Εντυπώσεις από της μαθήτριες της Α΄τάξης Καρκανιά Αλεξάνδρα-Μαρία και Μανθέλα Αθανασία
Εντυπώσεις από το μαθητή του Α3 Τριανταφύλλου Δημήτρη
Αξιοθέατα της πόλης των Ιωαννίνων από το μαθητή του Α3 Τριανταφύλλου Δημήτρη
Εντυπώσεις από τη μαθήτρια του Β2 Μέκια Μαρία
Εντυπώσεις από τη μαθήτρια του Γ1 Κόκκα Ευαγγελίνα
Εντυπώσεις από τον μαθητή του Β2 Κοκκώνη Χρήστο
Εντυπώσεις από την μαθήτρια του Β2 Μπαμπανάρα Μαριάννα
Εντυπώσεις από την μαθήτρια του Β2 Μπαταγιάννη Κωνσταντίνα
Εντυπώσεις από την μαθήτρια του Β1 Γεωργολιού Ειρήνη
Την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014, οι μαθητές που συμμετέχουμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ?Το Βαρούσι χθες και σήμερα?, επισκεφτήκαμε με τη συνοδεία των υπεύθυνων καθηγητών κ. Μαυρομμάτη Ειρήνης, Μαγαλιού Καλλιόπης και Μπανάσιου Ευαγγελίας, το Πολιτιστικό Κέντρο Κλιάφα, για να παρακολουθήσουμε μία σχετική προβολή και να ενημερωθούμε από την κ. Κλιάφα.
Η όλη παρουσίαση και ο σχολιασμός των φωτογραφιών του Βαρουσίου πράγματι μας κατέπληξαν. Αποκομίσαμε πολλές και σημαντικές πληροφορίες, που μας ήταν άγνωστες και όμως τόσο ενδιαφέρουσες, αφού αφορούν την περιοχή μας και μάλιστα αυτή την όμορφη παραδοσιακή συνοικία της πόλης μας, με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και το ξεχωριστό ?ύφος? της.
Αρχικά η κ. Κλιάφα αναφέρθηκε στην προέλευση και σημασία της λέξης ?Βαρούσι?, που σημαίνει πόλη κάτω από τα τείχη. Όντως ο οικισμός απλώνεται στα πρανή του λόφου, πάνω στον οποίο δεσπόζει το βυζαντινό κάστρο (Φρούριο). Επιπλέον, τόνισε πως πρόκειται για χριστιανική συνοικία της τουρκοκρατούμενης πόλης, όπως καταδεικνύεται από το πλήθος των εκκλησιών που ξεφυτρώνουν ανάμεσα στα σπίτια της, συχνά σε απόσταση αναπνοής η μία από την άλλη, όπως η Αγία Επίσκεψη, οι Άγιοι Ανάργυροι, ή λίγο μακρύτερα ο Άγιος Στέφανος που υπήρξε ο πρώτος μητροπολιτικός ναός.
Στη συνέχεια, η κ. Κλιάφα προβάλλοντας και το αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό έκανε λόγο για τα σπίτια του Βαρουσίου. Συγκεκριμένα, παρατηρήσαμε το ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό τους στυλ: δίπατα, με προεξοχή ? σαχνίσι? του επάνω ορόφου, ο οποίος αποτελούσε τον χώρο κατοικίας της οικογένειας και εσωτερική αυλή, βοηθητικοί χώροι, αποθήκες, κάμαρες για το υπηρετικό προσωπικό στο ισόγειο. Γνωρίσαμε και την εσωτερική διαρρύθμιση της κυρίως κατοικίας: σάλα, θερινό δωμάτιο, χειμερινός οντάς, κάμαρες, κουζίνα, τραπεζαρία, χαγιάτι και εστιάσαμε την προσοχή μας στα έπιπλα, τις ντουλάπες (μεσάντρες), τα παράθυρα που πλαισίωναν ή διακοσμούσαν τα βαρουσιώτικα σπίτια. Οι σχεδιαστές και κατασκευαστές τους ήταν απλοί, εμπειρικοί τεχνίτες από το Μέτσοβο.
Τέλος, με την ανάλογη καθοδήγηση της κ. Κλιάφα διαπιστώσαμε πόσο ιδιόρρυθμη είναι η ρυμοτόμηση της περιοχής: ακανόνιστα οικοδομικά τετράγωνα, που διασχίζονται από πλακόστρωτα καλντερίμια.
