Εφέτος (σχολικό έτος 2012-2013) στο σχολείο μας εκπονείται καινοτόμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα πολιτιστικών δραστηριοτήτων με θέμα «Εργαστήρι Ζωγραφικής: Εικαστική Αποτύπωση των Μνημείων της Ακρόπολης-Παρθενώνα», στο οποίο συντονίστρια είναι η  κ.Καλλέργη-Γιάκου Ντία, καθηγήτρια εικαστικών.

Τα υποθέματα, οι επιμέρους διαστάσεις-όψεις  του  που προσεγγίζουν  οι μαθητές αφορούν τη γνώση  του  Παρθενώνα  και  των  Μνημείων  της  Ακρόπολης, τη μελέτη στη  θεωρία  και  πράξη, την  ένταξή  τους  στο  Ιστορικό  Πλαίσιο του Χρυσού  Αιώνα  (5^ος αι. π.Χ.), την λεπτομερειακή  ιστορική ? αρχαιολογική  ανάλυσή  τους, την εικαστική  τους  αποτύπωση με ζωγραφική  απόδοση  και  παραγωγή  νέων  έργων  τέχνης. Οι  παιδαγωγικοί  στόχοι  που τίθενται σε αυτή την περίπτωση είναι επομένως γνωστικοί, αξιακοί, συναισθηματικοί-βιωματικοί, όσο και απόκτησης  εικαστικών  δεξιοτήτων. Επίσης οργανωτικοί, με ψηφιοποίηση των  έργων  ζωγραφικής  απόδοσης  των  μαθητών-μαθητριών  και  διοργάνωση  έκθεσης, πραγματικής  και  εικονικής.

Η  έμπρακτη  πιστοποίηση  της  αξίας  του  αρχαίου  ελληνικού  πολιτισμού, ως  πηγής  έμπνευσης συντελείται με τον τρόπο αυτό μέσω της μεθοδολογίας  υλοποίησης του προγράμματος και των συνεργασιών  με  άλλους  φορείς,  τα οποία εδράζονται στα ακόλουθα στάδια: 1. Εντοπισμός ? επεξεργασία  εικονογραφικού  υλικού: Ζωγραφικοί  πίνακες, Σκαριφήματα, Σχέδια, Αρχιτεκτονικές και  Ζωγραφικές  Αναπαραστάσεις, Τεκμήρια  (ομαδοσυνεργατική  μέθοδος  project) 2. Συνεργασία  με  το  νέο  Μουσείο  της  Ακρόπολης: Επίσκεψη ? Παρακολούθηση  σχετικού  Εκπαιδευτικού  Προγράμματος 3. Οργάνωση  έκθεσης  ζωγραφικής, πραγματικής  και  εικονικής-ψηφιακής.

Τα πεδία  σύνδεσης  με  τα  προγράμματα  σπουδών  των  αντίστοιχων  γνωστικών  αντικειμένων αφορούν τα  μαθήματα: Ιστορία ? Τέχνη ? Αρχαιολογία, Εικαστικά: σχέδιο, ζωγραφική  αναπαράσταση,  Έκθεση ? Έκφραση  Ιδεών, Πολιτική  και  Κοινωνική  Αγωγή. Η διερεύνηση  του θέματος από τους μαθητές περιλαμβάνει  βιβλιογραφική  έρευνα  για  το  Χρυσό  Αιώνα  στην  Αρχαία  Αθήνα και εντοπισμό  εικονογραφικού  υλικού, συλλογή σχεδίων ? ζωγραφικών  και  αρχιτεκτονικών  αναπαραστάσεων,  κατάταξή  του  σε  ομάδες: μνημεία  της  Ακρόπολης  των  Αθηνών  (Παρθενών, Προπύλαια, Ναοί: Απτέρου  Νίκης, κτλ.),επεξεργασία, δηλαδή δημιουργία  θεματικών  ενοτήτων  και  ζωγραφικές  αποδόσεις  των  μελετηθέντων  μνημείων, με παράλληλη επισήμανση του λειτουργικού  τους  ρόλου  στον  Ιερό  Βράχο. Η, δε, υλοποίηση  των δράσεων  και  επισκέψεων του προγράμματος προϋποθέτει περιήγηση στο Νέο  Μουσείο  της  Ακρόπολης: παρατήρηση του  Ψηφιακού  Υλικού  και  περιήγηση  στον  Εικονικό  του  κόσμο.

