Εντυπώσεις από τη συζήτηση με τη συγγραφέα κ. Μαρούλα Κλιάφα στα πλαίσια του προγράμματος: «Εργαστήρι Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής. Μελέτη και επεξεργασία νεανικού μυθιστορήματος της Μ. Κλιάφα: “Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα”»

Γράφει η μαθήτρια της  Α΄τάξης  Κόκκα Ευαγγελίνα

Το 3^ο Γυμνάσιο Τρικάλων, την Τετάρτη, 10 Απριλίου 2013, είχε την τιμή και την χαρά να υποδεχθεί την συγγραφέα Μαρούλα Κλιάφα στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος «Εργαστήρι δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής» συντονίστρια του οποίου είναι η κα Αμαλία Ηλιάδη φιλόλογος-ιστορικός, Διευθύντρια του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων. Το σχολείο μας, μέσα από τούτο το πρόγραμμα  στοχεύει να καλλιεργηθεί η δια βίου σχέση μαθητή και λογοτεχνικού βιβλίου, να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διάλογος μεταξύ μαθητών και δημιουργών, να γίνουν οι συγγραφείς εμπνευστές και πρότυπα για τα παιδιά και να γίνει μια νέα προσέγγιση του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με τρόπο βιωματικό και ζωντανό, έχοντας ο μαθητής δίπλα του τον λογοτέχνη.

Έχοντας, λοιπόν, κατά νου όλα τα παραπάνω, το πρωινό της 10ης Απριλίου και ώρα 10π.μ. συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα προβολών του σχολείου, ομάδα μαθητών απ?όλες τις τάξεις του  Γυμνασίου με τη συνοδεία καθηγητών, για να συζητήσουμε με την συγγραφέα Κα Μαρούλα Κλιάφα το βιβλίο της «Μία μπαλάντα για τη Ρεβέκκα» (προηγουμένως, υπό την καθοδήγηση της κυρίας Ηλιάδη, είχε ανατεθεί σε ομάδα μαθητών η ανάγνωση του βιβλίου) αλλά και να της θέσουμε διάφορα ερωτήματα που στροβιλίζουν συνήθως τον εφηβικό νου.

  Το μοίρασμα των κοινών ανησυχιών για τη λογοτεχνία, οι εύστοχες ερωτήσεις των παιδιών και κυρίως ο ειλικρινής και ανθρώπινος λόγος και τόνος της συγγραφέα βοήθησαν στη δημιουργία μιας ωραίας λογοτεχνικής συντροφιάς που προχώρησε και στη διερεύνηση των  βαθύτερων λόγων της λογοτεχνικής της συγγραφής. Άνθρωπος πολύπλευρος, με ανεξάντλητη ευρυμάθεια, έδινε σαφείς και ειλικρινείς απαντήσεις αποκαλύπτοντάς μας πολλές πτυχές από την προσωπική της και κυρίως την παιδική της ζωή. Φανατική αντιρατσίστρια, φανερή υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των αδύναμων και «των διαφορετικών»,  γνώστρια της τωρινής δυσχερούς κατάστασης της χώρας μας, ρεαλίστρια, αφού τα έργα της στηρίζονται όπως μας εξομολογήθηκε, σε πραγματικά γεγονότα (στο βιβλίο της «Μία μπαλάντα για τη Ρεβέκκα» συνυπάρχουν τόσο τα ιστορικά γεγονότα όσο και εμπειρίες της δική της ζωής, αφού ως μικρό παιδί βίωσε τις σκληρές μέρες της Κατοχής).