?Φορτωμένοι? με πολύτιμες γνώσεις και αφού δεχτήκαμε με μεγάλη ικανοποίηση το κέρασμα της κ. Κλιάφα, πήραμε το δρόμο του γυρισμού για το σχολείο μας.
Νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε θερμά την κ. Κλιάφα για την ?φιλοξενία? που μας προσέφερε σ΄ αυτόν τον εντυπωσιακό και αξιόλογο χώρο. Αφενός την ευγνωμονούμε και αφετέρου την συγχαίρουμε για την ακούραστη και τόσο σπουδαία συνεισφορά της στην προβολή του τόπου μας και της ιστορίας του.
Ευσταθίου Αναστασία ? Νιόβη, μαθήτρια του Β1΄
Την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014 επισκεφτήκαμε συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του σχολείου μας κ. Αμαλία Ηλιάδη το Οθωμανικό τέμενος «Κουρσούμ Τζαμί», όπου εφιλοξενείτο η έκθεση φωτογραφίας «Τζουμέρκα ? Περιστέρι ? Ασπροπόταμος: Δημιουργήματα της Φύσης και του Ανθρώπου». Η έκθεση η οποία διοργανώθηκε από το Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου σε συνεργασία με το Δήμο Τρικκαίων και τη Φωτογραφική Ομάδα Τρικάλων, ήταν πλαισιωμένη με μεγαλόπρεπα μνημεία της Φύσης και της Κτίσης, με τα οποία είναι σπαρμένη η προστατευόμενη περιοχή του Εθνικού Πάρκου. Οι φωτογραφίες, με τα μοναδικά τοπία ιδιαίτερης αισθητικής και περιβαλλοντικής αξίας, ήταν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των Τζουμέρκων, του επίγειου παράδεισου στην Πίνδο.
Το Εθνικό Πάρκο είναι μια ανοιχτή χερσαία περιοχή περίπου 820 τετρ. χιλ. που γεωγραφικά απλώνεται στις ορεινές περιοχές των νομών Ιωαννίνων, Άρτας και Τρικάλων και ο κύριος σκοπός ίδρυσής του είναι η διατήρηση της φυσικής και της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και της άγριας ζωής, παράλληλα με την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που εναρμονίζονται με την προστασία της φύσης. Περιλαμβάνει πληθυσμούς σπάνιων και προστατευόμενων ειδών, όπως το αγριόγιδο, την αρκούδα, τη βίδρα, το ελάφι, το ζαρκάδι, το χρυσαετό, την ορεινή πέστροφα κ.ά. Αποτελεί σημαντική γέφυρα συνέχειας των πληθυσμών της ορεινής ορνιθοπανίδας και ιδιαίτερα των βαλκανικών πληθυσμών της, καθώς και των πληθυσμών των μεγάλων θηλαστικών, όπως του λύκου και του ζαρκαδιού, αφού κατέχει κεντρική γεωγραφική θέση στην οροσειρά της Πίνδου.
Τα εντυπωσιακά δημιουργήματα της φύσης, συμπληρώνουν με μοναδικό τρόπο οι άνθρωποι, που από πολύ παλιά εγκαταστάθηκαν σε διαφορετικές θέσεις, δημιούργησαν τους πανέμορφους πετρόκτιστους οικισμούς που στολίζουν κάθε πλαγιά των Τζουμέρκων και εναρμονίζονται ιδανικά με το τοπίο. Σε αυτόν τον ορεινό τόπο, μεταξύ του Άραχθου και του Αχελώου, συναντά ο περιηγητής τοπία αυθεντικής φυσικής ομορφιάς διανθισμένα με σημαντικά μνημεία σκαρφαλωμένα σε απότομα ρέματα, βαθιές χαράδρες, γυμνά βράχια, επιβλητικά φαράγγια, ψηλές κορυφές .