Υπό τις κατευθύνσεις, λοιπόν, την επίβλεψη και σε συνεργασία με την καθηγήτριά τους των εικαστικών, οι μαθητές και οι μαθήτριές μας στοχεύουν  σε μια δυναμική παρέμβαση, από τη μεριά τους, στο πολιτιστικό γίγνεσθαι του σχολείου μας και της ευρύτερης περιοχής, με την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος εικαστικής και πολιτιστικής εμβάθυνσης. Βασική επιδίωξη του σχολικού καλλιτεχνικού μας εργαστηρίου είναι  η σταδιακή μύηση στο χώρο σπουδών των εικαστικών τεχνών και η δημιουργία πρόσφορων συνθηκών ανάπτυξης της καλλιτεχνικής έκφρασης στους εφήβους μαθητές μας.  Μέσα από ειδικά μελετημένα προγράμματα, προσαρμοσμένα στην ηλικία τους, το εργαστήρι προσφέρει σε παιδιά και εφήβους τη δυνατότητα,  μέσα από ευχάριστη αλλά στοχευμένη, δομημένη παιδαγωγικά και επιστημονικά απασχόληση, να πλησιάσουν την εικαστική δημιουργία, να μάθουν τη γλώσσα της και να χειριστούν διαφορετικά εκφραστικά μέσα, όπως σχέδιο, ζωγραφική, γλυπτική  κ.ά. Με ατομικές και ομαδικές εργασίες και την καθοδήγηση της έμπειρης δασκάλας τους κ. Ντίας Καλλέργη-Γιάκου, καλλιεργούνται, μέσα από τη διαδικασία της τέχνης με δημιουργικότητα, αυτοπειθαρχία και, όπου κρίνεται απαραίτητο, με καλλιτεχνική ελευθερία, αναδεικνύοντας  το ταλέντο στους πιο προικισμένους. Μαθητεύουν στο ζωγραφικό εργαστήρι του 3^ου Γυμνασίου Τρικάλων  παράλληλα με το εκπαιδευτικό-σχολικό τους έργο, τη μελέτη και την επιμέλεια που απαιτείται σε όλα τα μαθήματα, γιατί το εικαστικό μας εργαστήρι έχει να επιδείξει αξιόλογη δραστηριότητα επιμορφωτικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα, όπως αποδεικνύεται και από τις φωτογραφίες που στηρίζουν, συνοδεύουν και εμπλουτίζουν αυτό το κείμενο. Εξάλλου, η εκπαίδευση μέσα από τις τέχνες συμβάλλει στην πραγματοποίηση ολοκληρωμένης μάθησης, δεδομένου ότι, ενώ γίνεται η γνωστική προσέγγιση διαφόρων θεμάτων, ενεργοποιείται ταυτόχρονα η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα, η συναισθηματική έκφραση και η φαντασία.

Στο πλαίσιο των στόχων αυτών, οι μαθητές και μαθήτριες του εργαστηρίου μας  πραγματοποιούν εκπαιδευτικές επισκέψεις σε εκθέσεις  οι οποίες φιλοξενούνται, κατά καιρούς, στην πόλη μας μα και σε άλλες πόλεις, στη διάρκεια εκπαιδευτικών εκδρομών. Ξεναγούνται στις εκθέσεις από τους υπευθύνους των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, συνήθως ιστορικούς της τέχνης & τεχνοκριτικούς ή επιμελητές των εκθέσεων,  και έτσι έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να θαυμάσουν μια σειρά έργων από πρόσφατες ή παλιότερες ενότητες δουλειάς,  τα οποία αποτυπώνουν τη μαγική ποιητική, τις αναζητήσεις και την πάντοτε φρέσκια και νεανική ματιά  ακμαίων και σύγχρονων ή παλαιότερων  δημιουργών. Μέσα από τις αναλυτικές αυτές  παρουσιάσεις  γίνεται  κατανοητό ότι, πράγματι, το έργο τέχνης «χαρίζει»  γνωστική επάρκεια, αναπτύσσει τη φαντασία , ωθεί τη σκέψη  σε πολλαπλές ερμηνείες,  ενδυναμώνει πολιτισμικά και  ευαισθητοποιεί αισθητικά. Εξάλλου, η ενεργοποίηση του στοχασμού αποτελεί θεμέλιο για κάθε θετική δράση των σκεπτόμενων και ενεργών πολιτών, έτσι ώστε να διαχειρίζονται την αλλαγή και να προσαρμόζονται στις νέες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.