Με λόγο μεστό και ευθύβολο, μητρική καλοσύνη,  φυσική γλυκύτητα και την ευγένεια του βαθειά καλλιεργημένου ανθρώπου η κυρία Μαρούλα Κλιάφα ξεκλείδωσε κείμενα και ψυχές, απεγκλώβισε τη λογοτεχνία από τα σχολικά εγχειρίδια και μας την πρόσφερε, μέσα από τη δίωρη συνάντησή μας, σαν ζωντανή δύναμη και ενστικτώδη σχεδόν ανάγκη. Χωρίς κόπο και επιτήδευση, με χιούμορ και σύγχρονη ματιά, με μια ανάλαφρη γοητεία που γέμισε την αίθουσα, μαθητές και καθηγητές μετεωριστήκαμε μαζί της στο φώς της λογοτεχνίας και χωρίς ενοχές παραδεχτήκαμε ότι όλοι έχουμε ανάγκη την ομορφιά που παίρνουμε από το λόγο, τα βιωματικά ή και νοερά ταξίδια, τα μηνύματα από την επαφή με τους συνανθρώπους μας. Η κυρία Μαρούλα Κλιάφα με την παρουσία της στο σχολείο μας αποτέλεσε ζωντανή απόδειξη πως όταν το πνεύμα διατηρεί την νεανικότητα του, παρασύρει πολλές φορές και το σώμα.

Γράφει ο μαθητής της Β΄τάξης Γουναρόπουλος Στέλιος:

Την περασμένη Τετάρτη (10 Απριλίου) επισκέφτηκε το σχολείο μας η διάσημη Τρικαλινή συγγραφέας, κυρία Μαρούλα Κλιάφα. Έτσι, όλα τα παιδιά που εμπλέκονται στα περιβαλλοντικά και βυζαντινά προγράμματα καθώς και τα παιδιά που συμμετέχουν στη λέσχη ανάγνωσης βιβλίων της Μαρούλας Κλιάφα συγκεντρωθήκαμε στη ευρύχωρη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας για να συζητήσουμε μαζί της για το βιβλίο «Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα» που έγραψε η ίδια και που έγινε στόχος μελέτης των παιδιών της λέσχης αναγνωστών.

Αφιερώσαμε δύο διδακτικές ώρες και αποκομίσαμε πολλά από την άκρως εποικοδομητική συζήτηση με αυτή τη σοφή γυναίκα. Μας δόθηκε η ευκαιρία να της κάνουμε ερωτήσεις πάνω στο βιβλίο, στη εμπειρία της αλλά και στη θέση της πάνω σε κοινωνικοπολιτικά θέματα. Γνωρίσαμε πολλά πράγματα για τη ζωή της, τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, την πορεία της ως συγγραφέας αλλά και ως άνθρωπος καθώς και την άποψη της για τη σημερινή άθλια οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι η κ. Κλιάφα μας είπε ότι αυτό που βιώνουμε τη σημερινή εποχή δεν είναι τίποτα σε σχέση με τη φτώχεια και την εξαθλίωση που γνώρισαν οι Έλληνες τα χρόνια της κατοχής αλλά και άλλες δυσχερείς παλαιές περιόδους.

Επίσης η κ. Κλιάφα έθιξε το πρόβλημα του ρατσισμού στις μέρες μας, που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις, δηλώνοντας ότι τάσσεται κατά του ρατσισμού, του φασισμού και του σχολικού εκφοβισμού (bullying), τα οποία θέματα και αναπτύσσει σε πολλά βιβλία της.

Αξιοσημείωτο είναι ακόμη ότι για κάθε  απάντησή της σε μία ερώτησή μας έφερνε και από ένα παράδειγμα από την καθημερινή της ζωή και κυρίως από την παλαιότερη ζωή της, έτσι ώστε να είναι πιο τεκμηριωμένη.

Συνοψίζοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τη διευθύντρια του σχολείου μας κ. Ηλιάδη για την πρόσκληση που απέστειλε στην κ. Κλιάφα καθώς και την κ. Κλιάφα που την αποδέχτηκε με τη σειρά της και οργάνωσε αυτή τη συζήτηση. Μέσω αυτής της ενδιαφέρουσας συνομιλίας μαζί της γνωρίσαμε νέες εμπειρίες και καινούργιες γνώσεις που αναμφισβήτητα θα μας φανούν χρήσιμες στο μέλλον.