Το Συρράκο, το χωριό πάνω από τα σύννεφα που σκεπάζουν τη χαράδρα, με τα αρχοντικά, τους ραφτάδες και τους πολυταξιδεμένους εμπόρους, οι Καλαρρύτες, ένα χωριό αετοφωλιά πάνω από την μαύρη χαράδρα του Χουρσιά σε υψόμετρο 1200 μ., το πέτρινο το στολίδι των Τζουμέρκων με τον Καλαρρύτικο ποταμό, όπου έδρασαν και μεγαλούργησαν χρυσικοί και ασημιτζήδες, το εντυπωσιακό ακατοίκητο μοναστήρι της Κηπίνας που κυριολεκτικά μοιάζει σφηνωμένο σε μια σχισμή του κάθετου βράχου, τα Κατσανοχώριαμε σημείο αναφοράς τον Άραχθο ποταμό και το ονομαστό ομώνυμο μονότοξο Γεφύρι της Πλάκας του 1866 που ήταν κάποτε ανυπολόγιστα πολύτιμο για τους κατοίκους των Τζουμέρκων αφού ήταν τομοναδικό σημείο προσπέλασης στον κάμπο της Αρτας, οι αφρίζουσες πηγές της Κλίφκης, τα Πράμαντα,το ονομαστό κεφαλοχώρι που φωλιάζει στη σκιά της Στρογκούλας, μια από τις ψηλότερες και πιο επιβλητικές κορυφές της οροσειράς, οι Μελισσουργοί, όπου λημέριαζε ο Κατσαντώνης με τα πρωτοπαλίκαρά του, ο Καταρράκτης, το Βουργαρέλικαι δεκάδες ακόμη παραδοσιακοί οικισμοί, περιτριγυρισμένοι από χαράδρες, φαράγγια και επιβλητικά βουνά, συνθέτουν ένα τοπίο γοητευτικό και συγχρόνως άγριο και επιβλητικό.
Παρατηρώντας τις φωτογραφίες θαυμάσαμε την τόλμη αυτών των ανθρώπων που αποφάσισαν να κατοικήσουν σε έναν τόσο άγριο τόπο. Αποκομίσαμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς που καθηλώνει και μας γεννήθηκε το ενδιαφέρον να περιηγηθούμε, να διασχίσουμε και να ανακαλύψουμε τη μοναδικότητα των φυσικών και πολιτιστικών στοιχείων της προστατευόμενης περιοχής, να συναντήσουμε μερικά από τα σπάνια και ενδημικά είδη φυτών και ζώων αλλά και να γνωρίσουμε την παράδοση και τη σύγχρονη ζωή στα Τζουμέρκα, στο Περιστέρι και στον Ασπροπόταμο.
ΣΔΟΓΚΟΣ ΗΛΙΑΣ
ΤΑΞΗ Γ2
Εντυπώσεις από τις μαθήτριες Μπλαντή Νικολέτα και Κωνσταντάκου Σωτηρία
από τις μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου Κουγιούτα Ναυσικά, Αδάμου Αθανασία, Κουτή Αικατερίνη.
Την Παρασκευή 4 Απριλίου η Α΄ Γυμνασίου του σχολείου μας πραγματοποίησε μια μονοήμερη εκδρομή με προορισμό την Πάργα. Γεμάτοι χαρά ξεκινήσαμε από τον χώρο του σχολείου με τους καθηγητές μας την κυρία Μπλούνα, την κυρία Μπρελλα και τον κύριο Βαναριώτη που μας συνόδεψαν στην εκδρομή. Η διαδρομή ήταν καταπληκτική και η ποικιλομορφία του τοπίου μας εντυπωσίαζε συνεχώς. Τον ήρεμο θεσσαλικό κάμπο σιγά-σιγά διαδέχόταν η άγρια ηπειρώτικη φύση.
Πρώτος σταθμός μας ήταν οι Πηγές του Αχέροντα .Αποβιβαστήκαμε από το λεωφορείο και μη θέλοντας να χάσουμε χρόνο, κατευθυνθήκαμε προς τις Πηγές του ποταμού που στην αρχαιότητα πίστευαν ότι αποτελούσε την είσοδο του κάτω κόσμου. Εντυπωσιαστήκαμε από το φυσικό τοπίο το οποίο ήταν γεμάτο πράσινο, διάφορα πολύχρωμα και ευωδιαστά λουλούδια και δέντρα. Τα νερά του ποταμού ήταν κρύα και πεντακάθαρα και ένα δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι χάιδευε τα πρόσωπά μας.Τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού κυλούσαν τραγουδιστά και τα πουλιά κελαηδούσαν χαρούμενα. Όλοι απαθανατίσαμε το υπέροχο αυτό τοπίο που ούτως ή άλλως θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένο στη μνήμη μας για πάντα. Μετά από την βόλτα μας στις πηγές του Αχέροντα επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και ενθουσιασμένοι φύγαμε για το Νεκρομαντείο. Continue reading
από τη μαθήτρια της Β1 τάξης, Κόκκα Ευαγγελίνα
Θεσσαλονίκη! Κρύβει μέσα της χίλιες εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, ήχους αλλά και ανθρώπους? ρωμαϊκά, Βυζαντινά, Οθωμανικά και σύγχρονα μνημεία-σύμβολα που μαρτυρούν το DNA μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, η οποία συμπληρώνεται ιδανικά από τον φοιτητόκοσμο.