Με το πέρας των ξεναγήσεων, οι μαθητές συνήθως  δημιουργούν τα προσωπικά τους έργα,  με βάση έναν συγκεκριμένο πίνακα ζωγραφικής ή με  αφορμή το σύνολο του έργου ενός καλλιτέχνη, με στόχο να αντιληφθούν τη σχέση του λόγου με τις εικαστικές τέχνες. Παράλληλα, όμως, το έργο τέχνης ως αντικείμενο παρατήρησης προάγει το στοχασμό, προσφέρει ευελιξία επιλογών. Διεγείρει κατ? αρχάς τις αισθήσεις, στη συνέχεια ελκύει  την παρατηρητικότητα οριοθετώντας τη, γεγονός που κάνει τον στοχασμό περισσότερο εστιασμένο. Η προσήλωση αυτή μέσα από κατάλληλες διδακτικές προσεγγίσεις, δίνει τη δυνατότητα για βαθιά στοχαστική ενεργοποίηση: ερμηνεία συμβόλων, εντοπισμό μηνυμάτων, ανάκληση εμπειριών, ανάλυση και σύγκριση εννοιών, εύρεση εναλλακτικών προοπτικών. Το ζητούμενο είναι  να προκύψει ένα εικαστικό έργο ή ένα κείμενο ως έκφραση της εντύπωσης ή του συναισθήματος που δημιουργεί ένα έργο τέχνης. Γιατί η αξιοποίηση των τεχνών για μαθησιακούς σκοπούς σήμερα αναπτύσσεται ως μια μορφή εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, η εκπαίδευση μέσα από τις τέχνες συνίσταται στο ότι, ενώ μελετάται ένα μαθησιακό αντικείμενο, παρεμβάλλεται η ανάλυση έργων τέχνης, το περιεχόμενο των οποίων σχετίζεται με αυτό. Εξάλλου, η δημιουργική γραφή στο πλαίσιο του σχολείου στοχεύει στο να κάνει τους μαθητές «μικρούς συγγραφείς»,  δίνοντάς τους ερεθίσματα για έκφραση και δημιουργία. Έτσι, η εσωτερική επικοινωνία ή αλλιώς η ώσμωση μεταξύ  διαφορετικών μορφών τέχνης μπορεί να αποτελέσει πρόσφορο πεδίο πειραματισμού και έκφρασης των δημιουργικών ταλέντων των μαθητών.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι  επισκέψεις  σε εκθέσεις ζωγραφικής είναι  πολύ ενδιαφέρουσες εμπειρίες, από τις οποίες οι μαθητές αποκομίζουν πολλαπλά οφέλη, επιτυγχάνοντας τη μάθηση μέσα από ενεργητικές διαδικασίες, που παράλληλα επιτρέπουν την έκφραση της δημιουργικότητάς τους. Τα νοήματα των έργων ανακαλύπτονται και στη συνέχεια αξιοποιούνται ως εναύσματα προκειμένου να πραγματοποιείται μια περισσότερο εμπλουτισμένη και ανοικτή σε ερμηνείες προσέγγιση των εξεταζόμενων θεμάτων. Τέτοιου είδους εκπαιδευτικές επισκέψεις παρέχουν στους μαθητές τις απαραίτητες δεξιότητες για την ανάπτυξη καινοτόμων δράσεων, οι οποίες θα ενδυναμώσουν τη δημιουργικότητα και την κριτική σκέψη τους, μέσω της επεξεργασίας έργων τέχνης.

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.), Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

Γράφει η Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3^ου Γυμνασίου Τρικάλων

Το θέμα του  προγράμματός  μας: «Όψεις  Βυζαντινού  πολιτισμού: Μνημεία  και  Προσωπογραφίες» μας οδήγησε να περιδιαβούμε ως φιλέρευνοι περιηγητές την ερειπωμένη Καστροπολιτεία του Μυστρά του 14ου και 15ου αιώνα, που ήταν η πρωτεύουσα του Βυζαντινού, Τουρκικού και Βενετσιάνικου Μοριά, χτισμένη στην πλαγιά του Ταΰγετου,  και την μοναδική επιβλητική Μονεμβασιά, τον βράχο που είναι ενωμένος με την στεριά με μια στενή λουρίδα γης απ΄ όπου πήρε το όνομά της η περιοχή ( μόνη + εμβασιά ).

Αναχωρήσαμε γεμάτοι ευγενικές αισθητικές προσδοκίες  από την πόλη μας, τα Τρίκαλα και, με ενδιάμεσο σταθμό τον Ισθμό,  αφιχθήκαμε αργά το απόγευμα στη Σπάρτη, την πόλη του αξεπέραστου ηρωικού βασιλιά Λεωνίδα. Αντικρίσαμε στο φως του γλυκού, μεσογειακού δειλινού μια ήρεμη και γοητευτική πόλη με χαμηλό συντελεστή δόμησης στα κτίριά της που επέτρεπε να αναδεικνύονται τα υπέροχα, παλιά, λιτά νεοκλασσικά της.

Την επόμενη μέρα η επίσκεψή μας στο Μιστρά ήταν μια αποκάλυψη ζωής μέσα στα χαλάσματα: οι αρχαίες πέτρες, τα παλιά σπίτια, τα ξεχασμένα παλάτια των δεσποτών μας μίλησαν για το μεγαλείο του Βυζαντίου, της χαμένης μας ελληνικής αυτοκρατορίας. Είδαμε  τόσα και σημαντικά μνημεία?που μας κατέκλυσε η ρομαντική διάθεση μιας άλλης εποχής, με αργούς ρυθμούς, με στενή επαφή με το φυσικό περιβάλλον? έτσι, η Βυζαντινή εκκλησία της Παντάνασσας του 15ου αιώνα  και  του Αγίου Δημητρίου με τον  μαρμάρινο δικέφαλο αετό του δαπέδου στο οποίο εστέφθη αυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, το κάστρο του Βιλλεαρδουίνου  που βρίσκεται στη κορυφή του λόφου, από όπου είχαμε μια  μοναδική θέα της Σπάρτης, τα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια που επιτυχώς αναστηλώνονται και ανακατασκευάζονται, μας γέμισαν με πολύτιμες πολιτισμικές γνώσεις και εμπειρίες.

