματος που εκπονεί το σχολείο μας “Βιότοπος. Η φύση στην αυλή μας”

?εν είναι λίγοι οι ενήλικες στη χώρα ?ας που θυ?ούνται  ακό?α ?ε ιδιαίτερη νοσταλγία τα παιχνίδια των παιδικών τους χρόνων στην πλατεία του χωριού, στους γειτονικούς λόφους,  τα άλση και τις παραλίες. Ίσως για αυτές τις γενιές που κουβαλούν ανάλογες πολύτι?ες  ε?πειρίες, ένα πρόγρα??α σαν το ?Βιότοπος- η φύση στην αυλή μας»  να ?ην έλεγε και πολλά πράγ?ατα. Σε ?ια Ελλάδα όπου η αστικοποίηση ήταν ακό?α  σε πλήρη εξέλιξη, η επαφή ?ε το φυσικό περιβάλλον σε καθη?ερινή βάση ήταν κάτι το  δεδο?ένο. Η ύπαρξη ή όχι πράσινου στις σχολικές αυλές δεν ?πορούσε παρά να  ε?φανίζεται ως δευτερεύον ζήτη?α.

Τα πράγ?ατα ό?ως σή?ερα έχουν αλλάξει πολύ. Τα ση?ερινά παιδιά έχουν ελάχιστες ευκαιρίες να βρεθούν σε φυσικό περιβάλλον, πέρα ίσως από κάποιες βδο?άδες την περίοδο των σχολικών διακοπών. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα προβλη?ατική στα ?εγάλα αστικά  κέντρα.  Κι ό?ως, οι κάτοικοι των ?εγαλουπόλεων και ιδιαίτερα τα παιδιά χρειάζονται την  καθη?ερινή επαφή ?ε τη φύση. Αυτό είναι τουλάχιστον το συ?πέρασ?α στο οποίο  καταλήγουν όλο και περισσότερες επιστη?ονικές έρευνες (Μ. Rivkin, 1997). Continue reading

Μάθηση μέσω της δράσης («learning by doing»)

 άρθρο από την κ. Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογο-ιστορικό, (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.), Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Εξετάζοντας, τη  συνολική  διαδικασία  του  σχεδίου  εργασίας  ως  προς  τη  μάθηση, πρέπει  να  απαντήσουμε  σε  δυο  θεμελιακά  ερωτήματα  σχετικά  με  αυτή: πώς  και  τι  μαθαίνουν  τα  μέλη  των  ομάδων  κατά  τη  διάρκεια  των  σχεδίων  εργασίας. Δηλαδή, με  διαφορετική  φρασεολογία, ποια  τα  χαρακτηριστικά  της  μαθησιακής  διαδικασίας  και απόκτησης της  γνώσης  στην  πορεία  ενός  project;

Τα  σχέδια  εργασίας  οδηγούν  σε  μια  ριζικά  διαφορετική  αντίληψη  γι? αυτά  τα  ζητήματα. Η  μάθηση  εντάσσεται  στη  συλλογική, πρακτική  δραστηριότητα  των  μαθητών/τριών, ώστε  να  μαθαίνουν  θέματα, τα  οποία  ανακύπτουν  στην  πορεία  της  δράσης  τους, απορρέουν  από  την  κατανόηση  των  συνεπειών  της, από  τις  ανάγκες  συνέχισής  της  η  ξεκινούν  από  αυτή  και  επεκτείνονται  σε  άλλα, σχετικά  ή  και  διαφορετικά  από  αυτή  ζητήματα.

Η  αντίληψη  αυτή  συμπυκνώνεται  στη  φράση «learning  by  doing» («μαθαίνουμε  δρώντας»)  και  παραπέμπει  στο  φιλόσοφο  και  παιδαγωγό  John  Dewey, ο  οποίος  τόνισε  την  πρωταρχική  σημασία  της  πράξης  στη  συνολική  ανθρώπινη  δραστηριότητα  και  του  αντίστοιχου  βιώματος  στη  μάθηση. Continue reading

«Μια πρώτη θεωρητική προσέγγιση του κατοικημένου χώρου ή μια «ανάγνωση» τοπίου, ως πεδίου μελέτης στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Περιδιαβαίνοντας τις πόλεις του χθες και του σήμερα».

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας από το Α.Π.Θ.) , Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

 

Κάθε  τόπος  διαθέτει  πλήθος  στοιχείων, τα  οποία  παραπέμπουν  σε  πολλές  αναγνώσεις  και  διδακτικές  οπτικέςΑναπτύσσει  το  δικό  του  λόγο, σε  μια  διαλεκτική  χώρου, χρόνου  και  συμπεριφορών  των  ανθρώπινων  κοινωνιών  που  τον  συγκροτούν  (Στεφάνου, 2004). Τα κλασικά κείμενα που αναφέρονται στην κοινωνική μνήμη είναι τα βιβλία του Maurice Halbwachs: Les cadres sociaux de la m?moire (Paris PUF, 1925) και La M?moire Collective (Paris PUF, 1950). Κάποια από τα φιλοσοφικά ερείσματα για την ανάπτυξη της σύγχρονης θεωρίας περί μνήμης μπορούν να εντοπισθούν στα εξής βιβλία: Sorabji R., 1972, Aristotle on Memory, London, Warnock Mary, 1987, Memory, London και Connerton P, 1989, How Societies Remember, Cambridge.