Τη γεύση της θελήσαμε να γευτούμε, τη μυρωδιά της να οσμιστούμε, τους ήχους της να αφουγκραστούμε, την ιστορία της θελήσαμε να γνωρίσουμε, όλοι εμείς οι μαθητές της Β? τάξης, που το πρωινό της Πέμπτης 3 Απριλίου 2014, συγκεντρωμένοι στον αύλειο χώρο του σχολείου μας και συνοδευόμενοι από την διευθύντριά μας κα Ηλιάδη Αμαλία, τις καθηγήτριές μας κα Μαυρομμάτη Ειρήνη και κα Μπανάσιου Ευαγγελία, κατευθυνθήκαμε προς τον βορρά για να βιώσουμε από κοντά τους κτύπους της «Νύμφης του Θερμαϊκού».
από τις μαθήτριες του Β3: Παράσχη Δήμητρα – Σιάγκα Βαρβάρα Χριστίνα
Η διευθύντρια του σχολείου μας Κα Ηλιάδη Αμαλία, στα πλαίσια του εργαστηρίου ανάγνωσης και γραφής που υλοποιείται στο σχολείο μας, μας ανέθεσε την ανάγνωση του λογοτεχνικού βιβλίου «Άγρια Παιχνίδια» της συγγραφέως Κας Μαρούλας Κλιάφα και στη συνέχεια την καταγραφή των εντυπώσεών μας.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες το βιβλίο παρουσίασε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μας παρότρυνε στην ολοκλήρωση της ανάγνωσής του καθώς έθετε ένα φαινόμενο συνηθισμένο στις μέρες μας, την ενδοσχολική βία. Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί, τον Πέτρο Πετρίδη, το οποίο ξαφνικά πήδηξε από το παράθυρο του σχολείου του στο κενό. Όλοι ήταν σοκαρισμένοι και γεμάτοι ερωτηματικά, καθώς ο Πέτρος ήταν ένα παιδί από εύπορη οικογένεια, δραστήριος, έξυπνος, καλός μαθητής, ευγενικός, θαρραλέος, δημοφιλής και αγαπητός?. Continue reading
Η πολιτιστική ομάδα του 3ου γυμνασίου Τρικάλων, συνοδευόμενη από την διευθύντρια του σχολείου κα Ηλιάδη Αμαλία και την καθηγήτρια κα Παπαευθυμίου Μαρία, την Πέμπτη 13-02-2014,κατευθύνθηκε προς το κέντρο της πόλης μας , στην οδό Καποδιστρίου. Εκεί βρίσκεται το ιστορικό αθλητικό μουσείο του δήμου Τρικκαίων.
Το δημοτικό αθλητικό μουσείο στεγάζεται στο διώροφο νεοκλασικό κτίριο, το Καστρακίδειο, δωρεά της αειμνήστου Πόπης Καστρακίδου μεγάλης ευεργέτιδας της πόλη μας. Ιδρύεται το 1998 με βάση το συλλεκτικό υλικό του Βασίλη Πελίγκου, το αρχείο του κ. Σπύρου Μπονώτη, τις δωρεές και προσφορές επώνυμων αθλητών και απλών φιλάθλων συνδημοτών.
Σκοπός του μουσείου είναι η διάσωση, η προστασία και η προβολή των ιστορικών τεκμηρίων της αθλητικής κληρονομιάς των Τρικάλων και αυτοσκοπός του γίνεται η ανάδειξη της πολιτιστικής και επιστημονικής αξίας του αθλητισμού.