Γράφει η μαθήτρια της Α΄τάξης Σιάγκα Χριστίνα

Το πρωϊνό της Τετάρτης της 10ης Απριλίου, επισκέφτηκε το σχολείο μας η γνωστή τρικαλινή συγγραφέας Κα Μαρούλα Κλιάφα. Η επίσκεψή της αυτή είχε σαν κύριο λόγο εμείς οι μαθητές που συμμετείχαμε στην ομάδα μελέτης και επεξεργασίας του βιβλίου της «Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα», να γνωρίσουμε τη συγγραφέα από κοντά, να συζητήσουμε μαζί της και να υποβάλλουμε ερωτήσεις σχετικά με το βιβλίο αλλά και για άλλα θέματα.

            Η Κα Κλιάφα με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει σε δεκάδες ερωτήσεις μας σχετικά με το βιβλίο, αλλά και σε προσωπικές. Πράγματι, με ένα χαμόγελο στα χείλη, απαντούσε σε κάθε ερώτηση αργά και καθαρά, με αναλυτικό τρόπο και έναν ευχάριστο ρυθμό. Με  αφορμή τις ερωτήσεις η Κα Κλιάφα, δεν παρέλειψε να μας αναφέρει και γεγονότα από τη ζωή της. Πραγματικά καταφέραμε να γνωρίσουμε τη συγγραφέα, καθώς μας αποκάλυψε στοιχεία της ζωής της και του χαρακτήρα της, όπως την αντιρατσιστική της συμπεριφορά και τη μικρή ρατσιστική συμπεριφορά που υπέστη λόγω του γυναικείου της φύλου, καθώς και τη μετακόμισή της λόγω του πολέμου και τα δεινά που προκάλεσε σε αυτήν και την οικογένειά της. Μας μίλησε για τη συγγραφική της γνώμη, καθώς και ότι θεωρεί ότι το βιβλίο πρώτα είναι για διασκέδαση και μετά για μάθηση, όπως και για την άρνησή της για τη λεγόμενη «συνταγή» του πετυχημένου βιβλίου. Επίσης μας αποκάλυψε την αγάπη της για τη συγγραφή των βιβλίων, αλλά και τη συνήθειά της να μετακινείται με ποδήλατο.

            Τελικά, χωρίς να το καταλάβουμε, πέρασαν δύο ώρες γεμάτες γνώσεις. Είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία αυτή και τυχερή γιατί σπάνια έχει κανείς τη δυνατότητα να γνωρίσει από κοντά τους συγγραφείς των βιβλίων που έδωσαν ζωή στους ήρωες που αγάπησε. Είναι μια ευκαιρία που αν και σου δίνεται σπάνια, σε γεμίζει με αγάπη για το διάβασμα και τη γνώση.      

Γράφει ο μαθητής της Α΄τάξης Σδόγκος Ηλίας

Την περασμένη εβδομάδα στο Σχολείο μας είχαμε μια συνάντηση με τη συγγραφέα κ. Μαρούλα Κλιάφα, η οποία μας επισκέφτηκε με σκοπό να συζητήσει μαζί μας για το συγγραφικό της έργο και ιδιαίτερα για το μυθιστόρημά της «Μια Μπαλάντα για τη Ρεβέκκα».

Η χαρά μας ήταν ιδιαίτερη διότι μας δόθηκε η ευκαιρία να πάρουμε απαντήσεις στα ερωτήματα που μας γεννήθηκαν μελετώντας το μυθιστόρημα, το οποίο επεξεργαστήκαμε, γράψαμε τις εντυπώσεις μας , χαρακτηρίσαμε πρόσωπα και απαντήσαμε σε σχετικό ερωτηματολόγιο.

Η παρουσία της στο Σχολείο μας είχε ένα «βάρος», σκόρπιζε «λογοτεχνικό αέρα». Ως αξιόλογη λογοτέχνης και άνθρωπος, βρήκε αμέσως τον τρόπο να επικοινωνήσει άριστα μαζί μας. Οι ερωτήσεις των μαθητών ήταν πολλές και οι απαντήσεις της  κ. Κλιάφα  πολύ ενδιαφέρουσες.

Τα έργα της, μας είπε, στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Στη ζωή της Ρεβέκκας για παράδειγμα υπάρχουν ιστορικά γεγονότα, αλλά υπάρχουν και εκείνα που είναι τμήμα της δικής της ζωής, διότι κι εκείνη έζησε τις θλιβερές μέρες της Κατοχής. Δε θα μπορούσε να γράψει  κάτι φανταστικό διότι δεν την εκφράζει.