  Continue reading

«Με αφορμή τις γιορτές? λόγος για τις τελετουργίες ως συνεκτικού ιστού της οικογένειας»

Στις παραμονές και κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, οι  δρόμοι  γεμίζουν  πολύχρωμα  φώτα, η  μυρωδιά  από  τα  μελομακάρονα  ερεθίζει  ξανά  την  όσφρησή  μας  και  το  χριστουγεννιάτικο  δέντρο  παίρνει  και  πάλι  τη  θέση  του  στο  σαλόνι.  Οι  γιορτές  που  πλησιάζουν  αποτελούν  ιδανική  αφορμή  για  να  συγκεντρωθεί  ξανά  η  οικογένεια  γύρω  από  το  τραπέζι σαν σε μια μικρή τελετουργία.

Continue reading

«Ο μυστικός κήπος των συγκρούσεων και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής»

 

Το 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για την προώθηση της επικοινωνίας και της επιμόρφωσης των μελών της σχολικής κοινότητας,  εκπαιδευτικών και  γονέων ,  πραγματοποίησε την   2η για εφέτος  επιμορφωτική του συνάντηση,  την Τετάρτη  4/12/2013  και ώρα 6.30-8.30 μ.μ με θεματική επιλογή: «Συγκρούσεις και Συναισθήματα στη Σχολική ζωή» και με εισηγήτρια την κ. Καραμπατζάκη Δέσποινα, διδάκτορα ψυχολογίας και υπεύθυνη του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Τρικάλων. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του 3ου Γυμνασίου και είχε διττό χαρακτήρα, θεωρητικό και βιωματικό.

Η κ. Καραμπατζάκη αναφέρθηκε στη σύγχρονη αντίληψη για το ρόλο του σχολείου ως πλαισίου που νοιάζεται και φροντίζει το μαθητή, που προάγει όχι μόνο τη μάθηση, αλλά και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και προσαρμογή των παιδιών, που έχει προσδώσει μια νέα προοπτική στο πάγιο αίτημα για ποιοτική εκπαίδευση και ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον. Η προαγωγή της ψυχικής υγείας και ευεξίας στη σχολική κοινότητα και στη διαμόρφωση ενός κλίματος αμοιβαίου σεβασμού, κατανόησης και αποδοχής των ιδιαιτεροτήτων μέσα στη σχολική τάξη, μέσω της καλλιέργειας δεξιοτήτων σε θέματα επικοινωνίας,  κατανόησης και συνεργασίας, εφαρμόζεται είτε από σχολικούς ψυχολόγους, είτε από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς μετά από κατάλληλη κατάρτιση και επιμόρφωση.

Η εισηγήτρια, μέσα από την ενεργητική εμπλοκή των συμμετεχόντων, κατά ομάδες, σε φάσεις ομαδοσυνεργατικής εμψύχωσης και διδασκαλίας, επεσήμανε προβλήματα στην επικοινωνία εκπαιδευτικών-μαθητών, μαθητών-μαθητών, γονέων-μαθητών, που ως τροχοπέδη της προσωπικής και επαγγελματικής εξέλιξης των μελών της σχολικής κοινότητας, μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα από τη συμβουλευτική διάσταση του ρόλου του εκπαιδευτικού, τα στάδια της συμβουλευτικής διαδικασίας, την ενσυναίσθηση και τις δεξιότητες επικοινωνίας στο σχολικό περιβάλλον.

Στη συνέχεια η κ. Καραμπατζάκη Δέσποινα περιέγραψε γλαφυρά, μέσα από βιωματικές αφηγήσεις, παραδείγματα και τις επισημάνσεις και παρεμβάσεις των εμπλεκομένων που προκλήθηκαν, την κομβική σημασία της εξελικτικής πορείας της αυτοαντίληψης, της πολυδιάστατης δομής της  και της αναγνώρισης, έκφρασης και διαχείρισης των συγκρούσεων και των συναισθημάτων που αυτές προκαλούν. Οι ακόλουθες υποενότητες λειτούργησαν ως βασικοί άξονες της αναλυτικής της παρουσίασης:
– Συναισθηματική ανάπτυξη του ατόμου και δη του εφήβου
– Πως ερμηνεύουν και αντιμετωπίζουν παιδιά και ενήλικες τις συγκρούσεις στο χώρο του σχολείου και τα αρνητικά και δυσάρεστα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτές
– Συναισθήματα και μαθησιακή διαδικασία
– Διαφυλικές διαφορές και συναισθήματα
– Η επίδραση των συγκρούσεων στην ψυχική υγεία των ατόμων
– Δεξιότητες συναισθηματικής επάρκειας
– Συναισθηματική νοημοσύνη – Συναισθηματική αγωγή στο σχολικό πλαίσιο: η σημασία της ενσυναίσθησης
– Δομή και περιεχόμενο της ενότητας “Συναισθήματα” :Αυτοαντίληψη-Αυτοεκτίμηση, Διαστάσεις της αυτοαντίληψης