Διαβαίνοντας το κατώφλι του επιβλητικού κτιρίου, η ομάδα μας συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται μπροστά σε έναν απροσδόκητα ανέλπιστο θησαυρό, φυλαγμένο σεμνά, μέσα στις τρεις αίθουσες του κτιρίου, από το πέρασμα του χρόνου και της λήθης.
Στον ισόγειο χώρο αναπτύσσονται το Ιστορικό τμήμα του τοπικού αθλητισμού, το τμήμα Ορειβασίας (εξαίρετη η παρουσίαση της εξέλιξης των οργάνων της ορειβασίας) και το Εκπαιδευτικό τμήμα. Στις αίθουσες του πρώτου ορόφου γίνεται αναφορά στους παλαιούς και σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες και στους Παραολυμπιακούς. Επιπλέον, μια μεγάλη αίθουσα παρουσιάζει τον Παγκόσμιο αθλητισμό και τους Έλληνες πρωταθλητές. Τέλος η αίθουσα των τροπαίων είναι η αίθουσα με τα κύπελλα και τις διακρίσεις του τοπικού αθλητισμού.
Τρεις αίθουσες που εξιστορούν τους μεγάλους αθλητικούς σταθμούς της πόλης των Τρικάλων και τους συντελεστές .Τρεις αίθουσες που φιλοξενούν προσωπικά αντικείμενα των σπουδαιότερων αθλητών των Τρικάλων, γραφομηχανές, εφημερίδες με όχρινη όψη που μας γυρίζουν δεκάδες χρόνια πίσω, ποδήλατα, skateboards, μετάλλια και κύπελλα. Τρείς αίθουσες με τους τοίχους τους στολισμένους από ασπρόμαυρες φωτογραφίες παλαιότερων και νεότερων Τρικαλινών αθλητών, όπως ο Σαμολαδάς, η Σακοράφα, ο Τσιάνος, ο Γεωργαλής, ο Βάσκος και άλλοι. Μεγάλο ενδιαφέρον αποτέλεσε για την ομάδα μας , ο πίνακας ο οποίος απεικόνιζε την πορεία του ΑΟΤ Τρίκαλα από το 1964 έως και το 2011.
Παίρνοντας τον δρόμο για την έξοδό μας από το μουσείο η επίσκεψή μας είχε ολοκληρωθεί. Μέσα σε μία ώρα όλη η τοπική αθλητική ιστορία είχε ξεδιπλωθεί μπρος στα μάτια μας με συναρπαστικό τρόπο και είχε γίνει κτήμα μας. Περήφανοι για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής επωφελούμενοι, για άλλη μια φορά από την εύστοχη εκπαιδευτική μας επίσκεψη που διοργάνωσε το σχολείο μας.
Ευαγγελίνα Κόκκα, μαθήτρια Β?1
Στο Καστρακίδειο Ίδρυμα της Ιεράς Μητρόπολης Τρίκκης και Σταγών επί της οδού Καποδιστρίου 13 στεγάζεται το Δημοτικό Ιστορικό Αθλητικό Μουσείο Τρικάλων. Εκεί βρεθήκαμε την Πέμπτη 13-02-2014, οι μαθητές της πολιτιστικής ομάδας του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων, η διευθύντριά μας κ. Αμαλία Ηλιάδη και η καθηγήτρια κ. Μαρία Παπαευθυμίου για να ξεναγηθούμε από το προσωπικό του Μουσείου στα πλαίσια των εκπαιδευτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων και να γνωρίσουμε τα διάφορα αθλητικά δρώμενα της πόλης των Τρικάλων.
Το Αθλητικό Μουσείο είναι ένας ζωντανός χώρος πολιτισμικής αναφοράς που προσφέρει εκπαιδευτικές εμπειρίες. Είναι χώρος διάσωσης, μελέτης, προστασίας και προβολής της ιστορίας του τοπικού αθλητισμού.
Εμπνευστής της ιδέας και ιδρυτής του ήταν ο αείμνηστος Βασίλειος Πελίγκος, καθηγητής Φυσικής Αγωγής,. Οι σπουδαίες συλλογές του καθώς και τα αρχεία του ιστορικού Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων και του καθηγητή Ιατρικής Σπυρίδωνα Μπονώτη, ήταν το έναυσμα για την έναρξή του. Σπουδαίοι παλιοί και νέοι αθλητές και πολλοί άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι πολίτες, συνέβαλαν στην προσπάθεια αυτή με τη δωρεά προσωπικών τους αντικειμένων.