Πιστεύω πως η κ. Κλιάφα δε  θέλει γράφοντας να εξάψει μόνο τη φαντασία του αναγνώστη, αλλά προτιμά να αναδεικνύει πραγματικά γεγονότα που προκαλούν θετικά, προβληματίζουν και ευαισθητοποιούν, στολίζοντάς τα με τον τρόπο που εκείνη γνωρίζει.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης  διαπίστωσα πως  αγαπά και γνωρίζει πολύ την πατρίδα της και ιδιαίτερα τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, γι? αυτό άλλωστε ασχολείται με την τοπική ιστορία, τη συλλογή  λαϊκών παραμυθιών, παραδοσιακών παιχνιδιών και παλαιών φωτογραφιών. Αγωνίζεται με την πένα της αλλά και έμπρακτα να κρατήσει ζωντανό τον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου της, αφήνοντας έτσι μια σπουδαία κληρονομιά στις επόμενες γενιές.

Ιδιαίτερη είναι η αγάπη της για τα παιδιά και τους εφήβους. Προβληματίζεται με τα προβλήματά τους και ανησυχεί με τις ανησυχίες τους. Τα έργα της για τους εφήβους είναι συναρπαστικά και διδακτικά.

Οι φυλετικές διακρίσεις και ο ρατσισμός είναι ξένα για εκείνη και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τα καυτηριάζει. Προσωπική της εμπειρία, λέει, πως είναι αρκετά δύσκολο να δείξεις ότι δεν είσαι  ρατσιστής,   αλλά όποιος έχει θέληση τα καταφέρνει.

Είναι πολύ ενδιαφέρον να συζητάς με την κ. Κλιάφα.   Η  ηρεμία , το ύφος της και ο διαφορετικός τρόπος που έχει να μιλά για τα διάφορα θέματα  σε καθηλώνουν και δεν μπορείς να αποσπάσεις την προσοχή σου από αυτό που παρακολουθείς. Επιθυμείς να ρωτάς, να ρωτάς?

Ο χρόνος  της συνάντησής μας δυστυχώς  έληξε.

Φύγαμε ελπίζοντας σε μια επόμενη συνάντηση.

Στις  4-5/2/2013, στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος «Βιότοπος ? Η φύση στην αυλή μας», πραγματοποιήσαμε την εκδρομή μας στην  Άρτα. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν στο γραφικό Μέτσοβο, μια ορεινή κωμόπολη του νομού Ιωαννίνων με υψόμετρο 1.160μ. Το Μέτσοβο είναι ένας παραδοσιακός οικισμός στα όρια με τον νομό Τρικάλων. Η αμέσως επόμενη  στάση μας ήταν στα  Ιωάννινα τα οποία  βρίσκονται στο βορειοδυτικό κομμάτι της ηπειρωτικής Ελλάδας, στο κέντρο του ομώνυμου λεκανοπεδίου. Είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας με πλούσια πολιτιστική παράδοση και σύγχρονες αναπτυξιακές επιχειρήσεις. Εκεί είδαμε το κάστρο των Ιωαννίνων και είχαμε ελεύθερο χρόνο για να ανακαλύψουμε μόνοι μας ομορφιές της περιοχής. Μετά από αρκετές ώρες λοιπόν φτάσαμε στην Άρτα.