 Αργά το μεσημέρι της ίδιας μέρας η επίσκεψη στην ατμοσφαιρική Μονεμβασιά με τα πέτρινα σπίτια, τα αρχοντικά και τις βυζαντινές εκκλησίες μας ενέπνευσε το δέος και τόνωσε την καλλιτεχνική μας αίσθηση των πραγμάτων. Στη Μονεμβασιά με τις 40 εκκλησίες, εκεί όπου  ο οικισμός χωρίζεται στην επάνω πόλη κτισμένη στο πλάτωμα της κορυφής του βράχου, όπου βρίσκεται ακέραιο το μοναδικό βυζαντινό μνημείο της Αγίας Σοφίας και  στην κάτω πόλη, στην οποία  διατηρείται ο μεσαιωνικός της χαρακτήρας με τα ψηλά συμπαγή σπίτια στους στενούς δρόμους και τις εκκλησίες, μεγαλύτερη και γνωστότερη είναι η εκκλησία του Ελκομένου Χριστού που οφείλει την φήμη της στην θαυματουργή εικόνα του Ελκομένου, που έφερε από την Κωνσταντινούπολη ο Ισαάκιος  Άγγελος. Άλλες σημαντικές εκκλησίες,  που θαυμάσαμε για το δέσιμό τους, σχεδόν το σφιχταγκάλιασμά τους με το βράχο, ήταν η Αγία Άννα, ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Στέφανος και ο μισογκρεμισμένος Άγιος Ανδρέας.
Ο χρόνος μας στη συνέχεια μοιράστηκε ανάμεσα στο σπίτι του ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου με τα προσωπικά του αντικείμενα και το ανεπανάληπτο τοπίο που πρόσφερε την ιδανικότερη διέξοδο στις εικαστικές και φωτογραφικές αναζητήσεις μας.

Την 3η ημέρα μετά από σύντομη περιήγηση-ξενάγηση στη Σπάρτη και στα αξιοθέατα της,  αναχωρήσαμε φορτωμένοι εμπειρίες, γνώσεις, παραστάσεις, εικόνες, χρώματα και μυρωδιές πορτοκαλιάς για τα Τρίκαλα με ενδιάμεσο σταθμό τη γραφική πόλη του Ναυπλίου, την παλιά πρωτεύουσα του νεότερου ελληνικού κράτους.

Αυτή η εκπαιδευτική μας τριήμερη εκδρομή, ουσιαστικού περιπατητικού-περιηγητικού χαρακτήρα, εφοδίασε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας με πλήθος μορφωτικά ερεθίσματα και πάμπολλα κίνητρα μελέτης: για τις ποικίλες διαστάσεις και όψεις  του   Βυζαντινού  πολιτισμού, για τα πρόσωπα, την Τέχνη, τον Υλικό  βίο, τον πνευματικό  πολιτισμό,  τα Μνημεία που τον σφράγισαν ανεξίτηλα, για τους μεγάλους του Σταθμούς ? Κόμβους, για τη  Βυζαντινή  Ιδεολογία και τη  ζωή  στη  Βυζαντινή  Κοινωνία  μέσα  από  την  εικονογραφία, η οποία αποκαλύπτει  πτυχές  της  καθημερινότητας.

Οι μαθητές προσέγγισαν με τον τρόπο αυτό γνωστικά, βιωματικά, συναισθηματικά τον  Βυζαντινό  πολιτισμό  με  στόχο  τη  βαθύτερη  κατανόησή  του, διέγραψαν προσωπικότητες  στην  ιστορική του εξέλιξη  με  στόχο  τη  συνειδητοποίηση  εκ  μέρους  τους του  ρόλου  του  προσώπου  στην  Ιστορία, διαπίστωσαν  τη  σημασία  του  βυζαντινού  πολιτισμού  ως  μέσου  «ταυτότητας», εντόπισαν   ιστορικές  πηγές με την ομαδική-συνεργατική  μέθοδο, συνέλεξαν  εικονογραφικό  υλικό  και το κατέταξαν   σε  κατηγορίες, επισκέφθηκαν και ξεναγήθηκαν σε   μουσεία  και  εκθέσεις  με  σχετικά  εκθέματα  για  το  βυζαντινό  πολιτισμό (Μουσείο  Βυζαντινού Πολιτισμού  Μιστρά, Μονεμβασιάς, Ναυπλίου). Εμπέδωσαν με τον τρόπο αυτό τη διαθεματικότητα ως προς τα πεδία  σύνδεσης  με  τα  προγράμματα  σπουδών  των  αντίστοιχων  γνωστικών  αντικειμένων της Ιστορίας, των  Εικαστικών ? Ιστορίας  της  Τέχνης ? Αρχαιολογίας, της  Έκθεσης ? Έκφραση  Ιδεών, της Πολιτικής  και  Κοινωνικής  Αγωγής.