Η πλούσια αθλητική ιστορία της πόλης των Τρικάλων από το 1886 μέχρι σήμερα , πλημμυρίζει τις αίθουσες του διώροφου νεοκλασικού κτιρίου. Αρχεία αθλητών, συλλόγων, σωματείων, επώνυμων και ανώνυμων συμπολιτών, βραβεία, μετάλλια, αναμνηστικά συμμετοχών, έγγραφα , φωτογραφίες και άλλα ντοκουμέντα είναι εκτεθειμένα στις τρεις αίθουσές του οι οποίες ζωντάνεψαν και έγιναν χώροι μάθησης και ψυχαγωγίας προσελκύοντας έτσι το ενδιαφέρον των επισκεπτών.
Στο ισόγειο θαυμάσαμε τους Πρωτεργάτες του αθλητισμού των Τρικάλων, τους παλιούς και νέους τρικαλινούς αθλητές, το Χρήστο Παπανικολάου, τη Σοφία Σακοράφα, τους αείμνηστους Γιώργο Τσιάντα και Βαγγέλη Σκούρα και πολλούς άλλους ,καθώς και αθλητές της Ορειβασίας και της Χιονοδρομίας.
Οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες, ο Παγκόσμιος αθλητισμός, Έλληνες και Ξένοι πρωταθλητές και Τρόπαια του Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων, σημαντικές διακρίσεις πανελλήνια και διεθνώς, που έφεραν δίκαια τα Τρίκαλα στις πρώτες θέσεις του ελληνικού αθλητισμού, εκτίθενται σε μεγάλες αίθουσες του πρώτου ορόφου.
Αύρα αθλητισμού διαχέεται στο χώρο και η περηφάνια μας για τη λαμπρή αθλητική ιστορία της πόλης μας ,περισσεύει. Έχουμε μπροστά μας ένα πολύτιμο θησαυρό, κληροδότημα των προγόνων μας τον οποίο έχουμε υποχρέωση να διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές.
Το σπουδαίο φωτογραφικό υλικό και οι ασπρόμαυρες φιγούρες που στολίζουν τους τοίχους, μας ταξίδεψαν σε διάφορους αγωνιστικούς χώρους ,σε μικρά και μεγάλα στάδια και γίναμε και εμείς έστω και για λίγο παγκόσμιοι πρωταθλητές. Θαυμάσαμε την προσπάθεια των αθλητών , τον σκληρό αγώνα τους, τους συμπονέσαμε γιατί κουράστηκαν και ταλαιπωρήθηκαν, αλλά αντικρίζοντας τα τρόπαιά τους στις προθήκες, τους ζηλέψαμε.
Άξιοι μεγαλύτερου θαυμασμού ήταν οι αθλητές των παραολυμπιακών αγώνων οι οποίοι μας έκαναν να αισθανθούμε πολύ «μικροί» μπροστά τους και να διαπιστώσουμε την τεράστια δύναμη που κρύβει μέσα του ο καθένας μας. Αποχωρίσαμε αφήνοντας πίσω μας το κτίριο που έχει φυλάξει μέσα του το πνεύμα του αθλητισμού, την αυτοεκτίμηση, την πειθαρχεία, την υπευθυνότητα , τον προγραμματισμό, την ομαδικότητα, τη διαφορετικότητα.
Η γνωριμία μας με την πολιτιστική ιδιαίτερη αθλητική ταυτότητα του τόπου μας
αφύπνισε τη συνείδησή μας .
ΣΔΟΓΚΟΣ ΗΛΙΑΣ ΤΑΞΗ : Β3
«Ο δοσιλογισμός κατά την περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής στην πόλη των Τρικάλων»
Την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου και ώρα 11:30 π.μ ξεκινήσαμε εγώ και οι συμμαθητές μου για την προγραμματισμένη μας επίσκεψη στο Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού Κλιάφα, συνοδεία της διευθύντριας του σχολείου μας κ. Αμαλίας Ηλιάδη και της καθηγήτριας του μαθήματος των Καλλιτεχνικών κ. Κωνσταντίας Καλλέργη.