Αρχικά περάσαμε από το  κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Αράχθου Άρτας το οποίο ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2002. Εκεί, μέσα από μια υπέροχη διαδρομή μέσα στη λουλουδιασμένη φύση, κατευθυνθήκαμε στον  φάρο που υπάρχει και παρατηρήσαμε διάφορα πουλιά που βρισκόταν στην λίμνη. Με την επίσκεψή μας στο μουσείο αλιείας του  προγράμματος γνωρίσαμε διάφορα ζώα και πουλιά που δεν γνωρίζαμε πριν και επίσης ικανότητες και χαρακτηριστικά κάποιων που ήταν όντως πολύ ενδιαφέροντα. Στο τέλος  αυτής της λίγο κουραστικής αλλά ενδιαφέρουσας μέρας φάγαμε σε μια ταβέρνα της πόλης. Και κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη μέρα. Τη δεύτερη μέρα της εκδρομής μας επισκεφτήκαμε το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Πουρναρίου 1 (Δ.Ε.Η) Έπειτα περάσαμε από την πλατεία Ζέρβα και από το κάστρο της Άρτας. Επίσης είδαμε το πρώτο νοσοκομείο και στη συνέχεια περπατήσαμε στην οδό Σκουφά. Είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε πολλούς και με μεγάλη ιστορία ναούς όπως την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Θεοδώρας (πολιούχος της Άρτας) και την Παναγία των Βλαχερνών.  Τέλος μας δόθηκε η ευκαιρία να περπατήσουμε στην λιθόκτιστη γέφυρα του ποταμού Αράχθου που μέχρι και σήμερα όταν την  περνούν οι Αρτινοί χαμηλώνουν τη φωνή και τα μάτια αποδίδοντας φόρο τιμής στην Πρωτομαστόρισσα που με την θυσία της αλλά και με την αλλαγή των κατάρων της σε ευχές πρόσφερε στους προγόνους της ότι πιο απαραίτητο για την επιβίωση και την ευμάρειά τους: το γεφύρι που ενώνει τις δύο όχθες του Αράχθου και όχι μόνο.

  Όλα τα παραπάνω λοιπόν αξιοθέατα θαυμάσαμε στην πόλη της Άρτας και επιστρέψαμε και πάλι στα Τρίκαλα. Προσωπικά η εκδρομή, μου πρόσφερε πολλά πράγματα και είμαι χαρούμενη που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω την πόλη της Άρτας και τα αξιοθέατά της. Με την επίσκεψη μας στο κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης «ξύπνησε» το ενδιαφέρον μου για περιβαλλοντικά προβλήματα, απέκτησα ουσιαστικές γνώσεις και κατάλαβα ότι πρέπει να κρατήσουμε μια υπεύθυνη στάση και συμπεριφορά απέναντι στην προστασία της οικολογικής ισορροπίας, της ποιότητας ζωής και της βιώσιμης ανάπτυξης πριν να είναι πολύ αργά? Όλα αυτά όμως δεν θα είχαν γίνει χωρίς την κυρία Τέγου  η οποία οργάνωσε αυτή την εκδρομή και την ευχαριστούμε όλοι πολύ.

Ξάνθη Τριανταφυλλιά, μαθήτρια Γ΄ Γυμνασίου 3^ου Γυμνασίου Τρικάλων

Συντονίστρια: Μπανάσιου Ευαγγελία, φιλόλογος ΠΕ02

Δείτε εδώ την τελική παρουσίαση του προγράμματος

Συντονίστρια: Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός ΠΕ02, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Δείτε εδώ την τελική παρουσίαση του προγράμματος

MYSTRAS – MONEMVASIA

από τη μαθήτρια της Β΄ τάξης Ζησοπούλου Ευθυμία.

μια εργασία σε Power Point  της μαθήτριας του Β3 Λυδίας Παπαγόρα στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος “Βιότοπος, η φύση στην αυλή μας”

Θρύλοι και παραδόσεις του Ν. Τρικάλων

Εντυπώσεις από την περιβαλλοντική επίσκεψη στο Νυμφαίο-Φλώρινα

από το μαθητή του Α3 Τσαγκαδόπουλο Θανάση

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-Σδόγκος Ηλίας , μαθητής της Α΄τάξης

Γκότσιου Κατερίνα-επιστολή, μαθήτρια της Γ΄ τάξης

από τη μαθήτρια του Α3 Παπαδοπούλου Κωνσταντίνα:

Εντυπώσεις από την περιβαλλοντική επίσκεψη στη Φλώρινα   Επίσης δείτε την εργασία της ίδιας μαθήτριας στα πλαίσια του προγράμματος “Ταξίδι στη χώρα των λιμνών” που παρακολούθησαν οι μαθητές ΚΠΕ Μελίτης Φλώρινας: Γράμμα στο Δήμαρχο από τους επενδυτές ξενοδοχειακής μονάδας στην περιοχή των Πρεσπών.