Με το πλούσιο εκπαιδευτικό και μορφωτικό υλικό που συγκέντρωσαν στη διάρκεια της εκδρομής, καταγράφοντας υπό μορφή σημειώσεων και σκαριφημάτων, φωτογραφίζοντας και αποτυπώνοντας στοιχεία βυζαντινού πολιτισμού, οι μαθητές και μαθήτριές μας θα επεξεργαστούν στη συνέχεια τα επιμέρους θέματά τους, εντασσόμενοι σε ομάδες εργασίες σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα-προγραμματισμό, δημιουργώντας  θεματικές  ενότητες  και  προβάλλοντάς τες  σε  ψηφιακή  μορφή (ppt), συσχετίζοντας  Τέχνη, Μνημεία  και  Πρόσωπα, μετά φυσικά από συζήτηση και εξαγωγή  συμπερασμάτων. Το τελικό τους αποτέλεσμα, ως   παρουσίαση  του  Προγράμματος  στην  ολομέλεια  της  Σχολικής  Κοινότητας θα δημοσιευτεί  στον  τοπικό  τύπο  και  θα αναρτηθεί    στην  Ιστοσελίδα  του  Σχολείου.

στα πλαίσια της εκπαιδευτικής εκδρομής της Γ΄τάξης του 3ου Γυμνασίου Τρικάλων.

 γράφει η μαθήτρια του Γ1 Γκότσιου Κατερίνα

?Και επιτέλους ξημέρωσε η 14^η Φεβρουαρίου, μια ημέρα που εμείς περιμέναμε με ανυπομονησία για αρκετό καιρό! Φέτος η ημέρα των ερωτευμένων θα ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή για τους μαθητές της τρίτης τάξης του 3^ου Γυμνασίου Τρικάλων, αφού τότε θα πραγματοποιούνταν η τριήμερη εκδρομή της τάξης μας στην Κέρκυρα! Πρώτη φορά στα χρόνια της σχολικής μας ζωής θα περνούσαμε όλοι μαζί τρεις ολόκληρες μέρες σε κάποια άλλη πόλη, και συγκεκριμένα σε νησί? Η ιδέα ήταν αρκετά ελκυστική. Σίγουρα όμως το άγχος για την προετοιμασία, αλλά ακόμα περισσότερο για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, με τις οποίες θα ερχόμασταν αντιμέτωποι (βλέπετε, η εκδρομή πραγματοποιήθηκε στα μέσα του Φλεβάρη και άνεμοι και σφοδρές βροχοπτώσεις δεν ήταν καθόλου απίθανο να υπάρχουν) μας κυρίευαν. Η εκδρομή μας πάντως ήταν πραγματικά φανταστική? Τα πάντα κύλησαν υπέροχα και- το πιο σημαντικό- ο καιρός ήταν με το μέρος μας. Έτσι, λοιπόν, σκέφτηκα ότι η καταγραφή των εντυπώσεών μου είναι απαραίτητη!!!

Το πρωί εκείνης της Πέμπτης επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην Ηγουμενίτσα, έχοντας φυσικά γεμίσει τις αποσκευές μας με κέφι, χαρά και θετική ενέργεια. Μετά από ένα τρίωρο ταξίδι στην ηπειρωτική μας Ελλάδα, ήρθε η ώρα να απολαύσουμε και εμείς τα κύματα της θάλασσας και τις σκανταλιές των γλάρων, πλέοντας με ένα φέρι στα νερά του Ιονίου πελάγους. Νωρίς το μεσημεράκι φτάσαμε τελικά στον προορισμό μας, την μαγευτική Κέρκυρα. Και χωρίς να χάσουμε καθόλου χρόνο, χαζεύοντας τα ωραία τοπία και τα μεσαιωνικά κτήρια, αρχίσαμε την προγραμματισμένη περιήγησή μας στο νησί, έχοντας ως αφετηρία την περιοχή της Παλαιοκαστρίτσας. Το τοπίο ήταν ομολογουμένως κάτι παραπάνω από μαγευτικό. Όλοι ενθουσιάστηκαν με τα γαλαζοπράσινα νερά και την βραχώδη ακτή, με τους κόλπους χωρίς άμμο. Δυστυχώς, το μοναστήρι της Παναγίας στην κορυφή του βράχου δεν ήταν ανοιχτό και δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε το εσωτερικό του, αρκεστήκαμε μόνο σε μια λεπτομερή ματιά από έξω.