Η έμπειρη σε θέματα σχολικής ψυχολογίας εισηγήτρια έκλεισε την παρουσίασή της με έναν εύγλωττο, συμβολικό μύθο που είχε στο επίκεντρό του την ψυχική ευελιξία και ανθεκτικότητα μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων στην εποχή της κρίσης, αφού στον «μυστικό κήπο» των συγκρούσεων και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής ανθίζουν χαμόγελα, θυμοί, απλώνονται αγκαλιές, σφίγγονται  γροθιές, ξεχνιούνται λύπες, παραμερίζονται ντροπές, απαλείφονται φόβοι, κρύβονται, και ταυτόχρονα, αποκαλύπτονται  πρόσωπα.

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

«Ήρωες: φιλοσοφία ηρώων= φιλοσοφία Ελλήνων»

Γυμνασίου Τρικάλων

«Παπαί  Μαρδόνιε, κοίους  επ? άνδρας  ήγαγες

μαχεσομένους  ημέας, οι  ου  περί  χρημάτων

τον  αγώνα  ποιεύνται, αλλά  περί  αρετής!»

Αφανή  και  άγνωστο ήρωα -ανάμεσα σε πολλούς άλλους- επικαλείται το απόσπασμα? με  την  εθελοθυσία  του  οποίου  η    φυλή  μας,  όχι  μόνον  έζησε  μέσα  σε  δεινές  δοκιμασίες  και  μεγίστους  κινδύνους, τους  οποίους  προκάλεσαν  σκληροί  εχθροί  και  αδυσώπητοι, αλλά  έγινε  μητέρα  του  πολιτισμού  με  τους  απαράμιλλους  ποιητές, σοφούς  και  καλλιτέχνες  της  και  δίδαξε  έτσι ? πρώτη  αυτή ? στους  ανθρώπους   την  αξία  των  υψηλών  εννοιών  της  Πατρίδος και  της  Ελευθερίας. Διαβάστε περισσότερα…

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.), Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

«Φασισμός-Κομμουνισμός στην Ευρώπη κατά το Μεσοπόλεμο: Η περίπτωση της Ελλάδος και άλλων ευρωπαϊκών και βαλκανικών κρατών»

μια μελέτη από την κ. Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογο-ιστορικό, (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.), Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Η ανταλλαγή αλληλοκατηγοριών και αλληλοαπορρίψεων δεν  απέτρεψαν  τη  σύσφιξη  των  σχέσεων  μεταξύ  Ιταλίας  και  Σοβιετικής  Ένωσης. Οι  επαφές  τους  ήταν  γενικά   φιλικές, και  ο  Μουσολίνι  προσέβλεπε  στο  να  πατρονάρει  τη  Ρωσία  για  να  προωθήσει  αναθεωρήσεις  στα  ευρωπαϊκά  ζητήματα, αν  και  την  ίδια  στιγμή  ανησυχούσε  μήπως  η  Κομιντέρν  γίνει  ο  επαναστατικός  ανταγωνιστής  του  φασισμού. Αν  και  η  προπαγάνδα  της  Κομιντέρν  από  πολύ  καιρό  χρησιμοποιούσε  τη  λέξη  φασισμός  προσβλητικά, η  σοβιετική  κυβέρνηση  δεν  έβλεπε  την  Ιταλία  ως  απειλή, και  το  εμπόριο  μεταξύ  των  δύο  δυνάμεων  αυξήθηκε  την  περίοδο  1930-32. Μετά  την  εμφάνιση  του  Χίτλερ, ο  Στάλιν  ήλπιζε  να  χρησιμοποιήσει  την  Ιταλία  ως  μοχλό  πίεσης  εναντίον  της  Γερμανίας.  Ένα  καινούργιο  οικονομικό  σύμφωνο  υπογράφτηκε  το  1933, κι  έπειτα  από  τέσσερις  μήνες  ακολούθησε  το  Ιταλοσοβιετικό  Σύμφωνο  Φιλίας, Ουδετερότητας  και  μη  Επίθεσης (ένα  παρόμοιο  σύμφωνο  υπογράφτηκε  τον  προηγούμενο  χρόνο  μεταξύ  Γαλλίας  και  Σοβιετικής  Ένωσης). Διαβάστε περισσότερα…