και από τη μαθήτρια του Α1  Ευαγγελίνα Κόκκα: 

Το σχολείο μας διοργάνωσε και πραγματοποίησε διήμερη περιβαλλοντική επίσκεψη στην οποία συμμετείχαν οι μαθητές της Α΄ γυμνασίου. Το πρωί της επίμαχης ημέρας όλοι οι συμμετέχοντες μαθητές συγκεντρωθήκαμε στο προαύλιο του σχολείου. Αναχωρήσαμε φορτωμένοι με τις αποσκευές  μας και τον έντονο ζήλο μας για γνώση και μάθηση.

          Γνωρίζαμε πως το ταξίδι ήταν πολύωρο και η διαδρομή μεγάλη, ίσως και πρωτόγνωρη για τους περισσότερους μαθητές. Γι? αυτό το λόγο, οι καθηγητές μας είχαν αναθέσει σε ορισμένα παιδιά την εύρεση και ανάγνωση πληροφοριών που σχετίζονταν με τις περιοχές που θα επισκεπτόμασταν στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μας εκδρομής. Έτσι, συγκεντρώσαμε αρκετές πληροφορίες που θα μας βοηθούσαν στη μετέπειτα πορεία της εκδρομής.

          Μετά την άφιξή μας στο ορεινό χωριό Νυμφαίο, περιηγηθήκαμε στην περιοχή. Ήταν πολύ γραφικό, με πέτρινα διώροφα οικήματα και υπέροχες μαρμάρινες προτομές. Πεζοπορούσαμε μέσα από στενά πλακόστρωτα δρομάκια. Ύστερα από μια μεγάλη διαδρομή φτάσαμε στο καταφύγιο της καφέ αρκούδας, που ανήκει στην περιβαλλοντική οργάνωση «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ». Ο «ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ» είναι μία μη κυβερνητικού και κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργάνωση και είναι υπεύθυνη για την προστασία της καφέ αρκούδας , η οποία είναι είδος προς εξαφάνιση.Ιδρύθηκε το 1992. Έπειτα περπατήσαμε σε ένα λασπώδες μονοπάτι και ακούσαμε με προσοχή τα λόγια του ξεναγού. Μας μίλησε για την καφέ αρκούδα και την πορεία της ιστορίας της. Μας εξήγησε πως αρχικά οι αρκούδες ήταν υπό την κατοχή αθίγγανων, οι οποίοι τις βασάνιζαν βάναυσα δένοντάς τες με μία αλυσίδα. Όμως μετά την ίδρυση του «ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ» η σπάνια καφέ αρκούδα προστατεύεται και περιθάλπτεται στους ειδικούς χώρους του καταφυγίου. Για καλή μας τύχη, συναντήσαμε τρείς καφέ αρκούδες οι οποίες είχαν μόλις ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο χωρισμός των αρκούδων ανάλογα με τον χαρακτήρα τους και η στείρωση τους, επειδή θεωρούνται ανίκανες να «νουθετήσουν» τα παιδιά τους σωστά. Επιστέφοντας στο λεωφορείο η διευθύντρια του σχολείου μας μίλησε για τη «Νίκειο Σχολή» που λειτούργησε ως πρότυπο σχολείο και ανέδειξε μεριές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του Μακεδονικού Αγώνα.

          Ύστερα μεταβήκαμε στο ΚΠΕ Μελίτης Φλώρινας όπου χωριστήκαμε σε ομάδες και κάναμε ταξίδι στη χώρα των λιμνών. Συζητήσαμε για διάφορα θέματα που αφορούν τις Πρέσπες όπως η χλωρίδα και η πανίδα τους. Ο υδάτινος όγκος των Πρεσπών ενώνει τρείς χώρες την Ελλάδα, την Αλβανία και την Π.Γ.Δ.Μ. Το δάσος της περιοχής είναι από τα πιο πλούσια της χώρας μας και καλύπτεται από βελανιδιές, πανύψηλες οξιές, σημύδες αλλά και από δένδρα μοναδικά στον ελληνικό χώρο, τα λεγόμενα ενδημικά φυτά. Στα νερά των Πρεσπών καθρεφτίζεται το γενικό κάλλος της ευρύτερης περιοχής, μιας περιοχής στην οποία έχουν βρει καταφύγιο μερικά από τα πιο σπάνια είδη πουλιών και ζώων. Η εντυπωσιακή βιοποικιλότητα του τόπου αυτού, σε συνάρτηση με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα είχαν ως αποτέλεσμα να ανακηρυχθεί η περιοχή «Εθνικός Δρυμός». Ο υγρότοπος των Πρεσπών αποτελεί έναν από τους 11 ελληνικούς υγροτόπους διεθνούς σημασίας. Στις δασωμένες πλαγιές των γύρω βουνών και στους καλαμιώνες των νερών υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 1200 είδη φυτών, 15 είδη ψαριών, 11 είδη αμφιβίων, 40 είδη θηλαστικών και 260 είδη πτηνών. Σε αυτόν τον «επίγειο παράδεισο» φωλιάζουν και αναπαράγονται μερικά από τα σπανιότερα είδη του ζωικού βασιλείου. Μάθαμε για τους ερωδιούς, τους κορμοράνους, τις χήνες, τους σταυραετούς, τους σταχτοτσικνιάδες, τους ροδοπελεκάνους, τους αργυροπελεκάνους, αρκετά είδη βατράχων και 20 είδη ερπετών. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα μας ανέθεσαν τη συγγραφή επιστολών προς τις τοπικές αρχές.

          Την επόμενη ημέρα αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο νωρίς το πρωί και κατευθυνθήκαμε προς την Εταιρία Προστασίας Πρεσπών. Αφού αφιχθήκαμε στο κέντρο πληροφόρησης ενημερωθήκαμε και «απομηζύσαμε» βασικές πληροφορίες για τις Πρέσπες και την ορνιθοπανίδα τους. Ύστερα ανεβήκαμε το λόφο Κρίνα που αποτελεί το σημείο τομής των δύο λιμνών και παρατηρήσαμε τα πτηνά, Δουλέψαμε ομαδικά πάνω σε διάφορα φύλλα εργασίας που αφορούσαν την πανίδα. Το τοπίο ήταν τόσο γαλήνιο που έκανε τις κοπιαστικές μας δραστηριότητες να μοιάζουν τόσο εύκολες.

          Διαβήκαμε την πλωτή πεζογέφυρα και φτάσαμε στο μικρό νησάκι του Αγίου Αχιλλείου. Ύστερα από μία μακροσκελή πεζοπορία, επισκεφθήκαμε την περίφημη βασιλική του Αγίου Αχιλλείου, η οποία κτίστηκε το 983 μ.Χ  από τον Τσάρο των Βούλγαρων Σαμουήλ. Εκεί είχαμε μία σύντομη ενημέρωση.

           Ιδιαίτερης φυσικής σημασίας ήταν η λίμνη της Καστοριάς την οποία επισκεφθήκαμε κατά τη στάση μας στην Καστοριά. Δυστυχώς η εκδρομή είχε φτάσει στο τέλος της.

          Τα συναισθήματά μου ποικίλα και ανάμικτα. Πάντως το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η αίσθηση της ικανοποίησης, επειδή αποκομίσαμε πολλές γνώσεις και καινούριες εμπειρίες. Μέσα επίσης από τη συλλογική μας προσπάθεια αναδείξαμε το ομαδικό μας πνεύμα αποδεικνύοντας για πολλαπλή φορά ότι το σχολείο είναι και μπορεί να αποτελέσει κοιτίδα δημιουργίας και πολιτισμού.

στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος με θέμα: ” Βιότοπος. Η φύση στην αυλή μας” με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Τέγου Αγορίτσα, καθηγήτρια Αγγλικών,  από το μαθητή του Α3 Λέγκα Σωτήρη. Δείτε εδώ την παρουσίαση…