Έπειτα, ήρθε η ώρα για λίγη ξεκούραση. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, καταλάβαμε αμέσως πως η επιλογή του συγκεκριμένου καταλύματος μας είχε δικαιώσει. Ο χώρος ήταν πολύ φιλόξενος και το προσωπικό του ξενοδοχείου εξυπηρετικότατο. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου, μας δόθηκε χρόνος για να ετοιμαστούμε για το βραδινό μας γεύμα. Και με το πέρας αυτού, έχοντας απολαύσει τις νοστιμιές του ξενοδοχείου, είχε σειρά η βραδινή μας διασκέδαση σε ένα αρκετά γνωστό κέντρο αναψυχής του νησιού.

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε και ήμασταν έτοιμοι για να γνωρίσουμε και τις ομορφιές του υπόλοιπου νησιού. Το πρόγραμμα για εκείνη την ημέρα άρχιζε με την φράση «Επίσκεψη στο Αχίλλειον, το γνωστό ανάκτορο της πριγκίπισσας Σίσσυ της Αυστρίας». Μόλις λοιπόν φτάσαμε στο παλάτι, μας περίμενε εκεί η ξεναγός, η οποία θα μας συνόδευε και για το υπόλοιπο της ημέρας. Ο χώρος των ανακτόρων πραγματικά δεν περιγράφεται με λόγια. Το παλάτι ήταν άψογα εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον της Κέρκυρας, οι κήποι του διατηρημένοι στην εντέλεια, με πλήθος δέντρων και φυτών. Τα αγάλματα που δέσποζαν σε διάφορα σημεία της αυλής, αλλά και στο εσωτερικό του παλατιού ήταν ιδιαίτερα προσεγμένα και φιλοτεχνημένα, όπως άλλωστε και οι πίνακες- οι περισσότεροι με θέμα το πορτραίτο της πριγκίπισσας- που διακοσμούσαν τους τοίχους του. Ακούσαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με την ζωή και το έργο της Σίσσυ, αλλά και του κάιζερ Γουλιέλμου που αγόρασε το ανάκτορο μετά την δολοφονία αυτής, και στην συνέχεια περιηγηθήκαμε στον χώρο, βλέποντας προσωπικά αντικείμενα των δύο αυτών προσωπικοτήτων.

Σειρά τώρα είχε η επίσκεψή μας στο ναό του πολιούχου αγίου της Κέρκυρας, στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Και πάλι η ξεναγός μας μίλησε για τον βίο του αγίου αλλά και για την ιστορία της εκκλησίας, ένα από τα σημαντικότερα μεταβυζαντινά μνημεία της πόλης. Είχαμε ακόμη την ευκαιρία να δούμε το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου, για το οποίο καταφθάνουν άνθρωποι από όλη την χώρα στο νησί. Μάθαμε ότι ο Άγιος Σπυρίδων έσωσε το νησί των Φαιάκων από την πείνα και τις καταστροφές πολλές φορές με τα θαύματά του. Έτσι, κατέχει εξέχουσα θέση στις καρδιές των Κερκυραίων, που έχουν καθιερώσει τέσσερις φορές τον χρόνο την λιτανεία του σώματός του.

Μιας και βρισκόμασταν στο κέντρο του νησιού, σίγουρα θα έπρεπε να δούμε και το μουσείο ασιατικής τέχνης και την εβραϊκή συνοικία της πόλης. Η περιήγησή μας στο μουσείο ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Είδαμε πώς εξελίχθηκε η τέχνη σε διάφορες ασιατικές χώρες, όπως στην Κίνα, την Ινδία και τη Μαλαισία και πώς, με την σειρά της αυτή η τέχνη επηρέασε την Κερκυραϊκή ζωή. Και, τέλος, ακολούθησε η επίσκεψή μας στην εβραϊκή συνοικία, αλλά και στην Συναγωγή του νησιού, μια από τις παλαιότερες που υπάρχουν. Ο ραβίνος της συγκεκριμένης συναγωγής μας ενημέρωσε για διάφορες πτυχές της ισραηλιτικής κοινωνίας στο νησί, αλλά είδαμε κιόλας τις διαφορές της συναγωγής με τις χριστιανικές εκκλησίες, που ήταν αρκετές και εμφανείς.

Μετά από όλα αυτά τα αξιοθέατα, ήρθε η ώρα και για λίγη ξεκούραση. Όλοι είμαστε κάπως κουρασμένοι, αλλά και ευχαριστημένοι συνάμα, γιατί ουσιαστικά μέσα σε ένα απόγευμα γυρίσαμε ολόκληρο το νησί και μάθαμε ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του . Περάσαμε τον ελεύθερο χρόνο μας κάνοντας βόλτα στα γραφικά καντούνια της πόλης και απολαμβάνοντας τον αέρα με το θαλασσινό άρωμα. Βέβαια, σε όλη την διάρκεια της βόλτας μας στο νησί, ατενίσαμε από μακριά και το κάστρο, νοερά το ανάκτορο του Μον Ρεπό και την περιοχή «Κανόνι» με το περίφημο Ποντικονήσι.