Εκεί μας υποδέχτηκε εγκάρδια η κ. Μαρούλα Κλιάφα η οποία εν συνεχεία μας οδήγησε στην ευρύχωρη αίθουσα όπου επρόκειτο να παρακολουθήσουμε ένα project με θέμα το δοσιλογισμό κατά την περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής. Ο όρος «δοσιλογισμός» χρησιμοποιήθηκε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έχει την έννοια της συνεργασίας ατόμων ή ομάδων ανθρώπων με τον εχθρό.
Η παρουσίαση, όπως όλοι το περιμέναμε άλλωστε, ήταν καταπληκτική. Αποτελούνταν από οπτικοακουστικό υλικό σπάνιο και δυσεύρετο στις μέρες μας και το θέμα της δεν περιοριζόταν μόνο στο δοσιλογισμό αλλά περιελάμβανε και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την περίοδο του Β? Παγκόσμιου Πολέμου. Αναλυτικότερα, η παρουσίαση περιείχε εικόνες από την πόλη των Τρικάλων εκείνης της εποχής καθώς και συγκλονιστικές φωτογραφίες από το βομβαρδισμό της, εικόνες από τις τραγικές συνθήκες ζωής στην ιταλογερμανική κατοχή και πλήθος αποκομμάτων από εφημερίδες, οι οποίες πληροφορούσαν τους πολίτες για τις διεθνείς εξελίξεις και κυριότερα για σημαντικές ειδήσεις στον ελλαδικό χώρο. Επιπλέον, μάθαμε για σημαντικά γεγονότα και χρονολογίες του Β? Παγκόσμιου Πολέμου, για τη σκληρότητα και την απανθρωπιά των κατακτητών απέναντι στους Έλληνες, για διάσημες ελληνικές φυσιογνωμίες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του πολέμου και την απελευθέρωση των Τρικάλων καθώς και για όλους τους συλληφθέντες και μη, δοσίλογους της κατοχής. Τέλος, αξιοσημείωτο είναι ότι η παρουσίαση ήταν εμπλουτισμένη με διάφορα ακούσματα όπως γερμανικά πολεμικά εμβατήρια, τον εθνικό μας ύμνο κ.ά., τα οποία μας έφεραν πιο κοντά στο κλίμα της εποχής και κέντρισαν ακόμα πιο πολύ το ενδιαφέρον μας. Μόλις τελείωσε η παρουσίαση η κ. Κλιάφα μάς μίλησε συνοπτικά για όσα είδαμε και ακούσαμε και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που είχαμε να της κάνουμε. Αποχωρώντας από το κτήριο, μας πρότεινε, αν φυσικά είχαμε χρόνο, να μας κεράσει από ένα ποτηράκι βυσσινάδα. Προφανώς, μη μπορώντας να αντισταθούμε σε ένα τέτοιο πειρασμό, σαν παιδιά που είμαστε άλλωστε, απολαύσαμε το δροσιστικό αναψυκτικό και αναχωρήσαμε γεμάτοι χαρά και ευχάριστες εμπειρίες για το σχολείο μας.
Συνοψίζοντας, αποκομίσαμε, δίχως αμφιβολία πολλά πράγματα από αυτή της επίσκεψη που κάναμε. Μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε τις συνέπειες του πολέμου στον άμαχο πληθυσμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση που επικρατούσε στην κατοχή και το πόσο άσχημο ήταν το φαινόμενο του δοσιλογισμού την εποχή που οι Έλληνες ήταν σκλαβωμένοι και προσπαθούσαν με ό,τι μέσα διέθεταν να αποτινάξουν τον ιταλογερμανικό ζυγό. Η εμπειρία αυτή μου θύμισε για ακόμα μια φορά το πόσο περήφανοι και ευγνώμονες πρέπει να αισθανόμαστε για αυτούς που αγωνίστηκαν κάτω από αντίξοες συνθήκες, ώστε να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Μου θύμισε τέλος, ότι κάποιοι είναι ικανοί να προδώσουν ακόμα και την πατρίδα τους μπροστά στο μεγάλο δέλεαρ του χρήματος.
Στέλιος Π. Γουναρόπουλος, μαθητής του Γ1
Εκδρομή στην Αθήνα από τη μαθήτρια του Γ4 Τσαγκαδοπούλου Ζωή