Η επόμενη ημέρα ήταν αρκετά δύσκολη για εμάς, επρόκειτο να είναι η μέρα της επιστροφής μας στα Τρίκαλα. Μαζέψαμε τα πράγματά μας, αποχαιρετίσαμε το προσωπικό του ξενοδοχείου, μαζί και τις ομορφιές του νησιού, και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο. Επιστρέψαμε στα Τρίκαλα και όλοι ήμασταν κάτι περισσότερο από ικανοποιημένοι, αλλά και πικραμένοι, που το ταξίδι μας έφτασε στο τέλος του. Τα πάντα ήταν φανταστικά και σίγουρα αυτή η εκδρομή ποτέ δεν θα ξεχαστεί? Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά- αν και πιστεύω πως όλοι οι συμμαθητές μου έχουν μάλλον την ίδια άποψη- την διευθύντρια του σχολείου μας, κα Α. Ηλιάδη, για την υπέροχη οργάνωση της εκδρομής μας και τους συνοδούς καθηγητές, τις κυρίες Ε. Καλογριά και Ε. Πατραμάνη και τους κυρίους Κ. Γκούτα, Κ. ΜπαΪρακτάρη και Η. Πατσιάνη για το κέφι τους και τις απερίγραπτες στιγμές που μας χάρισαν?!!!

          Στο 3ο Γυμνάσιο Τρικάλων και στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για την προώθηση της ενδοσχολικής επιμόρφωσης, προσκαλώντας εκπαιδευτικούς και γονείς στην 3η για εφέτος επιμορφωτική του συνάντηση με θέμα: «Επικοινωνία στην οικογένεια», εισηγήτριες υπήρξαν η κ. Βάγια Χριστίνα, ψυχολόγος της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Ν. Τρικάλων και η κ. Γκιουλέ Ευαγγελία, κοινωνική λειτουργός  της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Ν. Τρικάλων. Η εκδήλωση  πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του 3ου Γυμνασίου την  Πέμπτη,  13 Δεκεκμβρίου 2012  και ώρα 6.30 μ.μ. έως 9.00 μ.μ. Στην παρουσίασή τους οι εισηγήτριες τόνισαν πως κάθε φυσική ομάδα που έχει μια μακρά ιστορία, όπως είναι για παράδειγμα η οικογένεια, μορφοποιείται και οργανώνεται σταδιακά μέσω δοκιμασιών, αλληλεπιδράσεων, επαναπροσδιορισμών και διορθωτικών κινήσεων. Κάθε μέλος πειραματίζεται με εκείνο που είναι αποδεκτό ή μη αποδεκτό στο πλαίσιο της οικογενειακής σχέσης. Η οικογενειακή μονάδα γίνεται “πρωτότυπη συστημική μονάδα” που λειτουργεί με “νόμους ? κανόνες” που έχουν μια ιδιαίτερη λειτουργία σε αυτό το “σύστημα” και το διευκολύνουν να διατηρήσει την “ομοιοστασία” του, δηλαδή τη συνοχή, την ευελιξία και την εύρυθμη λειτουργία του.
Επομένως η οικογενειακή ζωή είναι περίπλοκη: το να ζεις ευτυχισμένα ως ζευγάρι δεν είναι προφανές. Ούτε είναι ιδιαίτερα εύκολο και απλό να διαπαιδαγωγήσει κανείς τα παιδιά του “σωστά”. Πράγματι, η ζωή σε μια οικογένεια φέρνει σε στενή επαφή πολύπλοκες προσωπικότητες: ο πατέρας και η μητέρα ενεργούν και αντιδρούν ανάλογα με τις προηγούμενες εμπειρίες τους που έχουν από τις πατρικές τους οικογένειες. Κάθε παιδί ενεργεί και αντιδρά ανάλογα με τη “θέση” του μέσα στην οικογένεια, τη δική του υποκειμενικότητα, που είναι διαφορετική από εκείνη των γονιών ή των αδελφών του. Καθένας ζει και εξελίσσεται με ψυχολογικά κριτήρια άγνωστα για τους άλλους. Ανάλογα, λοιπόν, με τους κοινωνικούς ρόλους που καθένας μας καλείται να παίξει ή ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες, αφήνουμε να φανεί η μία ή η άλλη πλευρά της προσωπικότητάς μας. Δεν αντιδρούμε με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις καταστάσεις, αλλά είναι ο συγκεκριμένος τρόπος κατά τον οποίο αντιδρούμε σε μια δεδομένη στιγμή, που δίνει τη μερική εικόνα αυτού που είμαστε, με κίνδυνο να οδηγήσουμε τον συνομιλητή μας συχνά, σε λάθος εκτίμηση. Αυτά τα λάθη εκτίμησης μεταφέρουν τον σπόρο των δυσλειτουργιών στην επικοινωνία μας με τους άλλους και προκαλούν ενδεχομένως συγκρούσεις. Είναι ακριβώς αυτοί οι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε αναποτελεσματικότητα τις κοινωνικές μας σχέσεις (οικογένεια, εργασία).
Οι εξαιρετικά ήρεμες και μεθοδικές εισηγήτριές μας κατέδειξαν εν κατακλείδι  «τεχνικές» οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν να μειώσουμε αυτές τις δυσλειτουργίες και να βελτιώσουμε αξιοσημείωτα τη γνώση του εαυτού μας, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή μας και κατ? επέκταση την ικανότητα επικοινωνίας μας με τους άλλους στην οικογένεια, στην καθημερινότητα και κατ? επέκταση στο σχολείο.  Και  όπως αναλογίζεται και συμπεραίνει ο R. Russel στο παρακάτω ποίημά του:

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:
Μαθαίνει να κατακρίνει!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:
Μαθαίνει να καυγαδίζει!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:
Μαθαίνει να είναι ντροπαλό!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:
Μαθαίνει να είναι ένοχο!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:
Μαθαίνει να είναι υπομονετικό!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:
Μαθαίνει να εκτιμά!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη:
Μαθαίνει να είναι δίκαιο!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια:
Μαθαίνει να πιστεύει!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία:
Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση!
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και φιλία:
Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο!

Αμαλία  Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού, Δ/ντριας 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

      Το Εθνικό  Μετσόβειο  Πολυτεχνείο. Ιδρύθη  επί  Όθωνος  το  1836. Και  ποιος  να το?λεγε πως  το  Νοέμβρη  του ?73 μέσ?  στο  σκοτάδι  της  τυραννίας θα  γινόταν  φλόγα?.

      Σ? έναν  ενωτικό  εορτασμό  της  εξέγερσης  του  Πολυτεχνείου  με  τη  σημερινή  εκδήλωση  τιμής  και  μνήμης  θέλουμε  να  συμβάλλουμε.  Η  επικαιρότητά  του  είναι  το  ίδιο  το  περιεχόμενό  του, τα  συνθήματά  του. Γιατί  το  Πολυτεχνείο  ταυτίστηκε  με  τον  αγώνα  της  νεολαίας  για  ελευθερία, εθνική  ανεξαρτησία, για  μια  καλύτερη  ζωή.  Υπήρχε  ηρωισμός, αυτοθυσία  που  μόνο  τέτοια  ιδανικά  μπορούν  να  εμπνεύσουν, υπήρχε  η  ακλόνητη  αδιαλλαξία  απέναντι  στον  αντίπαλο, υπήρχαν  όλα  όσα  συνθέτουν  την  εξέγερση.  Να,  που  χωράνε  σήμερα  όλα  αυτά:  είναι  ζωντανά, επίκαιρα  γιατί  είναι  απαραίτητα  σε  κάθε  νέο  που  θέλει  ν? αντισταθεί  στην  υποχώρηση, την  αδιαφορία, την  άκριτη  συναίνεση, το  συμβιβασμό.  Είναι  η  βάση  όπου  στηρίζονται  οι  αγώνες  και  οι  διεκδικήσεις  της  νέας  γενιάς. Διαβάστε περισσότερα…

της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη,

φιλολόγου-ιστορικού,

Δ/ντριας 3^ου Γυμνασίου Τρικάλων

Ναζισμός και Ολοκαύτωμα…                    Σχέδιο μαθήματος σε μορφή Power Point.

από την Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογο-ιστορικό,

(Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.),

Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων

          Το  Εθνικό  Αρχαιολογικό  Μουσείο  συνεχίζει  με  συνέπεια  την  υλοποίηση  των  στόχων  του, ένας  από  τους  οποίους  είναι  και  η  προσφορά  μιας  τουλάχιστον  μεγάλης  αρχαιολογικής  περιοδικής  έκθεσης  κάθε  χρόνο.  Φέτος  η  έκθεση  είναι  αφιερωμένη  στο  Ναυάγιο  των  Αντικυθήρων.  Για  πρώτη  φορά  παρουσιάζεται  το  σύνολο  σχεδόν  των  αρχαιοτήτων  που  ανασύρθηκαν  από  τον  χώρο  του  περίφημου  ναυαγίου, το  οποίο  εντόπισαν  σφουγγαράδες  από  τη  Σύμη  και  η  μερική  ανέλκυσή  του  συνιστά  την  πρώτη  μεγάλης  έκτασης  ενάλια  έρευνα  παγκοσμίως. Διαβάστε περισσότερα…

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός,

(Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Βυζαντινής Ιστορίας απ΄ το Α.Π.Θ.),

Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων